Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11, 2006

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΟΑΧΑΚΑ

Προσέξτε αυτή τη φωτογραφία.



Ποιός μπορεί να μετρήσει την οργή και την απελπισία αυτού του κοριτσιού;

Πόσο μακριά μας νομίζουμε ότι είναι όλα αυτά;





ΥΓ. 1) Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΓΑΛΕΡΑ (Δεκέμβριος 2006), υπάρχει το εξαιρετικό άρθρο της Μυρτώς Μπολώτα: "Ημερολόγιο μιας εξέγερσης".
Από το ίδιο περιοδικό και άρθρο πήρα τη φωτογραφία και τους ευχαριστώ.
2) Ίσως κάποιοι παραξενευτούν αλλά πιστεύω ότι το τραγούδι για τον Αρη ταιριάζει απόλυτα στη συγκεκριμένη συγκυρία, στο Μεξικό, στην Οαχάκα λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2006.

16 σχόλια:

Orelia είπε...

η φωτογραφια ειναι οντως ιδιαιτερη
παω ομως να διαβασω πρωτα το χρονικο και να δω την φωτο σε μεγενθυση κι επειτα θα σκεφτω ποσο παει το τραγουδι για τον Αρη με την συγκεκριμενη φωτογραφια
του Αρη του εχω μια αδυναμια
ισως και δυο
εσυ κολλας τις αφισες εκεινες στο δρομο;
καλα
χαζη ερωτηση
καλημερα

alzap είπε...

@orelia:
Καλημέρα και σε σένα.
:-)
Να δεις και να σκεφτείς ασφαλώς.
Ομως γνώμη δεν αλλάζω.
Και βέβαια ταιριάζει.
Αδέλφια είναι, ομογάλακτοι αδελφοί, ο Αρης και ο Τσε και ο Ζαπάτα και ο Κομμαντάντε Μαρκος.
Πετάνε πάνω από τους αιώνες και τους τόπους και τους λαούς.
Συναντιώνται και τραγουδάνε και πολεμάνε, στο πλευρό των κοριτσιών και αγοριών της απελπισίας και της ελπίδας.

Orelia είπε...

ψιτ!
δε θα με συγκινησεις παλι!
ακου συναντιουνται..!
πανε βρε!
πανε...
καλα
ενταξει!
καποιοι τους ψαχνουν ακομη
και τους κλεινουν στις εφηβικες τους ψυχες
εφηβικες ειπα!
οχι "εφηβικες"...
μακαρι λοιπον, ναναι ακομη οδηγοι στους αγωνες
αλλά, δεν θα με συγκινησεις παλι!

ασε που..
σου εχουν ποτε τραγουδησει αυτο που εβαλες να ακουγεται, αντι για παραμυθι;

Ανώνυμος είπε...

Καλά που το έκανες τόσο νωρίς πριν τα χριστούγεννα και δεν μας έκοψες την όρεξη από το ξεκοκκάλισμα των ψυχών μας πάνω στις γαλοπούλες.

Δε θα μπορούσε να είναι πιο κοντά, αλλά οι άνθρωποι που τα θυμούνται (αυτά τα τόσο κοντινά/μακρινά) είναι οι ξεχωριστοί.

Και σαν ξεχωριστό σε χαιρετίζω
(καλώς σε βρήκα!)

alzap είπε...

@dr.ugbar:
Καλώς ήρθες!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

candyblue είπε...

Μισή σαμάνος,μισή αίμα
Μισή πόνος, μισή στροφή
Μισή κορίτσι,μισή σοφία μυημένης γυναικός
Ξεκινάει μόλις τώρα να μισεί.

Και πίσω,το σκούρο της απελπισίας κεντάει ανατριχίλες στην πλάτη της μισής ζωής.

Ανώνυμος είπε...

είναι πραγματικά ωραία και πολύ δυνατή φωτογραφία. Χάρηκα που γνωριστήκαμε, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι κάπου είχαμε ξανά συναντηθεί και λογικά στο voice off

Ανώνυμος είπε...

Καλά έκανες και την έβαλες τη φωτογραφία αν και νομίζω ότι σπάνια πια ευαισθητοποιούνται οι άνθρωποι. Εγκλωβίστηκαν θαρρείς με τη θέληση τους σ' αυτό το παραμύθι για το θαύμα των Χριστουγέννων που τόσο έντεχνα τους/μας πλασάρεται.
Αν γινόντουσαν θάυματα, ίσως όλα τα παιδικά πρόσωπα να μπορούσαν να χαμογελάσουν αβίαστα και οι ψυχές τους να μην αισθάνονται τον φόβο την εγκατάλειψη, την εξαθλίωση και την ανασφάλεια.

Orelia είπε...

μου επιτρεπεις;
εδω βρηκα το κειμενο που συνοδευει την φωτογραφια
http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=459&page=1
αξιζει να το διαβασουμε κι οι υπολοιποι
χωρις άλλο σχολιο
τα σεβη μου

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!

alzap είπε...

@candyblue:
Δεν μπορώ να προσθέσω, δεν μπορώ να αφαιρέσω.

alzap είπε...

@tifoeus:
Κι εγώ χάρηκα και σε ευχαριστώ.
Με κεινα τα κουραμπιεδάκια τι θα γίνει;
:-)

@αλεπουδακι:
Ίσως δεν είναι η σπανιότητα της ευαισθητοποίησης. Ίσως να είναι η δυσκολία έκφρασής της.
Αισιόδοξος ε;
:-)

@orelia:
Σε ευχαριστώ πολύ, έβαλα ήδη το link στον τίτλο της ΓΑΛΕΡΑΣ.
φιλιά

@vita mi barouak:
Ετοιμοπόλεμο και με βροντερή φωνή σε βρίσκω.
:-)
Καλή σου μέρα φίλε

Ανώνυμος είπε...

Venceremos!

Кроткая είπε...

Καλησπέρα σας,

λίγες μέρες λείψαμε και έγινε ένας μικρός χαμός εδώ μέσα από καινούρια ποστ!

Τούτο δω το τελευταίο με συγκίνησε πολύ και ευχαριστώ διπλά, γιατί χαμένη μες τα τρεχάματα της καθημερινότητας, δεν είχα παρει μυρωδιά.

Goudaki! είπε...

Την καλημέρα μου! Πολλά ποστ και δεν προλαβαίνω να απαντήσω σε όλα αν και όλα μου άρεσαν και θα ήθελα (η γιαγιά όλα τα λεφτά!)...το τελευταίο είναι όμως το πιο σημαντικό. Μια εικόνα, χίλιες σκέψεις...

Agobooks είπε...

Μετά τη ψηφοφορία (12/12/2006) από την πλειοψηφία στη Βουλή της Αλβανίας, η χώρα δεν έχει πλέον την Ακαδημία των Επιστημόνων! Αργά τη νύχτα, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης(;) «Για την Ακαδημία των Επιστημόνων» με 75 ψήφους υπέρ(!) 2 κατά και 3 παρών! Σύσσωμη η αντιπολίτευση, απείχε της διαδικασίας, διαμαρτυρόμενη για το πρωτοφανές αυτό γεγονός. Η επιστημονική, ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα, εκλιπαρούσανε, θεωρώντας την πράξη αυτή ως έγκλημα κατά της επιστήμης, η κυβέρνηση ωστόσο επέμενε και κατάφερε τελικά, να κλειδώσει τις πόρτες τον Ερευνητικών Ινστιτούτων που ήταν υπό την Ακαδημία!
Οι βουλευτές του PBDNJ(Κόμμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) Spiro Pe?i και Leonard Solis ήταν αυτοί που ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου και οι Leonard Demi(PD), Ymer Tola(PDK, Niko Nerenxi(PAA) δήλωσαν παρών!
Παρακαλώ πολύ, αν το γεγονός αυτό σε αγγίζει κι εσένα, είτε κάνε μια αναφορά είτε ανέβασε την είδηση στο δικό σου μπλογκ! Έτσι, η φωνή της διαμαρτυρίας, θα δυναμώσει και θα κάνει τους παχύδερμους και αυταρχικούς κυβερνώντες στην Αλβανία, να σκεφτούνε καλά, πριν οριστικοποιήσουν την ειδεχθή τους πράξη!
Φιλικά Ν.Ago