Πέμπτη, Δεκεμβρίου 31, 2009

2010 + 15 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΛΗΓΕΣ...

Κάποια απόψε στην Αθήνα δεν γιορτάζει.




Μουσκεύει με δάκρυα το πληκτρολόγιο.

Ξενύχτησε και σήμερα στο διαδίκτυο, στο ραδιόφωνο. Μαθαίνει για τις συλλήψεις, τους φόνους, τη βία και το αίμα που κλιμακώνονται στην πατρίδα της το Ιράν. Κανένας χακερ δεν θα μπορέσει ποτέ να φανταστεί τους τρόπους, τα κόλπα, τις χαραμάδες που βρίσκουν οι αγωνιζόμενοι πολίτες, οι νέοι και οι νέες του Ιραν, για να ξεπεράσουν τον ηλεκτρονικό πόλεμο του καθεστώτος. Για να φτάσει η ενημέρωση στο έξω κόσμο.


Αλλή μια νύχτα δύσκολη για τη Χίβα. Παρέα με τη μοναξιά της στο μικρό της δωμάτιο μετράει τα θύματα, συγγενείς, φίλους, γνωστούς που κρύβονται, "χάνονται", φυλακίζονται, τραυματίζονται, εκτελούνται, από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα.

Μίλησα νωρίς το πρωί μαζί της. Την ρώτησα για τις τελευταίες ειδήσεις.

Τις παραθέτω όπως τις πήρα:



"Από τις 29 με 30 12/2009 το Ιράν είναι μια μεγάλη φυλακή. Η εσχάτη των ποινών περιμένει όσους και όσες δεν υπακούν στο καθεστώς δήλωσε ο ‘ΛΑΡΙΖΤΑΝΙ’ Πρόεδρος της Βουλής.

Ανώτατος δικαστής της Τεχεράνης δήλωσε: «Δεν κάνουμε πλάκα εμείς»

Το 70 % του πληθυσμού του Ιράν είναι κάτω από 30 ετών. Οι γυναίκες με βάση τη νομοθεσία, από το 1979, υπολογίζονται ως μισή αξία σαν άνθρωποι (2 γυναίκες είναι ένας άντρας )

1.Οι θρησκευτικοί παράγοντες στην πόλη «Σιράζ» που δεν συμφωνούν με το καθεστώς βρεθήκαν στην φυλακή

3.Οι παρακάτω ακτιβιστές οδηγήθηκαν στην φυλακή :

Α. Οι νέοι άντρες που έχουν υπογράψει ζητώντας αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να σταματήσει η κακή μεταχείριση των γυναικών, (Καμπάνια για την ισότητα των φύλων, Μανσουρ Σοτζαη)

Β Δεύτερη ομάδα γυναικών – επιστημόνων επικεφαλής της πρωτοβουλίας «φεμινιστική σχολή»

Γ. Οι δημοσιογράφοι που με οποιονδήποτε τρόπο έκαναν κριτική στο καθεστώς

Δ. Η γνωστή καθηγήτρια της ιατρικής Νουσιν Εμπαντί, αδελφή της βραβευμένης με νόμπελ ειρήνης το 2003 Σιρίν Εμπαντί.

4. Οι νεκροί των τελευταίων μερών υπολογίζονται σε από 39 ανέβηκαν στα 43 (μέχρι χθες το πρωί)

5. Μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Πανεπιστήμιο Ανώτατης Τεχνολογίας της Τεχεράνης.

6. Οι σχολές των Σουνιτών στην περιοχή Βελουχεσταν καταστράφηκαν από τους «φρουρούς της επανάστασης».

7. Τα πανεπιστήμια στην πόλη Σιράζ έκλεισαν με κρατική απόφαση.

8. Ο πρώην πρόεδρος της βουλής Καρουμπί δήλωσε πως για ότι συμβεί η οικογένεια του το καθεστώς έχει την ευθύνη

9. Στις μεγάλες κουρδικές πόλεις προχώρησαν στην σύλληψη των πρώην πολιτών κρατούμενων ..πρώτη φάση στην ιστορική πόλη Μαχαμπαντ 58 οδηγηθήκαν στις φύλακες

10. Πέντε Κούρδοι καλλιτέχνες και συγγραφείς έχουν εξαφανιστεί εδώ και 10 μέρες .

11. Μια ομάδα των ενόπλων δυνάμεων αρνήθηκε να ανοίξει πυρ εναντίον των διαδηλωτών, φόβος για σύρραξη και σύγκρουση μεταξύ τους .

12. Πολλοί αντίπαλοι του νυν πρωθυπουργού ΑΧΜΑΝΤΙΝΕΤΖΑΝΤ εγκατέλειψαν την Τεχεράνη κατευθυνόμενοι στο βόρειο Ιράν.

13. Ο φοιτητής Ardeshir Keshavarz χθες τα χαράματα εκτελέστηκε στις φύλακες της πόλης Κaraj

14. Εξαφανίστηκε ο Δρ. Frazad Kalahabi, κουρδικής καταγωγής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ανώτατων Τεχνολογιών.

15. Αιματοχυσία σήμερα το πρωί στα πανεπιστήμια της περιοχής Χορασάν στο ανατολικό Ιράν."

Τρίτη, Δεκεμβρίου 29, 2009

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ...

... μπροστά στην αλήθεια και την αξιοπρέπεια αυτού του δημοσιογράφου.

 Διαβάστε την επιστολή παραίτησής του απο το Δ.Σ της ΠΟΕΣΥ.  Κάθε σχόλιο δικό μου περιττεύει... 


Αγαπητοί συνάδελφοι

Σήμερα που ο κλάδος παρασύρεται πάνω στα κοφτερά βράχια της κρίσης, τα χτυπήματα που καταφέρνουμε μόνοι στους εαυτούς μας, βάζουν σε κίνηση πρόσω ολοταχώς το σαπιοκάραβο του συνδικαλισμού μας.

Πολιτική σε υπερβολική δόση, εκδοτικά Bατοπέδια και κάθε φύσης συναλλαγές, είναι δυστυχώς τα τελικά προϊόντα που παράγει ο κλάδος. Οι δε συνδικαλιστικοί του εκπρόσωποι, ακόμη και αυτοί που δεν αντιπροσωπεύουν κόμματα, εργοδοτικά συμφέροντα ή δεν είναι απλώς επαγγελματίες στο χώρο, συχνά πυκνά κάνουν σλάλομ μεταξύ πολιτικών θέσεων, ανευθυνότητας, κανιβαλισμών, αριστεροσύνης και δικομανίας. Το ότι υπάρχουν εξαιρέσεις, δυστυχώς επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Πριν ενάμιση χρόνο, όταν οι συνάδελφοι με εξέλεξαν με το ψηφοδέλτιο της ΔΕ στο Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ, είχα επισημάνει το πρόβλημα ανυποληψίας στον κλάδο. Δυστυχώς και σήμερα η αξιοπρέπεια παραμένει το μεγάλο ζητούμενο. Η δημοσιογραφική κοινότητα δοκιμάζεται έντονα όπως έδειξε η παράλυτη ΕΣΗΕΑ και η τελευταία απεργία, μιας αριστερής συμμαχίας, ερήμην μεγάλων Ενώσεων της ΠΟΕΣΥ. Στο βαρύ κλίμα των ημερών συνέτειναν και οι επιθέσεις στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, την οποία υπηρετώ ως πολιτικός συντάκτης.

Μαζί με την παράταξή μου, κατέθεσα επανειλημμένως σε όλα τα αρμόδια όργανα προτάσεις αντίδρασης από την κρίση. Δυστυχώς δεν ήθελε κανένας να πειστεί για το αυτονόητο, ότι είναι αναγκαίο οι δημοσιογράφοι να συμμετέχουμε στη λύση ή στη διαμόρφωση της επόμενης μέρας. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσαν πολλές φορές οι συνάδελφοι που καλύπτουν τα media.

Έκανα γνωστές τις θέσεις της Δημοσιογραφικής Ενότητας για το ασφαλιστικό σύστημα των δημοσιογράφων. Δυστυχώς, αντί προτάσεων, εισπράξαμε καταγγελίες από τους εκπροσώπους του πελατειακού συνδικαλισμού, ότι προωθούμε ένα ταμείο όλων των εργαζομένων στο χώρο του Τύπου, λες και η αναγκαία, ουσιαστική, ενοποίηση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, είναι αυτή την ώρα η… χειρότερη δυνατή εξέλιξη.

Προέταξα την ανάγκη να ξαναχτίσουμε το συνδικαλιστικό μας κίνημα, καταθέτοντας στην επιτροπή καταστατικού πρόταση για τη συγκρότηση μίας και μόνης Πανελλήνιας Ένωσης Δημοσιογράφων. Δυστυχώς οι φεουδαρχικές λογικές απέκρουσαν απαξιωτικά τη λύση.

Εργάστηκα όπως υπαγόρευε το προγραμματικό πλαίσιο της Ενότητας, για την αναγνώριση ως ΜΜΕ των ιστοσελίδων εκδοτικών επιχειρήσεων που δημοσιεύουν ή αναδημοσιεύουν δημοσιογραφική ύλη, την εφαρμογή αγγελιοσήμου στις διαφημίσεις στα new media και την εργασιακή και ασφαλιστική κατοχύρωση των συναδέλφων εργαζομένων σε αυτά. Δεχθήκαμε σφοδρές επιθέσεις από εκδότες και διαφημιστές έως και μέλη του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ. Δυστυχώς για αυτούς, σε αυτό τον πόλεμο θα χάσουν!

Στήριξα τη διοίκηση της ΠΟΕΣΥ χωρίς ιδιοτέλεια. Συμμετείχα στη μεγάλη προσπάθεια της Ομοσπονδίας να σωθούν τα Δημοτικά Ραδιόφωνα και οι εργαζόμενοι σε αυτά.

Ωστόσο, κάποιοι από την ΕΣΗΕΑ, επεχείρησαν να με θεωρήσουν δεδομένο σε ένα πολιτικό παιχνίδι που αφορούσε τα κόμματά τους. Υπάρχει όμως για όλα η διάψευση κάθε εύκολης παραδοχής. Ουδείς είναι δεδομένος, αν και δηλώνω ξεκάθαρα ότι στηρίζω το προεδρείο της Ομοσπονδίας. Είναι όμως για εμένα και ζήτημα ηθικής τάξης να μην συνεχίσω σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπου ενίοτε ακόμη και το παραλήρημα αποκαλείται πολιτική διαδικασία. Διότι αφορά την ηθική του καθενός να υπηρετεί την εντολή που έλαβε.

Η παραίτησή μου θα μπορούσε να υποβληθεί ταυτόχρονα με τις παραιτήσεις όσων μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συμφωνούν ότι επί έξι μήνες προκαλείται τεράστια ζημιά στον κλάδο και για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνουν εκλογές το συντομότερο δυνατόν.

Παραιτούμαι από μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας πρωτίστως για προσωπικούς λόγους που παρακαλώ να γίνουν σεβαστοί. Δεν υποτιμώ όμως και τους λόγους ηθικής και προσωπικής αξιοπρέπειας.


Σε κάθε περίπτωση η παραίτησή μου συνιστά και μια δημόσια πράξη αποδοκιμασίας όσων παρακολουθούμε στο χώρο. Ειδικά στην ΕΡΤ, όπου η λίστα με τους μισθούς βιομηχάνων για δημοσιογραφική εργασία, αφύπνισε όσους επί πενταετία αδιαφορούσαν για την κατάσταση αυτή και μάλιστα επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ακόμη και ως εσωτερικό ξεκαθάρισμα μεταξύ των διαχειριστών της προηγούμενης περιόδου, αφού από τον κατάλογο απουσίαζαν πολλοί.

Βέβαια ουδείς σκέφτηκε ότι πριν από χρόνια το είχε κάνει αυτό ο Ρουσόπουλος με τον Σόμπολο προσβάλλοντας εκατοντάδες συναδέλφους. Ας κάνουν όλοι τώρα τις συγκρίσεις. Επίσης, ουδείς ψέγει τους υψηλόμισθους, όταν κάποιος άλλος τους έδινε αυτές τις αμοιβές. Πόσο μάλλον όταν αυτός που τους προσέλαβε, μπορεί και να ήταν υπουργός με αμοιβές πολύ μικρότερες από τους υφισταμένους του!


Όσο για τους συνδικαλιστές με τη μεγάλη πελατεία που απαιτούν και τη μονιμοποίησή της στην ΕΡΤ, ας σκεφτούν πως θα απολογηθούν και για τους εξοργιστικούς μισθούς των εκλεκτών τους, αλλά και για τις εξευτελιστικές συμβάσεις των «πληβείων».

Ευχαριστώ από βάθους καρδιάς όλους τους συνεργάτες μου στην Ομοσπονδία, και τους εύχομαι κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο τους.

Ως άνθρωπος και ως δημοσιογράφος επιστρέφω στην οικογένειά μου και τη δουλειά μου.

Βασίλης Βασιλόπουλος

ΚΟΥΙΖ...

Αν  κάποιος που του ανατέθηκε να ασκεί θεσμική εξουσία έστελνε στους φίλους και γνωστούς του το παρακάτω sms :


"ΕΠΕΙΔΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑ… ΕΥΧΗ ΤΟ 2010 ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ."

Τί συμπέρασμα θα βγάζατε για:

Α) τη συγκρότηση, την ιδεολογία και την πολιτική του ένταξη;

Β) την αντίληψή του για τους λόγους που του ανέθεσαν την άσκηση εξουσίας;

Γ) τον τρόπο που ασκεί την εξουσία που έχει;

Κάθε απάντηση ευπρόσδεκτη.





ΥΓ. 1) Όχι, δεν είναι υπουργός ή βουλευτής.
       2) Προσέξατε τον α΄ πληθυντικό;

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 25, 2009

Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...



THE SOUND OF SILENCE

Hello darkness, my old friend,

I've come to talk with you again,

Because a vision softly creeping,

Left its seeds while I was sleeping,

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone,

'Neath the halo of a street lamp,

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light

That split the night

And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw

Ten thousand people, maybe more.

People talking without speaking,

People hearing without listening,

People writing songs that voices never share

And no one dare

Disturb the sound of silence.

"Fools" said I, "You do not know

Silence like a cancer grows.

Hear my words that I might teach you,

Take my arms that I might reach to you."

But my words like silent raindrops fell,

And echoed

In the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon god they made.

And the sign flashed out its warning,

in the words that it was forming.

And the sign said, "The words of the prophets

are written on the subway walls

And tenement halls."

And whisper'd in the sounds of silence.


Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2009

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ...

... ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ!









Τετάρτη, Δεκεμβρίου 23, 2009

ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ…

…έσπασε και βγήκε απο μέσα ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΗΣΗΣ και το ANTINEWS.

Διαβάστε τι γράφει μεταξύ άλλων ο αρχειοφύλακας της ΣΤΑΖΙ:

“…Έρχονται Χριστούγεννα και ο θείος Γιώργος μοιράζει ιθαγένειες…”
“…Ο Γιώργος Παπανδρέου κι οι χαρωποί φιλάνθρωποι «σοσιαλιστές» υπουργοί του μοιράζουν ελληνικές ταυτότητες, όπως τις χάντρες και τα καθρεφτάκια…”
“…Η φάλαγγα της «πολιτικής ορθότητας», οι φαιοχίτωνες της «προοδευτικότητας» πανηγυρίζουν. Πίσω από αυτή την πρωτοφανή επίθεση στην κοινωνική συνοχή και στην εθνική ομοιογένεια, πέρα από  την μικροκομματική τακτική των τζουτζέδων που τα σκέφτηκαν όλα αυτά, κρύβεται η χαιρέκακη επιθυμία όλου του ροζ κοσμοπολίτικου πολτού, να ηττηθεί επιτέλους το κωλοέθνος…”
“…Η μεγαλύτερη αλλαγή της σύνθεσης του λαού της χώρας μετά το 1922, θα γίνει τώρα. Οι νεοταξίτες «προοδευτικοί», το ψευτοαριστερό φασισταριό, αποδομεί πια το ίδιο το Έθνος. Αφού δεν μπορούν να διώξουν εμάς, θα φυτέψουν κατοσταριές χιλιάδες από πάσης προέλευσης, κυρίως μουσουλμάνους...”
“…Είναι επίορκοι και ξεσκίζουν το Σύνταγμα που με θράσσος επικαλούνται...”
Ας τον καμαρώσει ο φίλος του και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ας τον λουστούν όλοι αυτοί που τόσο καιρό παριστάνουν πως δεν ξέρουν την ποιότητα, τα έργα και τις ημέρες του ΖΗΣΗ.
Κυρίως όμως ας παρακολουθήσουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες όσα θα ακολουθήσουν. Πολλοί και πολλά θα αποκαλυφθούν, οι μάσκες θα πέσουν. Πολλοί απο τους κατεργαραίους, που ψάρευαν για χρόνια σε θολά νερά, θα κάτσουν στον πάγκο τους.
Κρατήστε  ως ενθύμιο και υπόδειγμα  φασιστικού παραληρήματος το ποστ του αρχειοφύλακα.

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 18, 2009

ΘΕΛΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΜΑ...

...Η ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ.       (παροιμία λαϊκή)

ΔΩΣΤΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΡΕ ΣΕΙΣ;  ΤΟ ΧΑΣΑΝΕ ΤΕΛΕΙΩΣ.

ΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΛΕΜΕ....



ΥΓ. Γειά σου ρε Βαγγέλα με τα στελέχια σου, τα Πρετεντέρια σου, τα σεα και τα μεα σου.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 16, 2009

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ...

Πολύ περισσότερο ασφαλώς έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά οι ντόπιοι υπάλληλοί τους, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, που σπεκουλάρουν με τις αξιολογήσεις αυτών των
"οίκων"...



Όταν στο προηγούμενο ποστ έγραφα, "Δύο μήνες τώρα κερδοσκόποι, πληρωμένοι αναλυτές, τα απόλυτα εργαλεία του διεθνούς παρασιτικού κεφαλαίου, δηλαδή οι "διεθνείς οίκοι" αξιολόγησης...", κάποιοι φίλοι "μου την έπεσαν" στα σχόλια αλλά και με μαιηλ ισχυριζόμενοι ότι είμαι φανατισμένος και υπερβολικός.

Έχουν την άποψη ότι η κριτική μου στους διεθνείς οίκους αξιολόγησης οφείλεται στην πρεμούρα μου να υπερασπιστώ την κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου. Τη χώρα μου υπερασπίζομαι απέναντι στους κλέφτες και τους αλήτες, ντόπιους και ξένους. Και όσο ο Παπανδρέου και η κυβέρνηση είναι αμετακίνητα απέναντί τους, θα τον στηρίζω ενσυνείδητα και ΦΑΝΑΤΙΚΑ.

Τους διεθνείς οίκους που ο Πρετεντέρης και η Τρέμη μας παρουσιάζουν ως το Βατικανό της αντικειμενικής αξιολόγησης της οικονομίας της χώρας μας τους θεωρώ και είναι, τεκμηριωμένα. το απόλυτο όπλο της διεθνούς οικονομικής αλητείας και κερδοσκοπίας.

Πάρτε μια γεύση.

1) Η απάτη και η διαφθορά:

Περιοδικό FORTUNE
http://money.cnn.com/2009/04/16/news/companies/cohan_mcgraw.fortune/index.htm

The scandal has to do with Standard & Poor's, a McGraw-Hill subsidiary and one of the three major credit ratings agencies blamed in part for causing the current economic crisis.

In fact, the corruptness of S&P's business model - being paid fees by the same Wall Street banks that underwrite the securities S&P rates - is one of the few issues that the left and right agree on.



2) Η έρευνα των δικαστικών αρχών στις ΗΠΑ για εγκληματική παραπληροφόρηση από τις τρεις εταιρείες: McGraw-Hill Cos Inc Standard & Poor's, Moody's Corp and Fimalac SA's Fitch Ratings.

REUTERS
http://news.yahoo.com/s/nm/us_financial_fraud

When the law enforcers were asked if they were pursuing the credit rating agencies, Khuzami said the SEC is "focused on that area."

"We are looking very closely at them," Khuzami told the Senate panel.

Federal authorities have not filed a case against any of the credit agencies, which have been accused of assigning top ratings to asset-backed securities that later collapsed. Ohio has sued the three largest raters, alleging they gave false and misleading high ratings to securities they knew were risky. The largest rating agencies are McGraw-Hill Cos Inc Standard & Poor's, Moody's Corp and Fimalac SA's Fitch Ratings.

The White House in November created an administration-wide task force to investigate and prosecute financial crimes connected to the past year's crisis.


3) Η Μηνυτήρια αναφορά της πολιτείας του Κονέκτικατ εναντίον της εταιρείας Standard & Poor's που αφορά ΑΚΡΙΒΩΣ στις στημένες αξιολογήσεις κατά του Αμερικανικού δημοσίου και υπέρ συγκεκριμένων εταιρειών.
http://www.ct.gov/ag/lib/ag/antitrust/s&pcomplaint7308.pdf

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός. Είναι τόσο ξεκάθαρο το κείμενο που όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει έστω τις τρείς πρώτες παραγράφους θα καταλάβει…



4) Και τα λάθη των …ηλεκτρονικών υπολογιστών στην αξιολόγηση 44 ευρωπαϊκών ομολόγων...

New York Times
 http://www.nytimes.com/2008/05/22/business/worldbusiness/22iht-rating.1.13118609.html?_r=1

More questions raised about Moody's ratings practices

Moody's is investigating whether it assigned top-flight credit ratings to certain securities because of computer errors, raising new questions about the credibility of its assessments...

Θα το επαναλάβω:

"Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης."


UPDATE:
Διαβάστε αν θέλετε το εξαιρετικό άρθρο της Νικόλ Λειβαδάρη:

http://www.ellispoint.gr/index.php?option=com_resource&controller=article&article=541&category=

Σάββατο, Δεκεμβρίου 12, 2009

ΠΙΕΖΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ...



ή


ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, περι δημοκρατών και πατριωτών...

Δύο μήνες τώρα κερδοσκόποι, πληρωμένοι αναλυτές, τα απόλυτα εργαλεία του διεθνούς παρασιτικού κεφαλαίου, δηλαδή  οι "διεθνείς οίκοι" αξιολόγησης, οι εκπρόσωποι των δεξιών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, επιτίθενται με μανία στην ελληνική κυβέρνηση, στην ελληνική οικονομία, στον έλληνα πρωθυπουργό.

Το μοτίβο της πίεσης, παρά την αριθμοπλημμύρα που το συνοδεύει, είναι απλό. Το σχέδιο σας, μας λένε, για την έξοδο από την οικονομική κρίση ΔΕΝ περνάει.

Η προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, η θωράκιση των εργασιακών σχέσεων σε όφελος των εργαζομένων, το ουσιαστικό χτύπημα της διαφθοράς, η διαφάνεια, το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών με παράλληλη αύξηση των κονδυλίων για την υγεία και την παιδεία, η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική αγορά, η χαλιναγώγηση της ασυδοσίας των τραπεζών, η αναθέρμανση της οικονομίας και η ανάπτυξη είναι συνταγή ΜΗ αποδεκτή.
 Όχι γιατί θα αποτύχει αλλά γιατί δεν πρέπει να υπάρξει ως εναλλακτική λύση.
Η μόνη συνταγή που έχει άδεια κυκλοφορίας είναι η συνταγή της ασύδοτης αγοράς, η συνταγή των απολύσεων, της φτώχειας, της με κάθε τρόπο προστασίας των υπερκερδών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Στη χώρα μας πριν δύο μήνες είχαμε εκλογές. Τις κέρδισε ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με προεκλογικό πρόγραμμα όσα ακριβώς σήμερα παρουσίασε στην σύνοδο κορυφής ως ελληνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Με, εκνευριστική για κάποιους, συνέπεια επαναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό  το σχέδιο της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση. Το γεγονός αυτό καθαυτό  γεμίζει ικανοποίηση τους περισσότερους Έλληνες. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι…

Οι "έγκυροι" αναλυτές, παπαγαλάκια των γνωστών συμφερόντων-ιδιοκτητών των καναλιών, οι κάθε είδους και φυράματος Προβόπουλοι, επιμένουν πως μόνη λύση είναι η συμπίεση με κάθε τρόπο των χαμηλών εισοδημάτων, οι ελεύθερες απολύσεις, τα μεγάλα έργα με τις μίζες κάτω από το τραπέζι. Νεοφιλελευθερισμός με κάθε τρόπο, με όποιο κόστος.
Ζητάνε με άλλα λόγια την εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας που αποδοκιμάστηκε με τον πιο σκληρό πολιτικά τρόπο. Ζητάνε από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές να ΜΗΝ εφαρμόσει το πρόγραμμα που ψήφισαν οι πολίτες αλλά εκείνο που καταψήφισαν. Καλούν τον έλληνα πρωθυπουργό να καταργήσει στην πράξη και στην ουσία την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Πιέζουν αφόρητα για νομιμοφανές πραξικόπημα…

Η επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου στις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα έπρεπε λογικά να έχει τη στήριξη, έμμεση έστω, των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε ότι τουλάχιστον αφορά την δημοκρατική νομιμότητα στη λειτουργία του πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τον οπαδό της λαϊκής, τάχα μου, δεξιάς Σαμαρά να διαπιστώνει ανήσυχος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εγκαταλείπει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Αρχίζει έτσι σιγά σιγά να ξεχνάει την ρητορική του για τους φτωχούς και τους άνεργους και να προσανατολίζεται ολοένα και περισσότερο, μέρα με τη μέρα, στην μεσαία τάξη… Στο βάθος και στο τέλος της διαδρομής τον περιμένουν οι πραγματικοί του πελάτες. Το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεργολάβοι κάθε είδους και κάθε πραμάτειας.

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν και στηρίζουν τις ελπίδες τους στις ίδιες παραμέτρους. Στην μετεκλογική κωλοτούμπα του ΠΑΣΟΚ, στην υποταγή στις εντολές Τρισέ και Μπαρόζο. Ακόμα και όταν ακούν τον Πρωθυπουργό να επιμένει με τον πιο επίσημο τρόπο, εκείνοι είναι σίγουροι πως θα καταργηθεί ο 14ος μισθός, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις, δεν θα ενισχυθεί η υγεία και η παιδεία, θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ. Μόνο εκεί στην ΑΥΓΗ άρχισαν να σκέπτονται ότι μπορεί και να τα εννοεί ο πρωθυπουργός και κρατάνε μια πισινή. Θα παρθούν τα σκληρά για τους εργαζόμενους μέτρα αλλά …λίγο αργότερα, ισχυρίζεται στον σημερινό της τίτλο…

Που μας βρίσκουν όλα αυτά σήμερα;

Μας βρίσκουν στο σημείο που νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός παρουσιάζει και εφαρμόζει με επιμονή όσα προεκλογικά είπε. Ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Τότε έλεγαν ότι είναι καλό και ωραίο αλλά δεν πρόκειται να το εφαρμόσει. Σήμερα λένε ότι δεν έχει σχέδιο ή ότι θα το εγκαταλείψει υποκύπτοντας στις πιέσεις των Βρυξελλών. Κι όταν τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει εύχονται και παρακαλάνε για την καταστροφή. Παραφράζοντας τον σύντροφο Ιλιτς θα έλεγα ότι το σλόγκαν τους είναι: Χαιρεκακία, το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού.

Κοντολογίς όταν είσαι συνεπής με τις προεκλογικές σου δεσμεύσεις είσαι επικίνδυνος, όταν δεν σκύβεις το κεφάλι στους κερδοσκόπους δεν έχεις σχέδιο, όταν δεν υπακούς στις εντολές του Τρισέ είσαι ανεύθυνος και δεν ξέρεις τι σου γίνεται...

Αφορμές όλα τα παραπάνω για να σκεφθούμε και να ξανασκεφθούμε πώς, πότε και σε ποιες συγκυρίες αποκτούν νόημα ουσιαστικό όσα περί δημοκρατίας και πατριωτισμού ισχυρίζονται κάποιοι…

Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 09, 2009

ΚΑΚΗ ΑΡΧΗ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ...

Κακή αρχή Αντώνη… Κρίμα.

Γιατί διαβάζοντας τη δήλωσή σου…

"Οι δυσμενείς αξιολογήσεις των διεθνών οίκων δεν οφείλονται τόσο στη σοβαρή δημοσιονομική και οικονομική κατάσταση της χώρας όσο στην αναποφασιστικότητα και αναβλητικότητα της Κυβερνήσεως να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης."

Δηλαδή Αντώνιε συμφωνείς με τα «κατάλληλα» μέτρα που προτείνουν οι "διεθνείς οίκοι"; Τουλάχιστον η, εξαρτημένη από αυτά τα συμφέροντα, Ντόρα δεν θα το έλεγε τόσο ωμά…

Αμ το άλλο που ξεφούρνισες:

"Ως προς τις αστειότητες περί απειλών κατά της εθνικής μας κυριαρχίας, ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να γνωρίζει ότι τέτοιες δηλώσεις αποδυναμώνουν και τραυματίζουν τις θέσεις της χώρας σε όλα τα εθνικά μας μέτωπα."

Σίγουρα έχεις σπουδάσει οικονομικά και πολιτικές επιστήμες Αντώνιε;

Ούτε πρωτοετής φοιτητής δεν θα αμολούσε τέτοια κοτσάνα Αντώνη. Ούτε μικρό παιδί δεν θα ισχυριζόταν αυτό που σου ξέφυγε. Ότι δηλαδή η οικονομική κατάσταση μιας χώρας δεν επηρεάζει την εθνική της κυριαρχία.

Όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο Αντώνη μας ΔΕΝ ονομάζονται πατριώτες,

λαδοβούλγαροι ονομάζονται…

(Ρώτα τον υποστηρικτή σου Αχιλλέα Καραμανλή να σου εξηγήσει τι σημαίνει η λέξη…)

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΤΟΝ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΡΑ...

Γιατί κατασυκοφαντεί τους  "ορθούς πολιτικά" και εθνικόφρονες πολιτικούς μας.
Γιατί σε τελική ανάλυση ΠΟΙΟΣ είναι ΑΥΤΟΣ για να ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να ΟΜΙΛΕΙ; 



Γιατί ο αναρχοκομουνιστής – κατσαπλιάς, ο επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη, ο συνήθης ύποπτος ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΡΑΣ ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά τον έτερο υπουργάκο τον κ.Χρυσοχοίδη.


Διαβάστε τι λέει σε συνέντευξή του στο site του «Σιδηρού Παραπετάσματος», στο αντεθνικό TVXS:

"...Τέλος, χαρακτηρίζει μεγάλη αποτυχία τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη ότι είναι ικανοποιημένος από τον επιτυχή χειρισμό της κατάστασης από την αστυνομία. «Λυπάμαι ειλικρινά», λέει χαρακτηριστικά και του προτείνει να αλλάξει υπουργείο και να μεταφερθεί στο υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. «Ειδικότερα, να πάρει τον τομέα των Θρησκευμάτων γιατί τελευταία μου φαίνεται ότι αρχίζει να έχει κάποιες ιδεοληψίες και φανατισμούς και του πάει περισσότερο."

Αν διαβάσετε βεβαίως και το υπόλοιπο της συνέντευξης θα φρίξετε παντελώς.

Είναι καιρός πια να συντονιστούν όλα τα υπουργάκια και να εξοβελίσουν στο πυρ το εξώτερον, μια για πάντα, το μίασμα της ευγενούς και φιλήσυχης και πολύ "καθώς πρέπει" κοινωνίας μας, τον Αντώνη Καρρά.

Ήμουν, είμαι και θα είμαι μαζί τους…


ΥΓ. Παραθέτω ένα σχόλιο, χωρίς δικά μου σχόλια, απο το σχετικό ποστ του TVXS:

" Respect σε αυτον τον ανθρωπο με Αλφα κεφαλαιο, που δεν κρυβεται πισω απο τη γραμμη του κομματος του και αντιθετα με τους κατα πολυ νεοτερους του, εχει το θαρος να κατεβει στο δρομο, να δει με τα ματια του, να κρινει και κυριως να κατανοησει τους εξεγερμενους.

Μονο σεβασμο μπορω να νιωσω για το "παπουδακι" με το καθαριο μυαλο και τον απιστευτο τσαμπουκα , που κανει το αυτονοητο, να ζει αναμεσα μας εδω και τωρα και οχι να παρατηρει την πραγματικοτητα της πλατειας κωλονακιου, των ακριβων ρετιρε, των μεγαλων τζιπ, της προσωπικης φρουρας, των ημετερων κωλογλυφτων δημοσιογραφων, των ανακοινωσεων των "υπηρεσιων".

Οι δηθεν νεοτεροι συναδελφοι του βλεπουν τη ζωη απ τα παραθυρα της ΝΕΤ-ΥΕΝΕΔ και κανουν αναλυσεις του κωκλου για τη γενια της εξεγερσης, την οποια δηθεν ολοι "κατανοουν" και συνδραμουν, αλλα κλανουν πατατες να βρεθουν με τους εξεγερμενους προσωπο με προσωπο, μην τυχον τσαλακωθει η σινιε γραβατα που στοιχιζει οσο ολα τα ρουχα ενος ανεργου ή λερωθει μην το πανακριβο σοσιαλιστικο ταγερακι.

Αυτοι δεν εχουν φαει ποτε καταπρακια απο γκλοπ, δεν εχουν μυρισει ποτε δακρυγονο, δεν εχουν πινασει ποτε, δεν εχουν στερηθει τιποτα, αυτοι δεν κοπιασαν ποτε για τιποτα, αυτοι ξεπλενουν καθε ενοχη με μια φιλανθρωπια και ομορφα λογια του αερα.

Εκεινος γνωριζει καλα οτι η ζωη συμβαινει εξω απ το παραθυρο και μακρια απο την ασφαλεια της "βουλευτικης" πραγματικοτητας, εκτος ΤΙΒΙ στο δρομο ....

Και δεν φοβαται !

ΣΕΒΑΣΜΟΣ και μονο ΣΕΒΑΣΜΟΣ "


Τώρα... βεβαίως να πω στον/στην σχολιογράφο ότι διαβάζοντας ο Καρράς την επίκληση ΣΕΒΑΣΜΟΣ θα έχει σηκώσει το φρύδι και θα χαμογελάει με εκείνον το μοναδικά δικό του τρόπο...
:-)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 03, 2009

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ...

Τον ορισμό της λέξης προβοκάτσια μην τον αναζητήσετε στο λεξικό στο γράμμα Π, θα τον βρείτε στο γράμμα Α και στη λέξη ANTINEWS.


Παρεξηγήθηκε ο Ζήσης γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας ΔΕΝ πούλησε τσαμπουκά, δεν απείλησε. Παρεξηγήθηκε γιατί κάλεσε τους πολίτες της χώρας να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου με ειρηνικές εκδηλώσεις. Επειδή κάλεσε τους πολίτες να καταδικάσουν και να απομονώσουν πράξεις βίας και καταστροφών. Αυτή η στάση του πρωθυπουργού στενοχώρησε πολύ τον Ζήση και τα αφεντικά του.

Βλέπετε οι σχεδιασμοί είναι άλλοι. Θέλουν φωτιές, καταστροφές βανδαλισμούς. Ο λόγος του Γιώργου Παπανδρέου δεν βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση, Γι αυτό έβαλε στο σχετικό άρθρο τον τίτλο:

Παρακαλάνε γονατιστοί τους αντιεξουσιαστές...

Βλέπετε όταν δεν δέρνεις, δεν απειλείς, δεν προβοκάρεις σημαίνει ότι παρακαλάς. Όταν εμπιστεύεσαι τους πολίτες σημαίνει ότι πέφτεις στα γόνατα... Λογική γνήσια ακροδεξιά και αποκαλυπτική που έρχεται κατευθείαν από τα αρχεία της Βασιλικής Χωροφυλακής της δεκαετίας του 60.

Αλλά κάνει ένα βήμα ακόμα ο αρχειοφύλακας των αρχείων της ΣΤΑΖΙ. Προσπαθεί να συνδέσει την έκκληση του Πρωθυπουργού με την δικαστική απόφαση για τον ΕΛΑ βάζοντας τον τίτλο: Τυχαίο;

Πως λέμε, Τσου ρε Λάκη;

Εγώ λέω, Τσου ρε Ζήση…


Άξιος ο μισθός σου!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2009

ΕΙΜΑΙ ΜΠΑΤΣΟΣ - ΓΟΥΡΟΥΝΙ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ...



Η "Αλκμήνη" είναι πολιτική πρόσφυγας. Πριν 16-17 χρόνια το καθεστώς στην πατρίδα της δολοφόνησε τη μητέρα της. Τα αδέλφια της βγήκαν στην παρανομία. Η ίδια, 17 ετών τότε, συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια. Την κρέμασαν ανάποδα, όπως το αρνί στο τσιγκέλι του χασάπη, και την βασάνιζαν για να μιλήσει, να καταδώσει, να υποκύψει, να ομολογήσει. Η "Αλκμήνη" άντεξε, δεν μίλησε. Μόλις μπόρεσε έφυγε παράνομα από την πατρίδα της. Τα βασανιστήρια που υπέστη και οι κακουχίες που ακολούθησαν έπληξαν την υγεία της. Η καρδιά της δεν άντεξε. Στην Γαλλία τοποθετήθηκε βαλβίδα. Στη συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία.

Σήμερα βρίσκεται και ζει μόνη της στην Ελλάδα. Κάνει μεταπτυχιακές σπουδές, παλεύει για να συντηρηθεί, αγωνίζεται για να αποκτήσει τα πολυπόθητα χαρτιά που θα της επιτρέψουν να ταξιδέψει χωρίς τον κίνδυνο της απέλασης και της σύλληψης. Έχει γράψει δύο βιβλία, ετοιμάζει το τρίτο.

Χθες βράδυ η "Αλκμήνη "με πήρε τηλέφωνο. Είχε υψηλό πυρετό, ρίγη, δύσπνοια. Αν σε αυτά συνυπολογίσει κανείς τα προβλήματα της καρδιάς της το μίγμα ήταν επικίνδυνο. Βρεθήκαμε γύρω στις 11.30 το βράδυ σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο. Φύγαμε ηττημένοι στις 5.30 το πρωί.

Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες και το ποιος. Έχει σημασία το γιατί.
Έχει σημασία ότι τα ελληνικά της είναι λίγο σπαστά. Έχει σημασία ότι το όνομά της - δεν είναι Αλκμήνη ασφαλώς-  είναι για κάποιους παράξενο και ασυνήθιστο.

Εκείνη ήξερε, τόσα χρόνια προσφυγιάς την έχουν εκπαιδεύσει, ένοιωθε και καταλάβαινε συμπεριφορές και προθέσεις. Παρακαλούσε σχεδόν να φύγουμε, να γυρίσει σπίτι της. Εγώ ο ηλίθιος, στον κόσμο μου, την πίεζα να παραμείνει και να κάνει υπομονή. Το έκανε περισσότερο για χατίρι μου, ήξερε ότι η συμπεριφορά δεν θα αλλάξει. Μέχρις ότου παρέμεινε κυριολεκτικά τελευταία. Και ο κύριος «σε λίγο θα σας πούμε» δεν μας έλεγε…

Τελικά άρχισα επιτέλους να βλέπω καθαρά το σκηνικό. Η "Αλκμήνη" με το ζόρι στεκόταν στα πόδια της. Ζητήσαμε τις εξετάσεις για να φύγουμε. Τότε την έβαλαν στο ιατρείο. Στεκόμουν και περίμενα έξω από την πόρτα.

Άκουσα ξαφνικά έναν από τους γιατρούς να ουρλιάζει: «Σταμάτα επιτέλους να κλαψουρίζεις». Τρελάθηκα. Άνοιξα τη πόρτα απότομα και ρώτησα να μου πει σε ΠΟΙΟΝ μιλάει έτσι. Συνέχισε να φωνάζει και με πλησίασε λέγοντας πως είναι κουρασμένος γιατί ήταν δύσκολη εφημερία και να μην τον διακόπτουμε γιατί μπορεί να κάνει λάθος…

Ήμουνα έξω φρενών, προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι να του πω για να τον προσβάλλω και να τον ταπεινώσω όσο γίνεται περισσότερο. Να νοιώσει όσο τουλάχιστον προσβεβλημένη και ταπεινωμένη ένοιωθε η "Αλκμήνη". Νόμισα ότι το βρήκα. Μόλις έφτασε η μούρη του στους πενήντα πόντους από τη δική μου του φώναξα:

«Έχετε δίκιο γιατρέ, έχετε απόλυτα δίκιο σε ότι λέτε. Άλλωστε εσείς είσαστε ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ εδω μέσα κι αυτοί, έδειξα την "Αλκμήνη", είναι ασήμαντοι»
Περίμενα να εξοργιστεί, να βγει εκτός εαυτού από την προσβολή, να μου επιτεθεί. Κι αυτός;

Φωτίστηκε το πρόσωπό του, κολακεύτηκε.

Έμεινα στήλη άλατος, άφωνος.

Ζητήσαμε να υπογράψουμε αμέσως και να φύγουμε. Στην έξοδο, ξημέρωνε πια, η "Αλκμήνη" μπήκε στο ταξί. Την έβλεπα καθώς έφευγε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της. Δεν ήταν οργή, δεν ήταν θλίψη, δεν ήταν απελπισία ή απόγνωση. Ήταν όλα αυτά αλλά και η μοναξιά και το αδιέξοδο, ήταν η καρτερικότητα και η πίστη.

Γυρίζοντας σπίτι δεν μπορούσα να ξεχάσω την αυτάρεσκη αντίδραση του τύπου που αποκάλεσα αφεντικό.

Γυρίζοντας σπίτι κατάλαβα ότι είμαι μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος. Γυρίζοντας σπίτι ήξερα ότι πολλοί περισσότεροι, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια ίσως, είμαστε μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι. Απλώς δεν φοράμε, οι περισσότεροι,  στολή.

Γιατί για την κοινωνία που ζούμε, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές που βιώνουμε, ΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ κυρίως όλοι εμείς που ΔΕΝ φοράμε στολή.


Το βιντεάκι αφιερωμένο στην "ΑΛΚΜΗΝΗ"





ΥΓ: Η φωτο σουβενιρ απο τη χθεσινή νύχτα...

Κυριακή, Νοεμβρίου 29, 2009

ΚΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΕΪΚΟΥ ΕΙΝΑΙ...

... εδώ. Παρόντες.





Πριν 15 λεπτά. Παρά τη μουσική που είχα στο σπίτι οι φωνές και οι τσακωμοί έξω ακούγονταν έντονα. Βγήκα από το σπίτι και στις φωτογραφίες βλέπετε την αιτία.

Στο ΚΕΠ στα Άνω Πατήσια περιμένουν οι νεοδημοκράτες να ψηφίσουν. Η ουρά μεγάλη, το σύστημα δεν λειτουργεί, μου λένε, εδώ και δύο ώρες. Μεσήλικες και ηλικιωμένοι οι περισσότεροι.

Υπάρχει ένταση, ελεγχόμενη προς το παρόν. Κάποιες ολοφάνερα στημένες κυρίες προπαγανδίζουν υπέρ της Ντόρας και βρίζουν τον Παπανδρέου που μπλοκάρει, ισχυρίζονται, την εκλογή της Μπακογιάννη. Βρίζουν τον Σαμαρά που τους πούλησε και εξαγοράστηκε το 93.
Απαντάνε έντονα κάποιοι για την SIEMENS και τον Κυριάκο. Τα χώνουν στον επίτιμο. Υπερασπίζονται τον Σαμαρά.

Όσο περνάει η ώρα ανάβουν τα αίματα.

Ευτυχώς στα 50 μέτρα βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα…

Ελπίζω να αποφευχθούν τα χειρότερα…

Η γνώμη μου;

Όσοι και όσες στη Νέα Δημοκρατία δεν έχουν γνωρίσει τι σημαίνει Μητσοτακέϊκο και παρακράτος θα το καταλάβουν σήμερα.

Η συμβουλή μου στους συμπολίτες Νεοδημοκράτες;

Το κομματικό μου συμφέρον θα έλεγε "Ντόρα δαγκωτό". Είναι ευάλωτη και ανοιχτή σε όλες τις ύποπτες υποθέσεις της τελευταίας εικοσαετίας. Βούτυρο στο ψωμί του ΠΑΣΟΚ η παρουσία της. Όμως η επιλογή σας δεν έχει μόνο κομματικά χαρακτηριστικά.

Μην υποχωρήσετε, ασκήστε το δικαίωμά σας στην επιλογή του αρχηγού του κόμματός σας. Θάψτε οριστικά τους βρικόλακες της δημοκρατίας.

Δεν θα υπηρετήσετε μόνο το κόμμα σας. Θα υπηρετήσετε την πατρίδα.

Πείτε στους Μητσοτάκηδες, ΤΕΛΟΣ!

Τρίτη, Νοεμβρίου 24, 2009

ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ...




... με τους υπουργούς της ΝΔ ήταν "χρήσιμες" και αρκούντως "αποδοτικές",  η Παπαρήγα ΔΕΝ τις απαγόρευε...  Δείτε μια πρόχειρη αλίευση απο τις δεκάδες συναντήσεις των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ με τους υπουργούς της Ν.Δ:

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/4/2008&pageNo=17&direction=1

Ατάραχη μπροστά στο έγκλημα η κυβέρνηση
Νέες δολοφονικές απόπειρες προχτές το βράδυ στη Νέα Μανωλάδα. Σε συνάντηση με το ΠΑΜΕ, ο υπουργός Εσωτερικών, (ο Παυλόπουλος),  παραδέχτηκε ότι κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί

Αλλά και:

Σήμερα το πρωί, το ΠΑΜΕ προγραμματίζει νέα παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Απασχόλησης, απαιτώντας συνάντηση με την υπουργό


http://www.imathiachamber.gr/imathia/articles/article.jsp?context=103&articleid=3328

ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΟΑ
Tο «πράσινο φως» της Διυπουργικής για το διαγωνισμό της νέας Ολυμπιακής Αεροπορίας είναι ζήτημα ημερών, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών, Κ. Χατζηδάκης, επαναλαμβάνοντας την πρόσκλησή του στους εργαζόμενους της ΟΑ. Ο υπουργός συναντήθηκε χθες με εκπροσώπους του ΠΑΜΕ.


http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=14/3/2009&pageNo=15&direction=1

Κυνικός εμφανίστηκε χτες ο Π. Παυλόπουλος κατά τη συνάντηση με Μπαγκλαντέζους εργάτες και το ΠΑΜΕ
Με αφοπλιστικό κυνισμό ο υπουργός Εσωτερικών διαβεβαίωσε χτες ότι η ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών θα συνεχιστεί, κατά τη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ


http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/5/2008&pageNo=19&direction=1

Ακολούθησε συνάντηση με τον υφυπουργό Υγείας Γεώργιο Παπαγεωργίου, ο οποίος κυνικά διακήρυξε την πρόθεση της κυβέρνησης να συνεχίσει την ανθυγιεινή πολιτική της, αφού πήρε για δεύτερη φορά τη λαϊκή εντολή «πανηγυρικά»!


http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=3124335&publDate=

Στη συνάντηση με την αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, ο υπουργός, (Βουλγαράκης), ισχυρίστηκε ότι δεν έχει δοθεί πολιτική κατεύθυνση από την κυβέρνηση για μια τέτοια ενέργεια, προσπαθώντας έτσι να μετακυλίσει τις ευθύνες στα κατώτερα αστυνομικά όργανα. Κάτι που επαναλαμβάνει και στη δήλωση που διέμεινε και στην οποία διαχωρίζονται οι ενέργειες των αστυνομικών από τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Κι αυτό, όταν σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι δυο αστυνομικοί που αποκαλύφθηκαν, δεν ανήκαν στη δύναμη τοπικού Αστυνομικού Τμήματος, αλλά υπάγονταν κατευθείαν στην Ασφάλεια.



ΥΓ: (Αλήθεια με εκείνη την εξεταστική για την υπόθεση ΓΕΡΜΑΝΟΣ τί θα γίνει;)

Δευτέρα, Νοεμβρίου 23, 2009

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΝΙΚΟ...

...γνωρίζω και καταλαβαίνω πόσο σου ταιριάζει αυτό το ριζίτικο.
Στο αφιερώνω.



Αγρίμια κι αγριμάκια μου,
λάφια μου μερωμένα,
πέστε μου πού'ναι οι τόποι σας,
πού'ναι τα χειμαδιά σας;

- Γκρεμνά'ναι εμάς οι τόποι μας,
λέσκες τα χειμαδιά μας,
τα σπηλιαράκια του βουνού
είναι τα γονικά μας.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 18, 2009

ΤΡΩΚΤΙΚΑ...ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΡΗ ΜΟΥΣΙΩΝΗ

Το ένα troktiko, ο υπάλληλος, στο διαδίκτυο και το άλλο, το αφεντικό, μεγαλοεργολάβος στα Δημόσια Έργα. Ο Γκιόλιας ο ένας, ο Μπόμπολας ο άλλος. Αν δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε λέω εγώ…

Γράφει ο «έγκυρος», τρομάρα του, Γκιόλιας στο troktiko:

ΕΔΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΑ

"Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2009

Ο υποψήφιος για ΓΓΑ έχει πτυχίο εξωτερικού;
Είναι αλήθεια ότι ο υποψήφιος για την θέση του ΓΓΑ Άρης Μουσιώνης δεν έχει
πτυχίο στην Ελλάδα αλλά αναγνωρισμένο από το εξωτερικό; Αν είναι έτσι πως είναι
δυνατόν να τον πάνε για γ.γ.α.;
Θα μας τρελάνουν αυτοί εκεί στο ...Μαξίμου; Ακόμα να ανακοινώσουν τον άνθρωπο που θα πάρει την θέση του υπεύθυνου για τον αθλητισμό; Πόσες μέρες πρέπει να περάσουν ρε συ Παμπούκη για να μάθουμετο όνομα;
Άσε που είναι και γιατρός της μαμάς του πρωθυπουργού οπότε τα πράγματα
δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο για να πάρει θέση γ.γ
Αναρτήθηκε από troktiko στις 8:12 πμ"

Ο Γκιόλιας είναι υποτίθεται δημοσιογράφος. Ξαναδιαβάστε ΤΙ γράφει ο άνθρωπος:

"...ΓΓΑ Άρης Μουσιώνης δεν έχει

πτυχίο στην Ελλάδα αλλά αναγνωρισμένο από το εξωτερικό;"


Βγάζετε άκρη;

Θα μου πείτε τόσα πολλά χρόνια αρχισυντάκτης στη μεγάλη των δημοσιογράφων σχολή του Τριανταφυλλόπουλου τόσα έμαθε…

Το θέμα όμως δεν είναι εκεί. Το θέμα είναι ότι ο Μουσιώνης έχει διαψεύσει από χθες το μεσημέρι το σχετικό δημοσίευμα στέλνοντας μάλιστα και αντίγραφο του πτυχίου του Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ο τρωκτικός όμως τίποτα. Κάνει πως δεν είδε και δεν άκουσε.
Δεν διορθώνει, δεν ζητάει συγνώμη για τις ψευδολογίες που γράφει, για την απόπειρα διασυρμού του Άρη Μουσιώνη.

Ο λόγος; Απλός και συγκεκριμένος. Ο Γκιόλιας έχει αναλάβει «υπεύθυνο», και πάλι τρομάρα του, ρόλο στο καινούργιο ραδιόφωνο του Μπόμπολα, στο ΘΕΜΑ FM…

Αντιλαμβανόμαστε όλοι πως το "μαγαζί" πιέζει για έργα και όσο δεν τα παίρνει θα του φταίει ο Πρωθυπουργός, η μαμά του Πρωθυπουργού, οι γνωστοί της μαμάς του Πρωθυπουργού κλπ.

Γι αυτό άλλωστε και στο δημοσίευμα βρίσκει τρόπο, ανάμεσα στις ψευδολογίες για το πτυχίο, να βάλει και λίγο Μαργαρίτα Παπανδρέου...

Πρέπει πάντως να ενημερώσω τον κ. Γκιόλια και ενδεχομένως τον συνάδελφό του κ. Ράπτη (ξέρει αυτός), ότι ο Άρης Μουσιώνης είναι γιατρός.

Το ξέρω γιατί ήταν ο γιατρός μου σε πρόσφατο σοβαρό πρόβλημα υγείας μου και κυρίως γιατί ήμουν μαζί του όταν χειρούργησε τραυματίες και έσωσε ζωές στην βομβαρδιζόμενη Λωρίδα της Γάζας. (Βάζω και μια φωτο έτσι, για να έχουν να πορεύονται)

 



Τώρα θα μου πείτε τι περιμένω να καταλάβουν τα τρωκτικά  και αναφέρω το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος, ο γιατρός Άρης Μουσιώνης, έθεσε στην κυριολεξία  σε κίνδυνο τη ζωή του εγχειρίζοντας τραυματισμένα παιδια΄σε εμπόλεμη ζώνη και με τις βόμβες να σκάνε στα 50-100 μέτρα απο το χειρουργείο...

Έλα μου ντε…

Δευτέρα, Νοεμβρίου 16, 2009

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΠΗΛΕΙΑΣ...

...έχει ονοματεπώνυμο και διεύθυνση: ΚΚΕ και Περισσό.

Και όλοι όσοι πρέπει να μιλήσουν  σιωπούν. 

Γιατί είναι πλέον δημοσιοσχεσίτες και παρατηρητές.

Δεν τολμούν να υπερασπιστούν αυτό που σημάδεψε τη ζωή τους, το αίμα και τη μνήμη των συντρόφων τους.

Κατάντια...

Δείτε τις χτεσινές φωτογραφίες απο το Πολυτεχνείο.









ΥΓ. καπηλεύομαι: ρ. (καπηλεύτηκα) εκμεταλλεύομαι ευγενικές ιδέες για ίδιο όφελος.
       (Λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη)

Σάββατο, Νοεμβρίου 14, 2009

ΑΚΟΥ ΥΠΟΥΡΓΑΚΟ...

...κατά το "ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ"... (Έχεις διαβάσει το βιβλίο;)







  


Μέτραγε πάντα ο λόγος του στον Ανδρέα. Λατρεύουν το λόγο και την πράξη του οι πρόσφυγες, οι κυνηγημένοι, οι νέοι και οι αδύναμοι.


Σε εκείνον μόνο από όλους τους ξένους επισήμους, (πρέσβεις, υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων), η προσωπική φρουρά του Αραφάτ απέδωσε τιμές.

Έχει πάρει το λόγο, με κόστος, στις πιο κρίσιμες και επικίνδυνες στιγμές για το λαό μας. Στην Εθνική Αντίσταση και στην δικτατορία.

Έχει πάρει το λόγο στην Κούβα και στη Νικαράγουα σε στιγμές κρίσιμες και δύσκολες.

Έχει πάρει το λόγο απέναντι στους στρατοκράτες της Άγκυρας υπερασπιζόμενος απεργούς πείνας.

Έχει πάρει το λόγο απέναντι στα ΜΑΤ και έχει χτυπηθεί στα 80 του χρόνια από τους μπάτσους προσπαθώντας να προστατεύσει τους μαθητές που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας . Το αίμα που έτρεχε στο χέρι του έκανε το γύρο του κόσμου. Κυρίως όμως το είδαν τα μάτια των νεαρών διαδηλωτών. Ήταν τότε που εσύ, μεγαλοαξιωματούχος του κόμματος, κρυβόσουνα προσπαθώντας να αποφύγεις το λάθος και το προσωπικό πολιτικό κόστος.

Η στάση ζωής του, ΑΝ σου λέει κάτι αυτό, είναι πυξίδα για όποιον θέλει να πορευτεί χωρίς συμβιβασμούς στο δρόμο του αγώνα, της αλληλεγγύης και της προσφοράς.

Είναι η ζώσα συνείδηση του ΠΑΣΟΚ, είναι για χιλιάδες προοδευτικούς πολίτες σύμβολο ανιδιοτέλειας, προσφοράς και αγωνιστικότητας.

Η παρουσία και ο λόγος του είναι χίλιες φορές πιο έγκυρα και αποτελούν μεγαλύτερη εγγύηση για τους πολίτες από όλα τα προεδρικά διατάγματα που θα ετοιμάσεις στην υπουργική σου θητεία.

Γι αυτό, άκουσε τη συμβουλή μου, την επόμενη φορά που θα αποπειραθείς σε κομματική διαδικασία να αρνηθείς το δικαίωμα λόγου, με απαξιωτικό τρόπο και ειρωνείες,  στον Αντώνη Καρρά να το σκεφτείς δύο και τρεις φορές.

Γιατί χαμένος όπως είσαι στα ροζ σύννεφα της εκλογικής επιτυχίας και της υπουργοποίησης ξέχασες ότι στο κίνημά μας πέφτουν ενίοτε και χοντρά μπινελίκια. Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας και πολλές χιλιάδες στο ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμοι να υπερασπίσουν αξίες και σύμβολα γράφοντας  εκεί που δεν πιάνει το μελάνι κομματικούς ηγετίσκους και υπουργικούς θώκους.





ΥΓ1. Και επειδή είσαι σχετικά έμπειρος θα έπρεπε να ξέρεις ότι για το ατόπημά σου θα έπρεπε να δείξεις μεταμέλεια κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, στο σώμα που το διέπραξες, και όχι στους διαδρόμους…

ΥΓ2 Βάζω και μερικές φωτογραφίες μήπως και ξέχασες για ποιόν μιλάω και ξανακάνεις το ίδιο λάθος…



Σάββατο, Νοεμβρίου 07, 2009

ΟΠΟΙΟΣ...

...  πραγματικά ενδιαφέρεται να μάθει τι σημαίνει πολιτισμός στη πράξη κι όχι στα λόγια.

Όποιος θέλει να μάθει πως είναι να είσαι παιδί κατώτερου θεού και να αντιστέκεσαι.

Όποιος παριστάνει πως αναζητά το στίγμα της αριστεράς σήμερα και δεν το βρίσκει γιατί τάχα μου είναι πολύπλοκο και μπερδεμένο...

Όποιος κοροϊδεύει την κοινωνία και τον εαυτό του ότι κάνει επανάσταση γκρεμίζοντας βιτρίνες.

Όποιος νομίζει ότι επειδή είναι Έλληνας είναι καλύτερος από τους άλλους.

Όποιος δεν μπορεί να νοιώσει πως οι κομματικές ταμπέλες "αριστερά" δεν προσδιορίζουν αναγκαστικά και το περιεχόμενο πρακτικών και συμπεριφορών...


Όποιος δεν μπορεί να δει και να ακούσει όσα λέει η Κωνσταντίνα Κούνεβα στη σημερινή της συνέντευξη στα ΝΕΑ και στον Σταύρο Θεοδωράκη...

...ας πάρει διαζύγιο οριστικό και επίσημο από τις έννοιες αλήθεια, ανθρωπιά, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, ταξικός αγώνας, αριστερά, ευαισθησία...

Παρασκευή, Νοεμβρίου 06, 2009

ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΕΜΑΛ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ.

Οι φίλοι γι΄αυτό είναι. Να σε ειδοποιούν για τα όμορφα και τα σημαντικά.

Εμένα με ειδοποίησε η Ιωάννα κι εγώ ενημέρωσα άλλους 5. Τέσσερις τα καταφέραμε και βρεθήκαμε στην ΕΛΛΗ για να δούμε το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΕΜΑΛ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ».

Μια ιστορία του εμφυλίου που έρχεται να συνδέσει αγώνες, ελπίδες, οράματα και θυσίες από τον Ρήγα μέχρι σήμερα.

Ένας Τούρκος, ο Μιχρί Μπελλί, άφησε την ήσυχη ζωή στην Τουρκία, πέρασε τα σύνορα και πολέμησε στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού για τρία σχεδόν χρόνια. «Καπετάν Κεμάλ» ήταν το παρατσούκλι που του έδωσαν οι συμπολεμιστές του.

Ο Φώτης Λαμπρινός με τρόπο συγκλονιστικό ξεδιπλώνει τη ζωή και τη δράση του Μιχρί Μπελλί. Ο πρωταγωνιστής, στα 92 του χρόνια, περιγράφει στιγμές, γεγονότα, σκιαγραφεί ανθρώπους, συντρόφους, καταστάσεις. Βαδίζει αργά με το μπαστούνι του στους τόπους που δόθηκαν μάχες, εκεί που τραυματίστηκε βαριά δύο φορές. Καθισμένος στη σκιά ενός δέντρου τραγουδάει τον ύμνο του ΕΛΑΣ στα τούρκικα.

Είναι από τις ελάχιστες φορές που λυπάμαι που δεν είμαι διαπλεκόμενος ώστε να έχω δικό μου κανάλι. Για να μπορώ να προβάλω αυτό το ντοκιμαντέρ, για να έχουν όλοι την ευκαιρία να το δουν και να κρίνουν.

Γιατί δυστυχώς η προβολή δεν θα επαναληφθεί, στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον.





Κυριακή, Νοεμβρίου 01, 2009

ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΦΑΝΕΡΟ ΛΟΓΟ...

...αλλά απο την άλλη  οι υπόγειες παρορμήσεις είναι αυτές που καθορίζουν τις στιγμές και τη ζωή μας. Έτσι δεν είναι; Ακούστε μια τέτοια παρόρμησή μου.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2009

ΑΣ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ...

...κυρίως όμως ας ανοίξουμε καλά τις πόρτες της καρδιάς για να αφουγκραστούμε αυτόν τον πατριώτη, τον απλό άνθρωπο, τον Έλληνα. Αφιερώστε λίγο χρόνο και ακούστε τον, είναι συγκλονιστικός. 

Μπράβο στα παιδιά του TVXS που τον ανακάλυψαν και μας χάρισαν αυτό το βίντεο.


Άλκης Καριζώνης from tv xoris sinora on Vimeo.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 29, 2009

ΛΑΘΟΣ κ.ΛΟΒΕΡΔΟ...

...αν τα όσα γράφονται στα ενημερωτικά sites in.gr και TVXS είναι σωστά, τότε υπάρχει πρόβλημα με τον κ.Λοβέρδο. Ο Υπουργός εργασίας συμμετέχει σε μία κυβέρνηση που πήρε μια σημαντική απόφαση για τα stage. Απόφαση που αφορά στον τομέα ευθύνης του, στο Υπουργείο Απασχόλησης.

Ο κ.Λοβέρδος διατύπωσε προς τους διαδηλωτές την άποψη ότι « δεν μπορεί να αλλάξει την κυβερνητική απόφαση». Δηλαδή; Αν ήταν στο χέρι του ενδεχομένως θα την άλλαζε; Μήπως διαφωνεί με την απόφαση;

Η απόφαση για τα STAGE είναι η πρώτη σημαντική απόφαση που αφορά αποκλειστικά σχεδόν στο Υπουργείο του. Αν σε μια τέτοιας εμβέλειας απόφαση έχεις διαφορετική άποψη από την κυβέρνηση την αιτιολογείς και αν δεν πείσεις δίνεις την παραίτησή σου.

Αν συμφωνείς, τότε κάνεις το απλούστερο, το ειλικρινές, το αυτονόητο. Εξηγείς στους διαδηλωτές με επιχειρήματα γιατί ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει αυτή η απόφαση.

Τα υπόλοιπα είναι κουτοπόνηροι πολιτικαντισμοί που δεν οδηγούν πουθενά, δεν ωφελούν κανέναν.

Νομίζω δηλαδή…

Τετάρτη, Οκτωβρίου 28, 2009

STAGE ΚΑΙ "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"...

...ή ο τρόπος ισοπέδωσης των "αόρατων" που διάλεξαν την αξιοπρέπεια αντί της συναλλαγής.

 Παρακολουθώ εμβρόντητος τη συζήτηση που έχει ανοίξει σε σχέση με τα stage. Ακούω τα περί “αποκατάστασης” και οργίζομαι. Γιατί τα πράγματα είναι στο μυαλό μου τόσο καθαρά και συγκεκριμένα που αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν είναι το ίδιο καθαρά για όλους.

Μπορώ να καταλάβω όσους πολιτευτές απο τη Ν.Δ ή και το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα μιλάνε για την ανάγκη “δικαίωσης” όσων επιχείρησαν να μπουν στο δημόσιο απο την πίσω πόρτα παρακάμπτοντας ΑΣΕΠ και διαδικασίες. Τους καταλαβαίνω γιατί υπερασπίζονται τη λογική της εξαγοράς ψήφων. Τέτοιοι είναι, τέτοια κάνουν και δεν έχω άλλες απαιτήσεις απο αυτούς.

Αδυνατώ όμως να αντιληφθώ την ίδια λογική εκπορευόμενη απο την “αριστερά”. Είναι ασύλληπτο για τη δική μου λογική να μιλάει για “αποκατάσταση” των stage ο Τσίπρας και η Παπαρήγα. Όταν αποκατάσταση ξέρουμε ότι εννοούν την μονιμοποίησή τους σε οργανικές θέσεις του Δημοσίου, ή την πριμοδότηση αυτών των ανθρώπων στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ σε βάρος βεβαίως όλων των άλλων υποψηφίων.

Αν στο δημόσιο υπάρχουν 60.000 θέσεις που πρέπει να στελεχωθούν την επόμενη τριετία, κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι μισές πρέπει να δοθούν σε όσους/ες είχαν “μπάρμπα στην Κορώνη”, την πρόσβαση δηλαδή σε πολιτικό γραφείο. Απο το 12-13% των άνεργων στη χώρα κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να πριμοδοτηθούν και να έχουν προτεραιότητα όσοι/ες συνειδητά επιλέξανε την συναλλαγή με αντάλλαγμα πολιτικό, και να τιμωρηθούν όσοι άνεργοι/ες διάλεξαν το δρόμο της αξιοπρέπειας και δεν χτύπησαν την πόρτα των βουλευτικών γραφείων.

Είναι προφανές ότι ο Γιακουμάτος και ο Σαμαράς και Βερναρδάκης θα σκίζουν τα ιμάτιά τους για λογαριασμό όσων τοποθέτησαν σε θέσεις μαθητείας με απώτερο στόχο την μονιμοποίησή τους. Όπως είναι προφανές γιατί κάποιους τους κράτησαν για πολλές “μαθητείες” και άλλους τους έδιωχναν μόλις τελείωνε το πρώτο πρόγραμμα μαθητείας. Αυτό ωστόσο που δημιουργεί έντονο προβληματισμό είναι η ταύτιση με αυτή τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει περισσότερο δεξιά, αντιδραστική  και κοινωνικά άδικη πολιτική απο την πολιτική που προωθεί φανατικά τα συμφέροντα μιας ομάδας κολλητών και κομματικών πελατών σε βάρος όλων εκείνων, των πολλών δηλαδή, που έχουν τίς ίδιες ή και περισσότερες ανάγκες αλλά διάλεξαν το δρόμο της αξιοπρέπειας και της διεκδίκησης της αξιοκρατίας.

Ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτή η τηλεοπτική δημοκρατία όπου δακρύζουμε και μας συγκινούν μόνο τα προβλήματα και τα πάθη των ανθρώπων που βλέπουμε στην τηλεόραση. Γιατί όσοι μπήκαν στα προγράμματα μαθητείας και το έκαναν μέσω βουλευτικών και κομματικών γραφείων  έχουν τη δυνατότητα, με την αρωγή και την πίεση των πολιτικών, να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημα τους. Οι άλλοι, οι πολλοί, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι με τα ίδια ή περισσότερα προβλήματα απλώς δεν υπάρχουν για το πολιτικό σύστημα, για τα ΜΜΕ. Είναι ΑΟΡΑΤΟΙ.

Πιστεύω λοιπόν ότι η ρύθμιση της Κυβέρνησης που λέει ότι όλες οι προσλήψεις, ακόμα και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, πρέπει να περάσουν απο διαδικασίες ΑΣΕΠ και μόνο, η ρύθμιση που δεν επιβραβεύει την ρουσφετολογική συναλλαγή, είναι ρύθμιση στοιχειώδους δικαιοσύνης και κοινωνικής ευθύνης.

Ίσως είναι η αρχή της εμφάνισης των "αόρατων" στο οπτικό μας πεδίο.

Τρίτη, Οκτωβρίου 27, 2009

ΛΟΙΠΟΝ κ.ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ, ΛΟΙΠΟΝ κ.ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ...

...πόσος χρόνος χρειάζεται για να διερευνηθεί η καταγγελία και αν ισχύει  να βρεθούν οι ένστολοι αγάμητοι αλήτες που συμπεριφέρθηκαν με αυτό τον τρόπο; Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να τους κοπεί ο κώλος;

Ένα σοβαρό επεισόδιο που συνέβη την νύκτα της 9ης Οκτωβρίου στην περιοχή των Εξαρχείων στην οδο Μεσολογγίου καταγγέλει η φιλολόγος-σχολική συμβούλος Μπέλλα-Αρμάου, που κατοικεί τριάντα χρόνια στην περιοχή:...

«Ξημερώματα Παρασκευής 09/10/2009, ώρα 12.45 π.μ., μια διμοιρία των ΜΑΤ έχει σταματήσει στη διασταύρωση Μεσολογγίου και Α. Μεταξά, στα Εξάρχεια, ακριβώς κάτω από το σπίτι μου. Ακούγονται ύβρεις και χυδαιολογίες που ανταλλάσσονται ανάμεσα σε τρεις νεαρούς που βρίσκονται στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου, στην πολυκατοικία απέναντι και στους άνδρες των ΜΑΤ. Το φραστικό επεισόδιο συνεχίζεται επί ώρα. Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω τους άνδρες των ΜΑΤ να συνοδεύουν τα λόγια τους με αντίστοιχες χειρονομίες σεξιστικού περιεχομένου (πιάνοντας με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα κ.ά.). Μιλούν δυνατά και προκλητικά, προχωρώντας κατά διαστήματα επιθετικά προς τους νεαρούς. Κόσμος βγαίνει στα παράθυρα και στα μπαλκόνια. Εμείς, οι κάτοικοι των Εξαρχείων, έχουμε ζήσει πολλές φορές παρόμοιες καταστάσεις. Αυτή τη φορά, όμως, η χυδαιότητα και η πρόκληση των ανδρών των ΜΑΤ απέναντι σε 3 μόνο νεαρούς ξεπερνούν κάθε όριο.

Τους λέω ότι είναι "όργανα της τάξης και δεν επιτρέπεται να απαντούν με χυδαιολογίες και προκλητικό τρόπο". Τότε κάποιοι μου απαντούν: "Αντε πήγαινε μέσα να βάλεις κάνα πλυντήριο", "μπες μέσα, κυρά μου", "άι, παράτα μας" και άλλα παρόμοια, γελώντας ειρωνικά. Τους λέω ότι η συμπεριφορά τους είναι ανάρμοστη προς μια κυρία και προς την ιδιότητά τους, αυτοί συνεχίζουν τις λοιδορίες και προς εμένα και προς τους νεαρούς, κάποιος στρέφει προς το μέρος μου έναν φακό. Τους λέω ότι με προσβάλλουν ως πολίτη και τους ζητώ να μου δώσουν τον αριθμό τους. Τότε είναι που υπερβαίνουν κάθε όριο κοσμιότητας. Κάποιος μου απαντά: "Κατέβα να μου τον πάρεις", γελούν, και κάποιος άλλος συμπληρώνει "ναι, και να μου τον μετρήσεις", και κάποιος άλλος "ναι, με το στόμα", προσθέτοντας και άλλα κοροϊδευτικά σχόλια.

Ως πολίτης και ως γυναίκα ένιωσα ότι είχα θιγεί αφάνταστα και ότι η συμπεριφορά τους συνιστούσε δημόσια προσβολή και υπέρβαση εξουσίας. Κατεβαίνω στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Η διμοιρία έχει προχωρήσει λίγο πιο πέρα από την είσοδο της πολυκατοικίας μου και στέκεται μπροστά από την πολυκατοικία στον αρ. 17, όπου μέσα έχουν κλειστεί οι 3 νεαροί (δύο αγόρια και μία κοπέλα, με τους οποίους διαπληκτίζονταν προηγουμένως). Βλέπω ότι λίγο πιο πέρα στέκονται αρκετοί ειδικοί φρουροί, οι οποίοι πλησιάζουν. Ζητώ από τους άνδρες των ΜΑΤ να μου δώσουν τους αριθμούς τους. Κανείς δεν έχει διακριτικά, ούτε μου δίνουν τα στοιχεία τους. Αντιθέτως, κάποια στιγμή, ένας απ' όλους, μετρίου αναστήματος, στρέφει το κεφάλι (οι άλλοι δεν τον βλέπουν) και μου κάνει με το στόμα έναν μορφασμό με σεξιστικό υπονοούμενο. Στο μεταξύ κατεβαίνουν από τα σπίτια τους και άλλοι κάτοικοι, μαζεύονται και περαστικοί. Επιμένω να μου δώσουν τα στοιχεία τους, δεν μου τα δίνουν· απευθύνομαι σε κάποιον που λόγω ηλικίας υποθέτω ότι είναι ο επικεφαλής τους. Μου λέει, με τρόπο απαξιωτικό, να απευθυνθώ στην αστυνομία. Πράγματι, αυτό κάνω. Η ώρα είναι 1.17 π.μ. Τηλεφωνώ από το κινητό μου. Μου απαντά μια αστυνομικός. Της λέω επώνυμα ότι έχω δεχθεί λοιδορίες και προπηλακισμούς από τη διμοιρία των ΜΑΤ που εκείνη την ώρα εκτελούσε υπηρεσία στην οδό Μεσολογγίου και Μεταξά και ζητώ την προστασία της αστυνομίας. Με αφήνει να περιμένω στο τηλέφωνο, το οποίο κάποια στιγμή κλείνει. Ξαναπαίρνω σε 3', απαντά κάποια άλλη αστυνομικός, η οποία ζητά να της διηγηθώ εκ νέου τι συμβαίνει, πράγμα το οποίο έκανα, αλλά η Αμεση Δράση δεν προσήλθε.

Παράλληλα, ανοίγει η εξώπορτα της πολυκατοικίας στον αρ. 17 και βγαίνει ένας από τους κατοίκους. Εκείνη τη στιγμή βρίσκουν ευκαιρία 3-4 ειδικοί φρουροί, εισβάλλουν στην είσοδο της πολυκατοικίας και επιτίθενται σε έναν νεαρό που βρίσκεται μέσα· τον ρίχνουν κάτω, τον χτυπούν και τον τραβούν βίαια προς τα έξω. Οι κάτοικοι φωνάζουν ότι η είσοδός τους στην πολυκατοικία τους χωρίς ένταλμα είναι παράνομη και κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τον νεαρό από τα χτυπήματα. Στη συνέχεια οι ειδικοί φρουροί μετακινούνται προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, ενώ οι δυνάμεις των ΜΑΤ και πάλι προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Μεταξά, δηλαδή κάτω από το σπίτι μου. Ο κόσμος διαλύεται, επιστρέφω κι εγώ στο διαμέρισμά μου. Τους ακούω και πάλι να απαντούν κοροϊδευτικά στις ύβρεις κάποιων νεαρών και να μιμούνται με ειρωνικό τρόπο τις φωνές τους.

Η ΕΛΛΗ ΠΑΠΠΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΕΙ...

...τη ζωή της:




"Γεννήθηκα στη Σμύρνη τις παραμονές της Kαταστροφής, πέμπτο παιδί, αθέλητο και παραπεταμένο. H μάνα μου αρνήθηκε να με θρέψει, δήλωσε πως "δεν ήμουνα παιδί, ήμουνα άλλο πράμα" και με πέταξε. Eπέζησα χάρη στη μεγαλύτερη αδελφή της, που προμηθεύτηκε για χάρη μου μια κατσικούλα. Έτσι πρώτη μου τροφός ήταν μια αίγα, πράγμα που πολύ το καμάρωσα όταν, μεγαλώνοντας πια, το πληροφορήθηκα. H Kαταστροφή έφερε την οικογένεια στον Πειραιά.
Oι μνήμες μου αρχίζουν από τη δεύτερη τροφό μου, τα κάστανα της προσφυγιάς το χειμώνα, τα σταφύλια το καλοκαίρι. Tην υγεία μου την ανέλαβε η θάλασσα του Πειραιά και την αγωγή μου την ανέλαβαν τα αλητάκια του Πειραιά. Όλα έδειχναν ότι η προλεταριακή μου συνείδηση ήταν εξασφαλισμένη. Tότε μπήκαν στη ζωή μου τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας, ο Γιώργος, που έγινε ασυρματιστής, και ο άγγελος της ζωής μου, η Διδώ, που ζούσε με την πλούσια και αντιδραστική θεία αδελφή του πατέρα μας. Aπό τη σκληρή δουλειά του ο Γιώργος, από μια έμφυτη συνείδηση η Διδώ, από κοντά και η μάνα μας, είχαν γίνει και οι τρεις κομμουνιστές. Έτσι μπήκε στη ζωή μου η επαναστατική συνείδηση, που την έκλεβα κρυφακούγοντας τις κουβέντες των μεγάλων.

Mεγαλώνοντας, η ζωή μου ταυτίστηκε με την επανάσταση. Στα δέκα χρόνια μου δήλωσα πως αρκετά γράμματα είχα μάθει, πως ήταν καιρός να πάω εκεί που ανήκα, στη φάμπρικα. Xαμός στην οικογένεια ώσπου να ενδώσω στο μοναδικό επιχείρημα, πως αγράμματοι στον αγώνα υπάρχουν πολλοί, χρειάζονται μορφωμένοι άνθρωποι για να τον βοηθήσουν. Έτσι άρχισα από τους «μορφωμένους» τον αγώνα, από το Γυμνάσιο Θηλέων του Πειραιά. Γενική απεργία των φοιτητών και των μαθητών. Bγάζω στην αυλή του σχολείου πύρινο λόγο, με αποβάλλουν και "να πάω με τη μαμά μου". Tελευταία τάξη του Γυμνασίου και 4η Aυγούστου, στην Kοκκινιά. Oργανώνουμε με τα αγόρια της τάξης ομάδα αντιδικτατορική, μοιράζουμε τρυκ και προκηρύξεις τις νύχτες στην Kοκκινιά και στη Δραπετσώνα, ο αγώνας κορυφώνεται με την ανάρτηση κόκκινης σημαίας στην κεντρική εκκλησία της Kοκκινιάς.

Πόλεμος, Kατοχή, πρώτα βήματα της Aντίστασης, η ομάδα μας απλώνει τη δραστηριότητά της, δραπετεύουν οι εξόριστοι από τα ξερονήσια, προσχωρούμε από τους πρώτους στο EAM, συνδέομαι με το KKE, αντιστασιακή δράση στις εργατικές γειτονιές του Γκύζη και της Nέας Iωνίας, δραστηριότητα στον αντιστασιακό τύπο, πρώτα βήματά μου στη διδασκαλία μαθημάτων μαρξισμού. Tο μεθύσι της Aπελευθέρωσης, τα "Δεκεμβριανά", η ήττα, ο Eμφύλιος, οι άγριοι διωγμοί, οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της Aριστεράς και της Δημοκρατίας, οι πρώτες εκλογές, ο ερχομός του Mπελογιάννη και του μεγάλου έρωτα.
H σύλληψή μας, τα Xριστούγεννα του 1950. Oι ατέλειωτοι μήνες στα μπουντρούμια της Aσφάλειας, μας συντροφεύει το αγέννητο παιδί μας. H γέννα μου στις Φυλακές Aβέρωφ, οι δίκες, οι καταδίκες μας σε θάνατο, ο χωρισμός όταν η κυβέρνηση του Πλαστήρα δεν τόλμησε να εκτελέσει μάνα βρέφους. Tα 13 χρόνια μου στη φυλακή. Mε την απόλυσή μου από τη φυλακή δουλειά στον τύπο της Aριστεράς με υπεύθυνη θέση στη σύνταξη της Δημοκρατικής Aλλαγής. Mε τη χούντα, εξορία στα Γιούρα. Aρρώστια, απόλυσή μου με τη συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης, που με καλεί να φιλοξενηθώ εκεί μαζί με το γιό μου. Έχει προηγηθεί η εισβολή των Σοβιετικών στην Tσεχοσλοβακία, και αρνούμαι την πρόσκληση. Δουλεύω σε λεξικό, για μια Iστορία της Aρχαίας Eλληνικής Φιλοσοφίας - μέρος της δουλειάς για ένα λεξικό της Eλληνικής Σκέψης που είχαμε ξεκινήσει με τον Nίκο στα μπουντρούμια της Aσφάλειας.

Προσπαθώ να εργαστώ για τη συνένωση της Aριστεράς και γι' αυτό το σκοπό επανασυνδέομαι με το KKE. H επανένωση ξεκίνησε με καλούς οιωνούς, και είχε οικτρό τέλος. Aπεχώρησα από το KKE, πράγμα που και η ηγεσία του επιθυμούσε.

Aπό τότε εργάστηκα σε εφημερίδες και περιοδικά και στη συγγραφή μελετών και βιβλίων με ένα και μόνο στόχο: τη συμβολή μου σε μια κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις που την έσυραν σε μια ανανέωση του πλατωνισμού, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στη σημερινή κυριαρχία τής μιας υπερδύναμης, με τα ολέθρια αποτελέσματά της. Kι επίσης για να συνεχίσω, όσο μπορώ ακόμη, την κοινή με τον Mπελογιάννη προσπάθεια για μια ιστορία της Eλληνικής Σκέψης περιλαμβάνοντας στη συγγραφική δουλειά μου μελέτες για την αρχαιοελληνική σκέψη που κρατάει όσο ποτέ τη ζωντάνια της."


ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΕΛΛΗ:



ΥΓ. Δείτε  το ποστ  "ΚΑΦΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ"  που γράφτηκε για την ΕΛΛΗ ένα χρόνο πριν:

       "...Τα μάτια μου θαμπώνουν.Αφήνω τη σκέψη μου να πετάξει στο κέντρο της Αθήνας, να τρυπώσει απο τα μισόκλειστα παντζούρια και ν΄αγκαλιάσει τρυφερά αυτήν τη μεγάλη κυρία, την Ελλη Παππά.
Να αφήσει ένα μεγάλο ευχαριστώ σε κείνην και τον σύντροφό της τον Νίκο Μπελογιάννη αλλά και το μικρό τότε γιο τους Νίκο, για όσα έκαναν και υπέφεραν και έδωσαν για να μπορεί σήμερα η μικρή μου Νεφέλη να παίζει ανέμελη στο πάρκο."

Δευτέρα, Οκτωβρίου 26, 2009

ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ...

...και φύλαξα μια επιστολή που πήρα πριν λίγους μήνες.
Είναι ΄τα λόγια που είπε ένας δάσκαλος στους μαθητές του σε σχολείο στο Μενίδι. Μπορεί να αφορά στη γιορτή της 25ης Μαρτίου αλλά η ουσία αγγίζει όλες τις εθνικές γιορτές. Θα ήθελα να μπορώ να γίνω μαθητής αυτού του δάσκαλου...



"---Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους μαθητές μου, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:


Σκέφτηκα να σου μιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το μυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου μιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο μακρινό, τόσο ξένο.

Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου μιλήσω λοιπόν προσωπικά.

Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε μέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου μιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις μου.
Οι μαθητές που συνάντησα μέσα στις τάξεις,
Οι μαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα με σεβάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του μαθήματος.
Πολλοί όμως από τους υπόλοιπους μαθητές
Δε με σεβάστηκαν, με προσέβαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, με λόγια, με ύβρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που με σόκαρε, που με έβαλε σε μελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόμενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείμματος
Το συγκεκριμένο σχολείο χωλαίνει δραματικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαμόρφωση δηλαδή των μαθητικών ψυχών και πνευμάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική μας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουμε κατορθώσει να σας δείξουμε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι μια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεμίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όμως θέλετε μια συμβουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγμα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράμματος μέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάβει τότε πως η μόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε με πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έμαθε πέντε κολλυβογράμματα,
Για να μας πει την ιστορία του βίου του,
Το παραμύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωμιών.
Αυτό το παράδειγμα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και μπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόμο που εκείνος έδειξε,
το μονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόμο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον μπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστομος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά μάθαμε σαν μπέσα,
Ήταν πάνω απ´ όλα μπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα.
Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συμφέρον,
Να μισείτε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταματελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωμένος, πάμπτωχος και εγκαταλειμμένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυβέρνηση μια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αμείβει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέματα, για να μην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγμα του Νικηταρά.
Αλλά νομίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίμια και με αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το μέλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι
Πως σας προτείνω μια διαδρομή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόμος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία μεγαλώνετε.
Όμως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιμένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και με επιτυχία τη σημαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες μέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή μας
Να μαραζώνει χωμένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να μουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,

Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεμήσετε,
να νικήσετε.

Μη μας απογοητεύσετε."

Σάββατο, Οκτωβρίου 24, 2009

ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ MEGAΛΗ ΑΛΗΤΕΙΑ...

... αφιερωμενη εξαιρετικά στον κ. Γιώργο Παναγιωτακόπουλο και την παρέα που την μεθόδευσε...
Δείτε το βίντεο:



Ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος είναι πολλά χρόνια διαπιστευμένος δημοσιογράφος στο ΠΑΣΟΚ. Έχει παρακολουθήσει εκατοντάδες διαδικασίες του Κινήματος. Έχει προσβαση στο καταστατικό. Κι αν δεν ξέρει να διαβάσει έχει κολλητό τον συνταγματολόγο του ΠΑΣΟΚ, και μπορεί να ρωτήσει.

Αναπαράγει το χθεσινό ψέμμα του Παναγιωτακόπουλου για την εκλογή μονοπρόσωπων οργάνων. Ειρωνεύεται, ακίζεται.

Για τα μονοπρόσωπα όργανα, όπως ο Πρόεδρος, στο άρθρο 41 παρ. 7 το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει:

7. Σε περίπτωση που οι υποψήφιοι είναι μόνο δύο, γίνεται μία μόνο ψηφοφορία και ο πρώτος σε ψήφους εκλέγεται Πρόεδρος. Σε περίπτωση που υποψήφιος είναι μόνος ένας, εκλέγεται εφόσον λάβει το 50%+1 των εγκύρων ψηφοδελτίων.
http://www.pasok.gr/portal/resource/section/statuteMenu
΄
Ο Παναγιωτακόπουλος παρακολουθεί και χαίρεται. Ακόμα να επανορθώσει το χθεσινό του ψέμμα. Συντηρεί και τροφοδοτεί τις επιθέσεις των νταβατζήδων στο εκλεγμένο Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ.

Συγχαρητήρια μεγάλε και εις ανώτερα.



ΥΓ: Γαμώ την ατυχία μου, μονολογούσα χθες βράδυ. Πάνω που είπα να ησυχάσω, να το ρίξω λίγο στην κουλτούρα, λίγο κινηματογράφο, λίγο διάβασμα, πετάγονται πάλι τα πρετεντεράκια και οι εσωτερικοί συνοδοιπόροι τους...
Με κάνανε φανατικό υπερασπιστή, Ταλιμπαν του Ξυνίδη που ούτε πως είναι δεν ήξερα μέχρι χθές.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 23, 2009

ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑΤΡΕ ΔΕΝ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ...

…γιατί όπως φαίνεται έχω δίκιο, καλά βλέπω, σωστά παρατηρώ.

Αφού:
« Σε ανακοίνωση που εξέδωσε, ο Γ. Παναγιωτακόπουλος αναγνώρισε στο πρόσωπο του Σωκράτη Ξυνίδη το νέο γραμματέα του κόμματος, αφήνοντας ωστόσο αιχμές καθώς είπε ότι "δεν χρειάζεται πιστή τήρηση του καταστατικού".»
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=95055

Και ασφαλώς ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος που ξέρει όσο κανένας άλλος το καταστατικό, γνώριζε ότι παραπλανούσε συνειδητά και σκόπιμα τους πάντες όταν με τη δήλωσή του υπονοούσε ότι δεν τηρήθηκε το καταστατικό.

Και πολύ ασφαλέστερα ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος ήξερε πολύ καλύτερα από εμένα πόσοι και ποιοι ήταν έτοιμοι να εκμεταλλευτούν αυτό το «μικρό» λάθος του, αυτήν την «παραδρομή της γλώσσας βρε αδελφέ», προκειμένου να μεταδώσουν στα ΜΜΕ όσα αυτή την ώρα μεταδίδουν… Γι αυτό το λόγο άλλωστε έγινε και η δήλωση.

Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, να ευχηθώ στον κ. Παναγιωτακόπουλο και την παρέα του ευόδωση των προσπαθειών τους, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.

Και μέχρι τη στιγμή που ο Παναγιωτακόπουλος δηλώσει δημοσίως και ξεκάθαρα, αν το κάνει, ότι τα όσα περί καταστατικού ισχυρίστηκε είναι ανυπόστατα και ψευδή, η άποψή μου στο προηγούμενο ποστ για εκτίμηση και σεβασμό στο πρόσωπό του ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.

MEA CULPA θα έλεγε ίσως ο Ανδρέας.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 22, 2009

ΓΙΑΤΡΕ ΜΗΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ;

...λείπει κι ο Λεβέντης να κάνει διάγνωση...

Παρακολουθώ όπως όλοι σας. Βλέπω, ακούω, μαθαίνω. Αναδύονται αργά αλλά σταθερά τα καινούργια μέτωπα, οι καινούργιες συμμαχίες. Στα κανάλια, στις εφημερίδες, στους επιχειρηματίες, στα συνδικάτα, στα κόμματα, στο ΠΑΣΟΚ το ίδιο.

Για τους υπόλοιπους είναι κατανοητό αλλά και ελπιδοφόρο. Γιατί θα ήταν περίεργο να μην άρχιζαν τον πόλεμο στην κυβέρνηση, διακριτικά αλλά με σαφήνεια και ολοένα αυξανόμενη ένταση οι Πρετεντέρηδες, οι τραπεζίτες, οι κάθε είδους Μπομπολαίοι. Θα ήταν έως και ύποπτο θα έλεγα. Καλοδεχούμενη η αντίδρασή τους. Είναι ένα μέτρο σοβαρό της ανεξαρτησίας της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Αλλά στο ΠΑΣΟΚ; Παρακολουθώ σχολιαστές στον τύπο αλλά και στο διαδίκτυο, παρακολουθώ συντρόφους μου που δήλωναν αντιπαπανδρεϊκοί στη μάχη της διαδοχής να ρίχνουν τα πρώτα βέλη. Παρακολουθώ άλλους συντρόφους μου που στήριξαν φανατικά τον Παπανδρέου να συμπεριφέρονται σαν ζαλισμένα κοτόπουλα.

Παρακολουθώ έναν άνθρωπο που εκτιμώ και σέβομαι, τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο να παριστάνει τον αρχηγό της «σοσιαλιστικής συνιστώσας», τον εγγυητή των παραδόσεων του Κινήματος μέσω της «επαναστατικής» πράξης υποβολής υποψηφιότητας. Παρακολουθώ και οργίζομαι και τσακώνομαι, δεν θα έπρεπε το ξέρω, με ανθρώπους αγαπημένους για δεκαετίες. Παρακολουθώ δεκάδες συντρόφους μου που περίμεναν την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ έχοντας τοποθετήσει ήδη τον εαυτό τους σε κάδρο «αποκατάστασης», σε καρέκλα εξουσίας. Βλέπουν τώρα πως το σενάριο είναι διαφορετικό, δεν τους περιλαμβάνει, και ολοφύρονται απελπισμένοι.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη κι αναρωτιέμαι μήπως μαζί με τα κιλά μου μεγαλώνει και η τρέλα μου. Δεν το αποκλείω. Αλλά μέχρι να με εξετάσει ο γνωστός ιατρός – βουλευτής κ. Λεβέντης μπορώ να μιλάω ελεύθερα και όπως νοιώθω. Πάμε λοιπόν:

Σύντροφοι νόμιζα πως ως αριστεροί διεκδικούμε την εξουσία από τους λίγους για να την μοιράσουμε στους πολλούς. Δεν την διεκδικήσαμε από τους λίγους και ισχυρούς για να την μοιραστούμε μεταξύ μας. Και οι πολλοί είναι έξω ΚΑΙ από το κόμμα μας. Η Ελληνική κοινωνία είναι γεμάτη από καλύτερους, ευφυέστερους, ικανότερους από πολλούς από μας που είμαστε στο ΠΑΣΟΚ ή και σε όλα τα άλλα κόμματα.

Σύντροφοι έμαθα από τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ασφαλιστική εταιρεία ή πολύ περισσότερο αντασφαλιστική που μετά την ετήσια κατάθεση συγκεκριμένων αγώνων μας περιμένει, μετά την εκλογική νίκη, συγκεκριμένη αποζημίωση. Έμαθα ότι αγωνιζόμαστε για να βελτιωθεί η ζωή των συνανθρώπων μας, των πιο αδύναμων κατά προτεραιότητα. Ότι καταθέτουμε τη ζωή μας, την ψυχή μας για να χαμογελάσουν ΠΡΩΤΑ οι συμπολίτες μας και μετά εμείς.

Σύντροφοι ξέρω πια πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από το να ισχυριζόμαστε πως είμαστε Ναζωραίοι και κάνουμε τους άλαλους να μιλάνε. Γιατί κανείς δεν μπορεί στ΄αλήθεια να μας σώσει από όσα και ο ίδιος δημιούργησε με την συμμετοχή του. Πολύ περισσότερο όμως με την σιωπή του. Έτσι δεν είναι σ. Γιώργο Παναγιωτακόπουλε; Εγώ ρωτάω ευθέως. Με ποιο πολιτικό και ηθικό δικαίωμα διεκδικείς την Γραμματεία του Εθνικού Συμβουλίου όταν σε ΟΛΕΣ τις συνεδριάσεις μέχρι σήμερα δεν έθεσες για συζήτηση ούτε ΜΙΑ φορά όλα όσα σε ανησυχούν και πρεσβεύεις; Κι ακόμα περισσότερο ΠΟΙΑ ακριβώς είναι τα κριτήρια που βαφτίζονται οι πρωτοκλασάτοι που επιθυμείς να γίνουν Γραμματείς; Γιατί αν με ρώταγες εμένα θα σου έλεγα ότι ο πιο πρωτοκλασάτος από τους πρωτοκλασάτους είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ ο Αντώνης Καρράς. Σκέψου ποιούς προτείνεις, τη διαδρομή, την ιστορία τους, την στάση ζωής και την σημερινή πολιτική παρουσία τους, κάνε τη σύγκριση με τον Αντώνη, και νομίζω ότι θα συμφωνήσεις μαζί μου.

Κι αν κάποιοι άλλος όπως ο Πρόεδρος πχ με ρωτούσε ποιος θα συμπλήρωνε το τεκμήριο της φρεσκάδας και της ανανέωσης ΑΠΟΛΥΤΩΣ, θα έλεγα και πάλι ο 80αρης Αντώνης Καρράς. Και θα το έλεγα με όλη τη σοβαρότητα και την πίστη που μπορώ να έχω. Ξέρω όμως ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ακόμα τόσο σοβαρό, τόσο ανατρεπτικό και τόσο ριζοσπαστικό κόμμα για να αποτολμήσει να έχει τον Αντώνη Καρρά ως Γραμματέα.

Σύντροφοι ξέρω πως όποιος νοιάζεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ για το κόμμα του πρώτα μάχεται σκληρά και λυσσαλέα για να παρουσιάσει, να πείσει και να κάνει πλειοψηφική την πρότασή του για το ΠΩΣ πρέπει, για το ΤΙ πρέπει να είναι το κόμμα του και μετά για το ΠΟΙΟΣ θα είναι ο γραμματέας. Γιατί κανείς και καμιά από εσάς που "παίζετε" στην ονοματολογία του νέου Γραμματέα δεν προκαλέσατε πολιτική συζήτηση, ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ, στο Εθνικό Συμβούλιο για αυτό το θέμα; Εκτός κι αν συμφωνείτε απολύτως σε όσα μέχρι σήμερα έχει πει σχετικά ο Πρόεδρος. Τότε όμως στο όνομα της στοιχειώδους λογικής ψηφίστε εκείνον ή εκείνη που θα προτείνει ο Γιώργος Παπανδρέου. Γιατί εκείνος ξέρει καλύτερα από όλους ποιος ταιριάζει να υπηρετήσει το μοντέλο που εκείνος σχεδίασε και εσείς ΟΜΟΦΩΝΩΣ εγκρίνατε.

Σύντροφοι ξέρω πως είναι προτιμότερο να γίνουν λάθη και καθυστερήσεις στις τοποθετήσεις στις κυβερνητικές θέσεις επειδή πρέπει να ξεσκαρταριστούν κάποιες χιλιάδες βιογραφικά, από το να (ξανα)δω τις ίδιες φάτσες και πρακτικές. (ο γράφων ΑΣΦΑΛΩΣ δεν εξαιρείται) Γιατί είναι, σε τελική ανάλυση, χιλιάδες φορές καλύτερο να "αποτύχουμε" ανοίγοντας τις πόρτες στην κοινωνία απο το να "πετύχουμε" με την κοινωνία στο περιθώριο. Κι όποιος καταλαβαίνει, κατάλαβε.

Συνέχεια στο επόμενο…