Σάββατο, Φεβρουαρίου 03, 2007

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΩΝ (Μέρος 1ο)

Προυνό, προυνό μου τηλεφώνησε ο φίλος και δικηγόρος μας στην υπόθεση κατά της εφημερίδας.

Έξαλλος.

Με "παρακάλεσε" να μην υπονομεύω τη δουλειά του και μου θύμισε ότι έρχεται η εκδίκαση της αγωγής σε λίγες βδομάδες για την ίδια υπόθεση.

Απαίτησε να μην υπονομεύω τη δουλειά του γιατί οι άλλοι θα χρησιμοποιήσουν ότι γράφω στο δικαστήριο.

Μου μίλησε σε άπταιστο "γαλλικήν".

Φίλος είναι, στα πρόθυρα του εγκεφαλικού βρέθηκε με το ποστ, απεσύρθη το σχετικό κείμενο.

Να με συγχωρείτε δηλαδή.

Εν τούτοις όσοι πρόλαβαν να διαβάσουν θα καταλάβουν το προσωρινό τέλος αυτής της ιστορίας με το επόμενο ποστάκι σε λίγες ώρες.

Φιλιά!

2 σχόλια:

Agobooks είπε...

Αλέκο, γεια και χαρά!
Τέτοιες καταστάσεις(ή καλύτερα από τέτοιες) καθένας μας, όλο και κάπου έχει υποφέρει.
Το θέμα είναι, να βρεις το σθένος και το ανάστημα, να κοντραριστείς και να «μιλάς» μεγαλόφωνα!
Τον ρουφιάνο θα τον αντιμετωπίσεις(και 1000 συγνώμη αν αυτό φαίνεται ως μάθημα) όταν θα δει ότι, δεν ρουφιανευεσαι εύκολα .
Πολύ πρόσφατα, υπέφερα από μια τέτοια περίπτωση(ρουφιανιάς εννοώ )και, όταν μίλησα δυνατά και , χωρίς να κρύβω λόγια, έκανε πίσω.
Καλό Σαββατόβραδο!

Πάνος είπε...

Προλάβαμε και (μάλλον) καταλάβαμε...