Κυριακή, Μαΐου 24, 2009

Η ΤΥΦΛΗ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ...

... είναι συνδυασμός που σκοτώνει τη σοβαρότητα.

Διαβάστε την έπαρση και τη σιγουριά που αποπνέει το άρθρο του κ. Ξυδάκη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Διαβάστε την εύκολη ειρωνεία του "οικολόγου", "ευαίσθητου" και τόσο "πολιτικά ορθού" κ. Πάνου...

"Η άγνοια, η επιπόλαιη χρήση της Ιστορίας ως ατάκας, ο σοσιαλισμός ως λάιφσταϊλ, η λατρεία δογμάτων, η αμορφωσιά, η ιδιοτέλεια, χαρακτηρίζουν και τούτη τη φαιδρή διαμάχη περί ονομάτων και εικόνων, και τούτο τον άσκοπο βερμπαλισμό – όπως χαρακτηρίζουν σχεδόν τον σύνολο δημόσιο λόγο των πολιτικών σήμερα…"
Νίκος Γ Ξυδάκης


Ακριβώς έτσι ή σχεδόν έτσι όπως τα λέει, ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα, κ. Ξυδάκης. Μόνο που δίπλα στη λέξη «πολιτικών» θα μπορούσε άνετα να συμπληρώσει το κείμενό του με τη λέξη «δημοσιογράφων»…

Είπα να μην ασχοληθώ με τον Αντώναρο και τον Καραμανλή που "προσβλήθηκαν" από το δίλημμα που θέτει ο Γιώργος Παπανδρέου, Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα. Είναι προφανές ότι ούτε κατάλαβαν, ούτε πρόκειται ποτέ να καταλάβουν.

Τα παίρνω όμως στο κρανίο με τους ξερόλες της «ανανεωτικής» αριστεράς που τυφλωμένοι από το αντιπασοκικό μένος τους, είναι έτοιμοι να διαστρεβλώσουν οτιδήποτε. Το κάνουν μάλιστα με το ανάλογο υφάκι της αυθεντίας και αφ΄υψηλού. Θεώρησαν ότι βρήκαν πεδίο να χτυπήσουν τον Παπανδρέου και εκτέθηκαν. Απέναντι σε όσους τουλάχιστον ξέρουν και καταλαβαίνουν…

Η λογική τους, αλλά και η γνώση τους που μέχρι εκεί φτάνει, είναι απλή έως πονηρά απλουστευτική:

Πρώτον ο Παπανδρέου δεν είχε τι να κάνει κι ένα πρωί ξεφούρνισε ένα τσιτάτο που πρωτοείπε η Λουξεμπουργκ.
(Εδώ να σας πληροφορήσω κ. Ξυδάκη μου ότι δεν ήταν η Ρόζα αλλά ο Ένγκελς που διατύπωσε πρώτος το δίλημμα...) Η φράση χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως τίτλος στο περιοδικό του Καστοριάδη, σηματοδοτώντας μια διαφορετική προσέγγιση...

Δεύτερον το δίλημμα αυτό έχει εκλείψει από τη συζήτηση εδώ και δεκαετίες και αφορά σε προβληματισμούς περασμένων δεκαετιών. Άρα γίνεται χρήση μιας φράσης χωρίς περιεχόμενο για τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις σήμερα.

Κι όμως, παρά την άγνοια του Τσίπρα, του κ. Ξυδάκη, της Καλύβας Ψηλά στο Βουνό και διαφόρων άλλων γκουρού της αριστεροσύνης, της ευαισθησίας, της οικολογίας και της πολιτικής ορθότητας, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Το δίλημμα είναι υπαρκτό, ζωντανό, η συζήτηση είναι ανοιχτή και κυρίως δημιουργική.

Στις διεργασίες συμμετέχουν κινήματα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Λατινική Αμερική, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες της διανόησης και της αριστεράς σε όλο τον κόσμο.

Προς το παρόν να συστήσω δύο βιβλία:
Το πρώτο, στον κ. Ξυδάκη:



Αναφέρεται και αναλύει το "τριτο στάδιο" του καπιταλισμού και την δραματική επικαιρότητα που παίρνει το δίλημμα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα τον 21ο αιώνα. Αντιλαμβάνομαι ότι ο συγγραφέας, ο Istvan Meszaros, μπορεί να μην είναι απο τους αγαπημένους του Αλέξη αλλά πολλοί, ανάμεσά τους κι εγώ, τον θεωρούν έναν από τους μεγαλύτερους διανοητές της Αριστεράς παγκοσμίως. Ρίξτε μια ματιά κ. Ξυδάκη...

Το δεύτερο, στον Πάνο της Καλύβας (που είναι και οικολόγος τρομάρα μου):



Εκτός απο τις ειρωνείες για τα πιτόγυρα ίσως είναι περισσότερο χρήσιμο να ενημερωνόμαστε λιγάκι για τα αυτονόητα κ. Πάνο μας.

Και τελειώνω με μια επισήμανση:
Όταν πριν ελάχιστα χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου μιλούσε για την πράσινη ανάπτυξη πολλοί κρυφογελούσαν. Σήμερα στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης κάποιοι κάνουν καριέρες και φτιάχνουν κόμματα. Για να δούμε ποιοί είναι οι Μαυρογιαλούροι δηλαδή...


Αυτά προς το παρόν κι εδώ είμαστε για την συνέχεια

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιός ανεγκέφαλος υποστηρίζει ότι το δίλημμα αυτό έχει εκλέιψει και δεν είναι επίκαιρο για άλλη μια φορά;
Αλλά και τι σχέση μπορεί να έχει το πασοκ με το σοσιαλισμό εκτός από ένα καθαρά ανεκδοτολογικό χαρακτήρα;

ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ είπε...

Κατανοώ την ανάγκη για εργασία, που έχει ο Ανώνυμος 24/5/09 2:30 μμ , ο οποίος απεγνωσμένα, περιμένει διορισμό στο Δημόσιο.
Κάντε λίγο υπομονή κύριε, η Κυβέρνησή σας, εξήγγειλε 200.000 προσλήψεις, μην ανησυχείτε, θα σας προσλάβουν σίγουρα.
Ξέρετε, σε πρόγραμμα stage, για 18 μήνες, χωρίς ένσημα και με τον ιλλιγιώδες μισθό, των 500€.
Θέλοντας να εκμεταλλευτώ, τις γνώσεις σας περί Οικονομικών Συστημάτων, αγαπητέ Κύριε, μήπως να θέλατε, να μας αναλύσετε, την πολιτική θεωρία, της Νεοφιλελεύθερης Οικονομίας, την οποία, τιμά, υποστηρίζει και εφαρμόζει το κόμμα σας;
Για να σας βοηθήσω, είναι το οικονομικό σύστημα, το οποίο σας διατηρεί τόσα χρόνια στην ανεργία.
Είναι το σύστημα, που παρέχει διαρκώς διευκολύνσεις στις Τράπεζες, τις Τράπεζες κύριε, που σας ρουφούν το αίμα, με τα υπέρογκα επιτόκια δανεισμού.
Είναι το σύστημα, το οποίο, όταν πιάσετε κάποτε δουλειά, θα σας βάλει να δουλεύετε για 12 ώρες την ημέρα, για πέντε ημέρες την εβδομάδα και τις υπερωρίες σας κύριε, δεν θα τις βλέπετε ποτέ, γιατί: «πρέπει αν πάει καλά η επιχείρηση, για να μην χάσω τη δουλειά μου».
Αυτό αγαπητέ μου κύριε, είναι το Σύστημα που υποστηρίζετε, αλλά τώρα θα πιάσετε δουλειά και όλα τα πάνε καλά και θα τους ξαναψηφίσετε.
Σε τελική ανάλυση, αυτή είναι η δυστυχία σας κύριε, ότι θα τους ξαναψηφίσετε.

Λυκ

alzap είπε...

@ανωνυμος:
Ρίξε μια ματιά γύρω σου, θα δεις ότι υπάρχουν πολλοί.
Να δεχτώ χάριν της συζήτησης ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμμιά σχέση με τον σοσιαλισμό.
Μπορείς να μας υποδείξεις ποιός είναι ο φορέας ή το πρόσωπο που ΕΧΕΙ σχέση με το σοσιαλισμό;
Εκτός κι αν έχεις την άποψη ότι ΤΙΠΟΤΑ τέτοιο δεν υπάρχει σε επίπεδο φορέων ή και προσώπων...
Να αναμένω;



@Λυκούργο:
Σωστές οι παρατηρήσεις σου αλλά μάλλον τον παρεξήγησες τον Ανώνυμο. Δεν μου φαίνεται υποστηρικτής του τρέxοντος συστήματος.
Καλησπέρα.

Πάνος είπε...

Αγαπητέ Αλέκο,

η δική μου αντίδραση στο "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" προήλθε από το γεγονός ότι αναπαράγει στα 2009 την Κουτσογεώργεια θεωρία περί "κόσμου του φωτός και κόσμου του σκότους', της δεκαετίας του '80.

Ειλικρινά πιστεύω ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ (και συνολικά ο ελληνικός λαός) αξίζει κάτι καλύτερο από τις νέες διαχωριστικές γραμμές που προσπαθεί να περάσει το σύνθημα του Παπανδρέου.

Με φιλικά αισθήματα,

Πάνος Ζ.

ΥΓ. Λες να έγινα γκουρού και να μη το πήρα είδηση; ;-)

Αναζήτηση είπε...

Ο Γ.Παπανδρέου μπορεί να μην είναι Ανδρέας αλλά το έργο που έχει μπροστά του είναι πολύ δυσκολότερο από το έγο του Ανδρέα το 1981 ή το 1993.Τότε ο Ανδρέας είχε την στήριξη του συνόλου των ΜΜΕ που παραδοσιακά υποστήριζαν την Δημοκρατική παράταξη,του προοδευτικού πνευματικού κόσμου και των προοδευτικών καλλιτεχνών που ενεργά δώσανε την στήριξή τους στο ΠΑΣΟΚ.Από το 1990 και μετά τα οργανωμένα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα ελέγχουν ολοένα και περισσότερο τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια ο έλεγχος είναι αφυκτικός.Η έλλειψη διάθεσης από τον Γ.Παπανδρέου να ΄΄συνεργαστεί΄΄ με τα συγκεκριμένα συμφέροντα οδήγησαν στην προσπάθεια,εκ μέρους των,της απαξίωσης και γελιοποίησης του Γ.Παπανδρέου και το πέτυχαν σε μεγάλο ποσοστό.Ο πνευματικός κόσμος αναλίσκεται στη συζήτηση για το ΄΄μέγα΄΄ θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου χωρίς να παίρνει μέρος στις κοινωνικές εξελίξεις.Ο καλλιτεχνικός κόσμος φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο για την ένταξή του στο υπάρχον σύστημα εξουσίας.Γι΄αυτό το έργο του Γ.Παπανδρέου είναι δυσκολότερο απο αυτό του Ανδρέα το 1981 και το 1993.Γι΄αυτό πρέπει να στηριχτεί ο Γ.Παπανδρέου:για την σοβαρότητα του λόγου του,για την προοδευτικότητα των απόψεών του, για την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού της χώρας και για την εικόνα ενός σύγχρονου πολιτικού που παρουσιάζει.

Δημήτρης είπε...

Αγαπητέ Πάνο, με την απάντηση σας δείχνετε να αγνοείτε κάτι που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Το "α και το ω" είναι-ενώπιον μιας εκλογικής αντιπαράθεσης, όπως αυτές της 7ης Ιουνίου-η θέση διλημμάτων και επιχειρημάτων σε απολύτως μανιχαϊστική βάση. Ολοι κινούνται με απόλυτους όρους στο "άσπρο-μαύρο" ή "φώς-σκότος" και τα υπόλοιπα είναι για αναλύσεις όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός.
Επί της ουσίας τώρα, ο διλημματικός χαρακτήρας του "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" συμβαίνει να είναι απολύτως πραγματικός, αν θέλουμε να κοιτάξουμε τι πραγμματικά συμβαίνει γύρω, δεν ανήκουμε στα προμομιούχα στρώματα των 3/5 και δεν ψάχνουμε σώνει και καλά να αντιπολιτευθούμε τον Γιώργο.
Έρρωσθε.

alzap είπε...

@Πανος:

Αγαπητέ Πάνο,
λυπάμαι αλλά φοβάμαι ότι ολόκληρο το ποστ δεν το κατάλαβες. Τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές -και όχι ανάμεσα στους ανθρώπους όπως ισχυρίζεται ο Αντώναρος- δεν τις βάζει ο Παπανδρέου.

Υπάρχουν όσο υπάρχουν ανθρώπινες κοινωνίες. Ο Παπανδρέου απλώς επισημαίνει τους διαφορετικούς δρόμους που μπορεί να επιλέξει η ελληνική κοινωνία, κάνοντας μάλιστα τις δικές του προτάσεις.

Πίστεψέ με, το δίλημμα είναι τόσο αληθινό όσο και η ζωή μας, τόσο υπαρκτό όσο και διαφορά ανάμεσα στον πόλεμο και στην ειρήνη, στον φασισμό και στη δημοκρατία, στην ανεργία και στην αξιοπρεπή εργσία, στην διαφάνεια και στην καταλήστευση του δημόσιου πλούτου, στην κοινωνική συνοχή και στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Το δίλημμα είναι έδώ, μπροστά μας.

Όποιος νομίζει ότι ο Παπανδρέου "δεν δικαιούται δια να ομιλεί", (για να θυμηθούμε τον προσφιλή σου Κουτσόγιωργα), περι τέτοιων διλημμάτων ας το πει επιχειρηματολογώντας.

Όποιος επίσης νομίζει οτι ο ίδιος, ή κάποιοι άλλοι που εκείνος ξέρει, μπορεί να διατυπώσει διαυγέστερα και πλέον αξιόπιστα το δίλημμα, ας το κάνει με προτάσεις... Θα έχει πολύ ενδιαφέρον και θα τον ακούσω με μεγάλη προσοχή.

Το να αποφεύγουμε όμως την ουσιαστική αντιπαράθεση με υπεκφυγές και φτηνά καλαμπουράκια περι πιτόγυρων, είναι διαδικασία που μάλλον μηδενίζει και εκφυλίζει ιδέες, συνολικές και συλλογικές προσπάθειες, πρόσωπα και διαδρομές.

Μακάρι να γίνεις γκουρού στον τομέα που επιθυμείς. Μέχρι τότε όμως είναι άδικο προς τον εαυτό σου και όχι μόνο, να δίνεις την εντύπωση ότι όλα τα σφάζεις και όλα τα ΄γνωρίζεις. Και μάλιστα με τη μέθοδο του απαξιωτικού λόγου.

Να είσαι καλά
Αλέκος

alzap είπε...

@αναζήτηση:
Σημειώνω την πολύ σωστή παρατήρηση σου για την εκκωφαντική σιωπή αυτού που συνηθίσαμε να αποκαλούμε "κόσμο του πνεύματος".
Παριστάνουν πως δεν ακούν, δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους γι αυτό και δεν παίρνουν θέση...
Κατάντια ή κάνω λάθος;


@Δημητρης:
Ακριβώς!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Αλέκο, εγώ θα συμφωνήσω ότι διανύουμε περίοδο 'βαρβαρότητας' με την έννοια του αποπολιτισμού μας. Τον εκφυλισμό της κοινωνίας των πολιτών σε συρφετό ατόμων που λειτουργούν και ενεργούν κύρια για το ατομικό (ή κλαδικό που εμπεριέχει το ατομικό πάλι)συμφέρον.
Δεν ...πρόκανα στη ζωή μου να μελετήσω ενδεχομένως όλα τα φιλοσοφικοιδεολογικά κείμενα στα οποία έχεις εντρυφήσει. Αλλά αυτά που ζω στην καθημερινότητά μου, η διαμορφωμένη επί χρόνια και χρόνια κατάσταση (με κυβερνήσεις 'σοσιαλιστικές', 'καπιταλιστικές', 'φιλελεύθερες', 'νεοφιλελεύθερες', 'κεντρώες', κεντροδεξιές', κεντροαριστερές', .'..εθνοσωτήριες', 'εθνικής ενότητας' κλπ) είναι:
-Σχολεία και Πανεπιστήμια που η εξωτερική τους εμφάνιση δεν έχει όμοιά της στον κόσμο.
-Σχολεία και Πανεπιστήμια που η εσωτερική τους λειτουργία είναι ανεξέλεγκτη ΠΑΝΤΕΛΩΣ.
-Καθηγητικά κατεστημένα να έχουν επιπέσει στα όποια 'ερευνητικά' κονδύλια και στα κονδύλια των μεταπτυχιακών.
-Ηγεσίες σε όλους τους θεσμούς επιλεγμένες με βάση την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων και ρουσφετιών.
-Τους γιατρούς να δηλώνουν λιγότερο εισόδημα από μένα και σένα...
-Τους δικηγόρους, επίσης.
-Τους εφοριακούς να έχουν τον μισθό τους για ...χαρτζιλίκι με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι δεν είναι και υποχρεωμένοι να εξυπηρετούν τον κόσμο στα δημόσια γραφεία τους.
-Τους παπάδες να παίζουν ξύλο για το ποιός θα ...μετατεθεί σε νεκροταφείο.
-Την Ελλάδα να καταναλώνει περισσότερο ουίσκι από την Αγγλία.
-Την Ελλάδα να είναι η πρώτη σε πωλήσεις τετρακίνητων Πόρσε!
-Την Ελλάδα όπου οι μόνοι που πληρώνουν φόρους είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
-Την Ελλάδα των συντάξεων των 300 ευρώ για τις οποίες οι συνταξιούχοι δεν πλήρωσαν ΠΟΤΕ δραχμή σε κράτηση.
-Την Ελλάδα που χρεώνει τέλη ΟΓΑ για την έκδοση διαβατηρίου.
-Την Ελλάδα των πέντε οικογενειών που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και αναδεικνύουν τηλεδικτατορίσκους.
-Την Ελλάδα του Παυλίδη, του Κοσκωτά, του Τσουκάτου, του Ευφραίμ και των πολιτικών διακόνων του.
-Την Ελλάδα των δοκτορεσσών πρωθυπουργικών συζύγων με διάρκεια φοίτησης για το βιβλίο Γκίνες.
-Την Ελλάδα όπου ο λόγος του Μπόμπολα είναι ο υπέρτατος Νόμος.

Και μερικές χιλιάδες παραδείγματα ακόμα.
Αυτή τη βαρβαρότητα θα διορθώσει ο σοσιαλισμός του ΠΑΣΟΚ; Πώς; (άκουσες τίποτα για την αξιολόγηση των δασκάλων και καθηγητών που εκκρεμεί από το ...1982 -επί Γιώργου Υπ.Παιδείας;-, άκουσες τίποτα για ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ στους καθηγητές Πανεπιστημίου να εργάζονται σε ιδιωτικά Ιατρικά Κέντρα;, άκουσες τίποτα για τον τρόπο που θα παταχθούν τα 'φακελάκια' γιατρών, εφοριακών, τελωνειακών κλπ; άκουσες τίποτα για τιμωρία οποιουδήποτε δήθεν αγρότη μάσησε τις επιδοτήσεις και εγκατέλειψε το 'χωράφι' του για να συνεχίσει να μένει στο Κολωνάκι;)
Ας μου πεί κάποιος, όχι ότι "θα" προσπαθήσει να επαναπολιτίσει την κοινωνία μας αλλά, το "πώς".
Για να ψηφίσω ρε γαμώ το και με τα δυό χέρια. Κι ας μη μου έχει εξηγήσει κανείς γιατί δεν τη διόρθωσε επί είκοσι χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση...
Με εκτίμηση

zepos είπε...

Περίπου έτσι είναι Κωστή, αλλά αν σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και πάμε για μπάνια... αυτά θα συνεχίζονται επ'απειρον..και μάλλον θα χειροτερέψουν! Αν "χάσουμε" και μεις οι μεγαλύτεροι την ελπίδα για καλύτερο μέλλον... τι να πουν και οι νέοι!

Το σημερινό πασοκ εκπέμπει μια ελπίδα οτι έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, οτι έχει αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες από τις αναμέτρητες επιτυχίες του παρελθόντος και οτι είναι αποφασισμένο να ΑΛΛΑΞΕΙ πολλά...

Βάλε το ένα... χέρι τώρα και άσε το άλλο για αργότερα!

Κωστής Γκορτζής είπε...

ΚαπτανΖέπο, δεν έχω σηκώσει ακόμα τα χέρια ψηλά... :-))
Αλλά,λόγω συγκυρίας (θάνατος μάνας) τους τελευταίους δύο μήνες περιφέρομαι σε ληξιαρχεία, Ταμεία, Εφορίες, ...Νεκροταφεία και λοιπά ευαγή ιδρύματα όπου βλέπω τη μισή Ελλάδα να περιμένει έξω από μια πόρτα και το υπόλοιπο ένα τρίτο να κάθεται πίσω από την πόρτα στις καρέκλες μη θέλοντας να δουλέψει ή μη μπορώντας να δουλέψει. Ιδίως με τις Εφορίες -διαλογιζόμενος τρείς ώρες στην ουρά- παρατηρώντας το περιβάλλον και τη ...διάθεση (αλλά και την ασχετοσύνη) των δημόσιων 'λειτουργών', αναρωτιέμαι με ποιόν και από ποιούς θα μαζέψει χρήματα ο όποιος επόμενος Τσάρος...
Επί του πολιτικού σκηνικού, αν το φανταστούμε ως βάρκα με πολλούς κωπηλάτες, κάθε ιδεολογίας και ρεύματος, εκτιμώ ότι, όσο διαρκεί η συνολική απόρριψη του ενός από τον άλλον, θα διατηρήσει την πορεία της ...περιστρεφόμενη πέριξ του εαυτού της για πάντα... Και έτοιμη να ανατραπεί όταν φάει το κύμα στην μπάντα.
Και είμαι πολύ μεγάλος πια για να με πείθουν διλλήματα ομογενοποιημένων στην πράξη ιδεολογιών. Η ύπαρξη,δε, τόσου φανατισμού, έστω μικρής μερίδας 'στρατευμένων' ένθεν και ένθεν, δεν με έχει πείσει ακόμα ότι κάτι πάει να αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν.
Όσο η Δημοκρατία μας παραμένει κληρονομική υπόθεση, οι οικογενειακές 'βεντέτες' καλά θα κρατούν κι εμείς θα τις έχουμε άλλοθι για τις δικές μας ατομικές ενοχές...

zepos είπε...

"Κληρονομική υπόθεση" .. φαντάζει η διαδοχή στα δυο μεγάλα κόμματα, αλλά..
Να πιάσω πρώτα την ΝΔ.. ΔΕΝ μου έρχεται κανείς άλλος στο νού για αντικαταστάτης του ΚΑΚ.. Μάλλον "έσωσε" το παιχνίδι με την ικανότητά του για την θεατρική παρουσία, είτε στο γιαλί είτε στο μπαλκόνι.. Βλέπεις τ'οχουμε στο αίμα μας να γουστάρουμε μπαλκονάτους.. Εάν ήταν άλλος εκεί σήμερα θα είχαν παραδώσει προ πολλού.. Αρα ... καραμανλής μεν, αλλά μετράει ακόμη το κόλπο να "άλλα να λες και άλλα να κάνεις" αρκεί να τα λες με σκηνική παρουσία..

Ο ΓΑΠ δεν τόχει το "μπαλκόνι".. Προσπαθεί αλλά δεν του βγαίνει.. Βλέπεις ο κοσμάκης δεν είναι έτοιμος για ένα μοντέρνο, ήπιο και χαμηλών τόνων πολιτικό. Όμως εκεί στο πασοκ δεν είναι όλοι αρσακειάδες.. Αν δεν έκανε για τη δουλειά (όπως λέει και ο Ομπάμα) θα τον είχαν πετάξει έξω έστω και αν σέρνει βαρύ όνομα..

Εγώ, και μερικά μύρια συμπολίτες μας, τον θέλουν. Θέλουμε να του δώσουμε μια ευκαιρία να καλυτερέψει τη ζωή μας και οχι να μας βάλει στον παράδεισο.. Ο λόγος του ΔΕΝ φανατίζει Κωστή, ίσως φανατίζει αυτούς που έτσι και αλοιώς βγάζουν σπυριά ακούγοντας και μόνο το όνομά του..
Ελπίζουμε Κωστή! Δεν υπάρχει άλλη λύση από την ελπίδα..

Εσύ αγωνίστηκες (όσο μπόρεσες) σε εποχές και καταστάσεις τότε που πολλοί "λογικοί" συνάδελφοί σου δεν πίστευαν οτι μπορεί κάτι να αλλάξει.. Εσύ όμως τόλμησες.. και κάποιο πετραδάκι έστειλες στη χούντα..
Ε.. αυτό θα κάνω και γω! Δεν θα σταματήσω να ελπίζω, αν και έχω περάσει στην έκτη δεκαετία..

Καλημέρα σας!

alzap είπε...

@Κωστης Γκορτζης:
Συμφωνώ σε πολλές απο τις παρατηρήσεις σου, διαφωνώ στο συμπέρασμα.

Ο ZEPOS επιχειρηματολόγησε και για μένα, εννοώ ότι με εκφράζει, δεν έχω να προσθέσω κάτι.

Σε κάθε περίπτωση όμως έδειξες σε κάποιους φίλους ότι η διαφωνία, ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί να γίνεται και να εκφράζεται με επιχειρήματα.

Να είσαι καλά.



@Zepos:
Ευχαριστώ για την συνεισφορά.
Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα.
Καλή σου μέρα.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σε προσωπικό επίπεδο δεν υπάρχει διαφωνία. Ούτε σε 'βαθύτερο' ιδεολογικό. Απλά νομίζω ότι οι διάφοροι 'ισμοί' στους οποίους ο καθένας πιστεύει, θα πρέπει κάποτε να ασχοληθούν με τον βασικό ορισμό του 'πολιτισμού' και να ξανακάνουν πολίτες μιας κοινωνίας όλους εμάς τους σπηλαιάνθρωπους.
Στο μόνο που προβληματίζομαι από αυτά που αντιλέγει ο σοφός Ζέπος είναι ότι 'η μόνη λύση είναι ελπίδα'. Μετά από 58 χρόνια 'ελπίδας', και την ευτυχή-ατυχή συναπάντησή μου με αυτούς που εκφράζουν το συνολικό πολιτικό σύστημα στα μικράτα μου, έχω έντονη την τάση να πάω να ζήσω με τις αρκούδες στην Πίνδο...
Την καλημέρα μου,
με εκτίμηση στο πάθος σας και σεβασμό στην ελπίδα σας.

alzap είπε...

@Κωστής:
Βρε συ μην απελπίζεσαι.
:-)
Έχει και στην Αθήνα αρκούδες.
Με έχεις δει τελευταία;
:-))

zepos είπε...

Διάβαζα και ξαναδιαβάζω το μήνυμα του Κωστή που μας "εξομολογείται" την εικόνα της σημερινής Ελλάδας που αντικρύζει κάθε μέρα...
"βλέπω τη μισή Ελλάδα να περιμένει έξω από μια πόρτα και το υπόλοιπο ένα τρίτο να κάθεται πίσω από την πόρτα στις καρέκλες μη θέλοντας να δουλέψει ή μη μπορώντας να δουλέψει".

Εγώ είμαι κάπως μακριά από αυτά, δεν το βλέπω, αλλά σκέφτομαι όμως τους πολιτικούς που τόσο "εύκολα" κατηγορούν τον ΓΑΠ για διχαστικές κορώνες..
Τι άλλο δηλαδή από ένα μικρό κομάτι της σημερινής βαρβαρότητας της πολιτικής κατάστασης περιγράφει ο Κωστής;

Άλλο αν μερικοί αισθάνονται σίγουροι και βολεμένοι και δεν θέλουν να το δούν.. Με ποιό άραγε τρόπο μπορούμε εμείς οι πολίτες να αντιδράσουμε;

Πολλοί μου λένε οτι δεν θα πάνε να ψηφίσουν.. Εγώ αν το κάνω δεν θα μπορώ να κοιτώ την μάπα μου στο καθρέπτη μετά. Θα υποχρεωθώ να μην ξαναμιλήσω για τίποτα, να μην ξανακάνω κριτική σε κανέναν και για οτιδήποτε.. Γιατί απείχα, γιατί όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να αντιδράσω.. πήγα για μπάνιο..

Άλλοι μου λένε οτι θα ρίξουν ψήφο εκδίκησης, διαμαρτυρίας, για τους "τιμωρήσουν" τάχα μου..

Ε οχι ρε σεις.. Να ψηφίσω χωρίς καμιά ελπίδα; Να δώσω την ψήφο μου, το μοναδικό μου δικαίωμα να υψώσω το ανάστημά μου, σε κάποιους που γνωρίζω εκ των προτέρων οτι ΔΕΝ έχουν καμία δυνατότητα να βοηθήσουν..

Προτιμώ να ψηφίσω με την ψυχή μου και ας το μετανοιώσω!! (φτου....)