...διαβάστε το άρθρο «Στο νησί της Κίρκης» του Γ. Παπαδοπουλου-Τετράδη στην χθεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Δείτε και τα σχόλια που ακολουθούν, αναφέρομαι κυρίως στο σχόλιο της κ. Μαριάννας Μαρκοπουλιώτη.
Και τα δύο, κείμενο και σχόλιο, αποπνέουν αυτό που στη δική μου αντίληψη χαρακτηρίζει τους πραγματικούς αριστερούς τα τελευταία 70 τουλάχιστον χρόνια. Μέσα από την περιγραφή και την κριτική των πράξεων και της συμπεριφοράς του Λεωνίδα Κύρκου βγαίνει η αγωνία, η πίκρα, η ανάγνωση της ιστορικής πραγματικότητας έξω από επίσημα θέσφατα και κομματικές αγκυλώσεις.
Κάποιες διαπιστώσεις του άρθρου τις θεωρώ υπερβολικές όπως π.χ αυτή: «το πάθημα του Μανώλη Γλέζου με τον Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του '80». Έχοντας την τιμή και το προνόμιο να βγάζω το χαρτζιλίκι μου για κάποιο διάστημα στο γραφείο τύπου του Μανώλη Γλέζου όταν ήταν Πρόεδρος της ΕΔΑ, μπορώ να έχω κάποια άποψη για τον άνθρωπο αλλά και τα γεγονότα της εποχής. Για τον Γλέζο η σκέψη και τα συναισθήματά μου δεν μπορούν να ξεφύγουν από το τρίγωνο Θαυμασμός-σεβασμός-αγάπη. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορώ να δεχτώ την άποψη ότι ο Μανώλης Γλέζος την έπαθε από τον Ανδρέα. Γιατί ξέρω ότι η σχέση τους δεν ήταν σχέση συναλλαγής. Ήταν σχέση πολιτική, αμοιβαίου σεβασμού και εκτίμησης Αν οι πολιτικές εξελίξεις δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε να είναι, αφορά σε άλλη συζήτηση και πάντως δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέσυρε τον μικρό και άμαθο και αφελή Μανώλη Γλέζο. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Πρέπει ωστόσο να ομολογήσω πως τόσο του άρθρο του Τετράδη με συγκρατημένο τρόπο όσο και το σχόλιο της κ. Μαρκοπουλιώτη, περισσότερο ανοιχτά, αποτυπώνουν με ακρίβεια τον διαχρονικό ρόλο, την πολιτική πρακτική και την φιλοσοφία του Λεωνίδα Κύρκου.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που αν και πιστεύω απολύτως στην αναγκαιότητα του μεγάλου συνασπισμού της αριστεράς από το ΠΑΣΟΚ μέχρι και τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούσα πάντοτε καταστροφικές για τον στόχο αυτό αλλά και για το ΠΑΣΟΚ, τις κατά καιρούς παρασκηνιακές ή και δημόσιες μεθοδεύσεις - προτάσεις του Κύρκου.
Γιατί ασφαλώς η όποια ειλικρινής και σοβαρή σύγκλιση προϋποθέτει άλλου είδους διαδικασίες και συζητήσεις και διεργασίες τόσο μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων όσο και την κοινή δράση και ζύμωση των μελών τους σε μίνιμουμ πολιτικούς στόχους.
Τέλος επειδή η αληθινή ιστορία ΔΕΝ γράφεται απο ιστορικούς ή τους ανθρώπους που έχουν κάθε είδους εξουσία , κομματική ή άλλη, ξαναδιαβάστε το άρθρο και το σχόλιο. Κάποιοι θα χρειάζονταν τόμους για να πουν όσα σε λίγες εκατοντάδες λέξεις βρίσκετε εκεί.
ΥΓ. Ένα παράπονο μόνο προς τον ΤΕΤΡΑΔΗ. Τί σου φταίει σύντροφε η Κίρκη και κάνεις τέτοιους συνειρμούς;
:-)
4 σχόλια:
Ευτυχώς που οι πολιτικοί, κάποιοι απο αυτούς τέλος πάντων ,γράφουν βιβλία, οπότε μερικές τοποθετήσεις του παραμένουν (scripta manent)!
"ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ", Λεωνίδα Κύρκου,σελ.244,Αθήνα 1995:"....μια εκχυδαϊστική προέκταση αυτής της ανάλυσης(ως άνω), θα έλεγε:Αφού η αριστερά μονη της δεν προβάλλει πειστική εκδοχή εξουσίας, δεν έχει παρά να προσκολληθεί σε μια κοντινή πολιτική δύναμη- το ΠΑΣΟΚ σήμερα- για να επωφεληθεί απο μια . Αυτή η λογική του έσχατου καιροσκοπισμού θα οδηγούσε στην άρνηση του ρόλου της αριστεράς και θα σήμαινε την απορρόφησή της απο την εσωτερική αντιπολίτευση του καπιταλιστικού συστήματος.Η σύγχρονη όμως αριστερά, υπάρχει ως άρνηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας για να δείχνει το δρόμο προς μια δημοκρατική και σοσιαλιστική κοινωνία"!Πως είπατε τον λένε το δρόμο; Αίγλη Ζαπείου;
@ofis:
Το "ευτυχως" δεν κατάλαβα που πάει.
Ευτυχώς για ποιόν και γιατί;
Πάντως, αν και με Κύρκο, αναβαθμίζεις τα διαβάσματά σου.
Καλό είναι αυτό.
:-))
Καλή σου μέρα.
@ALZAP:Το "ευτυχώς" πάει σε μας τους κοινούς θνητούς μερικοί απο τους οποίους το"ψάχνουμε" το πράγμα Αλέκο και των οποίων το διάβασμα δεν έχει συγκεκριμένο ιδεολογικό "λογισμικό"!
Δεν περίμενα να ναβαθμίσω το διάβασμά μου με τα βιβλία του κ. Κύρκου γιατί ανακάλυψα το διάβασμα "αιώνες" πριν ανακαλύψω τον κ. Κύρκο!Με το συμπάθειο κιόλας!
ok συμφωνώ κι επαυξάνω.
Δημοσίευση σχολίου