ΠΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο1...

...μέρες που είναι...

Όταν δεν μπορείς να αλλάξεις το αποτέλεσμα υποκρίνεσαι ότι το αποδέχεσαι, επιχειρείς να το μειώσεις και στη συνέχεια να το ακυρώσεις.
Αυτό είναι το δόγμα που φαίνεται να επικρατεί στους κύκλους και τα συμφέροντα που με πρωτοφανή σε αθλιότητες τρόπο, επιχείρησαν να ελέγξουν και να ταπεινώσουν ένα μεγάλο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ηγεσία του.

Τριάντα τρία χρόνια στο ΠΑΣΟΚ μπορώ να ισχυριστώ ότι έζησα, είδα, άκουσα και έμαθα πολλά. Βίωσα στιγμές ανάτασης και δημιουργίας αλλά και στιγμές ήττας και απαξίωσης. Η κάθε εποχή με τα δικά της χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, η εκάστοτε συγκυρία με τους ανθρώπους της στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Όλα διαφορετικά αλλά ταυτοχρόνως ίδια, με την έννοια ότι οι βασικές παράμετροι παραμένουν, και θα παραμένουν όσο υπάρχει πολιτική, αναλλοίωτες.

Όποιος πιστεύει ότι η ανάταξη του διαλυμένου παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της χώρας μπορεί να γίνει με όρους εκλογικού αποτελέσματος και μόνο, κάνει τραγικό λάθος. Όποιος πιστεύει ότι τα προτάγματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αναδιανομής του εισοδήματος, της διαφάνειας, της αποκατάστασης και διεύρυνσης των δημοκρατικών θεσμών, είναι υπόθεση αποφάσεων της επόμενης κυβέρνησης και μόνο, είναι μακριά νυχτωμένος. Όποιος πιστεύει ότι το σύμπλεγμα των συμφερόντων που καταδυναστεύει τη χώρα σε οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό επίπεδο και απομυζά το αποτέλεσμα της καθημερινής προσπάθειας εκατομμυρίων Ελλήνων, θα αποδεχθεί καινούργιους όρους επειδή αυτό επιτάσσει η λαϊκή βούληση, είναι τουλάχιστον αφελής.

Ισχυρίζομαι το αυτονόητο. Αυτοί που έκριναν ότι ο Καραμανλής είναι ο ιδανικός εκπρόσωπος των συμφερόντων τους και του παρέχουν μέχρι σήμερα σκανδαλώδη και αήθη ασυλία και προστασία, αυτοί που έκριναν πως ο Παπανδρέου είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντά τους επειδή δεν «μπήκε στο ύφασμά τους» και επιχείρησαν να τον τελειώσουν πολιτικά και κυρίως να τον εξευτελίσουν, είναι εδώ, είναι παρόντες με τα μέσα και τους ποικιλόχρωμους υπηρέτες τους σε όλα τα επίπεδα και χώρους.

Το καινούργιο μοτίβο φαίνεται να είναι η επιφανειακή αποδοχή της αναπόφευκτης πολιτικής αλλαγής. Σε δεύτερο επίπεδο είναι η προσπάθεια μείωσης της έκτασης αυτής της αλλαγής. Γι΄ αυτό άλλωστε μέχρι και την ημέρα των εκλογών θα εγείρουν "ανησυχίες" και "αμφιβολίες" για τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ και του Παπανδρέου να ανταποκριθούν… Σε τρίτο επίπεδο θα εκβιάσουν την προώθηση σε καίριες θέσεις στη νέα πολιτική πραγματικότητα των προσώπων που θεωρούνται ικανά και πρόθυμα να λειτουργήσουν σε όφελος των συμφερόντων τους.

Το έργο έχει ξαναπαιχτεί, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με πλήρη αποτυχία...

Τα πάντα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ αλλά και από την εγρήγορση των πολιτών.

Και βεβαίως εξαρτώνται και από την διαθεσιμότητα ή όχι κάποιων μέσα στο ΠΑΣΟΚ να λειτουργήσουν ως σύγχρονοι Νενέκοι.