1974 – 2007.
Αυτός ο άνθρωπος κρατάει στα χέρια του μια διακήρυξη λίγων σελίδων.
Είναι η αφετηρία μιας πορείας που άλλαξε την Ελλάδα.
Χρειάστηκαν τριάντα τρία χρόνια για να αναγνωρίσει ένα κομμάτι της παραδοσιακής αριστεράς την εμβέλεια της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη.
Άκουσα τον Αλέκο Αλαβάνο στη συνέντευξή του στο ALTER και στον Νίκο Χατζηνικολάου την περασμένη εβδομάδα, να τονίζει τον ριζοσπαστισμό και την αξία της Διακήρυξης του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ τον Σεπτέμβριο του 74...
Τον άκουσα να αναφέρεται στην τομή και στην ανατροπή που έφερε στο πολιτικό σύστημα...
Τον άκουσα να αναζητά μια πράξη παρόμοιας εμβέλειας σήμερα...
Ίσως έχει αξία να αναφερθεί κάποιος στις ύβρεις, στις επιθέσεις, στις λυσσαλέες απόπειρες εξόντωσης που δέχθηκε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ απο την παραδοσιακή αριστερά στη διάρκεια αυτών των χρόνων...
Χρειάστηκαν τριάντα τρία χρόνια για να κατανοήσουν κάποιοι όσα ο αλησμόνητος Νίκος Πουλαντζάς έγραφε για το ΠΑΣΟΚ στα μέσα της δεκαετίας του 70.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ...
ΥΓ Για όσους είδαν σήμερα ειδήσεις στα κανάλια και μετά τηλεφώνησαν και μιλήσαμε. Για όσους κουβεντιάσαμε αυτές τις μέρες στο καφενείο ή στο δρόμο για αυτά τα θέματα θέλω να πω πως έκανα κάποιες σκέψεις. Θα τα πούμε. Ανοιχτά και δημόσια, συντροφικά, όπως τότε...
12 σχόλια:
Και καλά,να συμφωνήσουμε ότι χρειάστηκαν 33 χρόνια για να γίνουν ώριμες εκτιμήσεις.
Οι βιολογικοί και οι ιδεολογικοί απόγονοι και επίγονοι του Ανδρέα,πόσο καιρό χρειάσθηκαν για να την ξεχάσουν?
Την Καλησπέρα μας!
:-)
@7demons:΄
Είναι ένα θέμα αυτό που βάζεις.
Απο την άλλη όταν κάποιος την επικαλείται σήμερα τον λένε ξεπερασμένο. Όταν την ξεχναέι τον λένε επιλήσμονα.
Μύλος!
Οι επιθετικοί προσδιορισμοί των μετα-μοντέρνων "προοδευτικών",μας προκαλεί εδώ και καιρό ναυτία...
Προτιμούμε το Θάνο και το "έβγαλε βρώμα η Ιστορία...".
@7demons:
Με δαιμονίζεις επταδαίμονα.
:-)
Θα συμφωνήσω μαζί σου.
Αντε να δούμε, Αλέκο μου, άντε να δούμε...
Μπορείς να βάλεις την διακήρυξη στην ιστοσελίδα σου;
. τί πάθατε και χαθήκατε απο προχθές ;
. Ασχολίαστο το διάγγελμα, Καραμανλή ( το τέτερτο μέσα σε έξη μέρες ! ! ! ), ασχολίαστη η δήλωσή του μπροστά απο τις αποθήκες τού . . . Ερυθρού Σταυρού ( λές και είναι δικό του έργο ο αθεόφοβος ! ! ! ασχολίαστη η συνεχιζόμενη δραστηριότητα τών δημοσιογράφων ( νομίζω θα ήταν πολύ χρήσιμη η ονομαστική αναφορά στα έργα και τις ημέρες ενός εκάστου ).
για n.ago : να δούμε, να δούμε, ΝΔ θα δούμε ! Λίγες μέρες είναι ακόμη που μπορεί να κοστίσουν άλλη μια τετραετία χαμένη. και που θα μάς πάει με τη φόρα που έχουν ήδη πάρει 30 χρόνια πίσω. Εκεί να ξαναδείς Γιακουμάτο και Ρεγκούζα και Τσιτουρίδη και Μανώλη που μαζεύτηκαν προσωρινά ...
για nelly psarrou
. Την Διακήρυξη την έχει βάλει στο πολύ αξιόλογο και συνεχώς ενημερωμένο ιστολόγιό του ο Κ. Χουβαρδάς ( chouvi.blogspot.com )
Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου του Ανδρέα Παπανδρεόυ "Η δημοκρατιά στο απόσπασμα" και το οποίο με βοήθησε να διαμορφώσω μια ξεκάθαρη αντίληψη για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Είμαι 37 ετών και έχω καθαρά στη μνήμη μου όλη την εικόνα του Ανδρεά από την άνοδο του στην εξουσία το '81 μέχρι το θανατό του.
Το βιβλίο αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω και τον προηγούμενο πολιτικό βίο του ανδρός.
Κυρίως θα εστιάσω σε δύο σημεία.
α. Στη σχέση μίσους που είχε για τη βασιλεία και την ξενόφερτη δικτατορία
β. Και την αδυναμία να εφαρμοστούν στην πράξη όλων αυτών που σωστά διακήρυττε.
Το πρώτο δικαιολογεί το φόβο που είχε παντοτε για τυχόν επανάκαμψη του κράτους της αδικίας και της τιμωρίας, εκτός δημοκρατικών πλαισίων. Της πολιτικής εκτροπής.
Αυτό τον οδήγησε σε ορισμένες θετικές αλλά και σε αρνητικές κινήσεις.
Πρώτα από όλα έδωσε πολιτική και κοινωνική υπόσταση σε μια μερίδα κόσμου που βρέθηκε μεταπολεμικά στο περιθώριο.
Από την άλλη πλευρά στην προσπάθειά του να θωρακίσει ένα ισχυρό σοσιαλιστικό πολίτευμα, δεν απέφυγε σφάλματα, όπως τιμωρία και κυνηγητό πολιτών που δεν πρόσκεινταν στο ΠΑΣΟΚ, και ταύτιση της δεξιάς με το παλαιό αμαρτωλό παρελθόν της Ελλάδας.
Προκάλεσε τριγμούς στα θεμέλια της εθνικής ενότητας προσπαθώντας να επαναφέρει μια ισορροπία στο δημόσιο, στο στρατό κ.α. διορίζοντας ορδές ημετέρων.
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι ενώ διέπρεψε ως θεωρητικός των σύγχρονων οικονομικών, γνώρισε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που έχει η εφαρμογή των όσων δίδασκε στην πράξη. Αλλά για αυτό θα πρέπει να καταλογιστούν ευθύνες και στους συνεργάτες του.
Επειδή όμως για προσωπικότητες του βεληνεκούς του Ανδρέα Παπανδρέου η πολιτική κρίση μπορεί να είναι ασεβής και υποκειμενική, απομένει η ιστορική κρίση για να ξεκαθορίσει τη θέση και την αξία του.
Για να αντιληφθούμε την αξία του, θα πρέπει να τον κρίνουμε εντός του πολιτικού πλαισιού που διαμορφώθηκε τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα.
Ανάμεσα στα θετικά συγκαταλέγονται :
- Η πολιτική στάση του, στα χρόνια της δικτατορίας και εν συνεχεία στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια.
- Η διατήρηση καθεστώτως "συνεχούς δημοκρατίας" με κυρίαρχο στοιχείο τη βούληση του Ελληνικού λαού και την ομαλή εναλλαγή κυβερνήσεων.
Στα αρνητικά :
- Στην μη ξεκάθαρη στάση του απέναντι σε ΕΟΚ και Αμερική
- Στην αδιαλλαξία του σε θέματα συνεργασίας με άλλους πολιτικούς χώρους και εύρεσης κοινών αποδεκτών λύσεων.
Ολοκληρώνοντας, η μεγαλύτερη του διαφορά σε σχέση με τον Καραμανλή, είναι ότι ο Καραμανλής άφησε ένα σαφές πολιτικο-ιδεολογικό στίγμα το οποίο εφαρμόζεται ακέραιο στην τωρινή ΝΔ.
Εφόσον την 17η Σεπτεμβρίου κερδίσει πάλι το ΠΑΣΟΚ, ελπίζω ότι θα κλείσει η παρένθεση Σημίτη, και θα συνεχιστεί η εφαρμογή των όσων διακήρυξε ο Ανδρέας πριν από 33 χρόνια.
"Άλλοι" έφτιαξαν το ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρεας το βρήκε σχεδόν έτοιμο.
Μέσα στους "άλλους" συμπεριλαμβάνονται εκείνοι που πήγαν στην Αλγερια το 1961-1963 να βοηθήσουν την Αλγερινή επανάσταση του Μπεν Μπελά. Ένας από αυτούς ο Μισέλ Πάμπλο, γραμματέας της 4ης Διεθνούς.
Αυτοί οι "άλλοι" σιγά σιγά, είτε έφυγαν αηδιασμένοι, είτε διαγράφηκαν από το επίσημα πλέον κόμμα της Ευρωπαικής Δεξιάς. Το ΠΑΣΟΚ .
Άσπρος Λύκος
@Ανώνυμε:
Ενδιαφέρουσα άποψη.
Σε ευχαριστώ
@Ασπρε Λύκε:
Για μερικά πράγματα αν δεν τα γνωρίζουμε καλά είναι προτιμότερο να είμαστε λιγότερο σίγουροι.
Αυτό το κεφάλαιο περι "αηδιασμένων"
που έφυγαν και Αλγερία πρέπει να το πληροφορηθείς καλύτερα.
Κυρίως όμως είσαι τελείως εκτός πλαισίων πραγματικότητας για τη σχέση Μιχάλη Ράπτη με τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ. Κι αυτή τη σχέση τη διατήρησε ο Παμπλο μέχρι το τέλος της ζωής του.
Αν κάποτε συναντηθούμε ίσως έχεις την όρεξη και το ενδιαφέρον να πληροφορηθείς κάποια πράγματα που δυστυχώς δεν είναι εύκολο να κουβεντιάζονται σε αυτό το χώρο.
Δημοσίευση σχολίου