Δευτέρα, Δεκεμβρίου 08, 2008

ΕΛΠΙΔΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...



Στην Κηφισίας ένα απο τα πολλά σχολεία που κατέβαιναν στο κέντρο. Παιδιά 15, 16, 17 χρονών. Μόνα τους. Ούτε ένας καθηγητής τους δεν φιλοτιμήθηκε να τα συνοδέψει αυτές τις ώρες που περισσεύει η κρατική προβοκάτσια. Περιμένουν, τάχα μου, την ΟΛΜΕ να δώσει οδηγίες...

Με συνθήματα, με φωνές, με οργή. Παιδιά αθώα, όμορφα, γεμάτα λεβεντιά.

Πίσω τους ατέλειωτη ουρά απο μηχανές και αυτοκίνητα. Κάποιοι κορνάρουν σε συμπαράσταση. Δύο πιτσιρικάδες ξεκόβουν πιάνουν έναν κάδο απο την άκρη του δρόμου και τον σπρώχνουν στο οδόστρωμα.

Μην το κάνεις αυτό φίλε, του λέω, θα προκαλέσεις ατύχημα.
Με κοιτάζει παράξενα για μια στιγμή και αμέσως σπρώχνει τον κάδο στη θέση του. «Εχεις δίκιο», μου λέει, « κοίταξε εμείς δεν θέλουμε βία, είμαστε κατά της βίας».

Τα παιδιά, τα παιδιά μας.

Βουρκώνω απο περηφάνεια για αυτή τη γενιά. Αναρωτιέμαι πως τόσο άθλιες και εξωνημένες γενιές όπως οι δικές μας δεν κατέστρεψαν τις επόμενες γενιές.

Να προσέχετε παιδιά τους ασφαλίτες και τους προβοκάτορες, τους φωνάζω. Χαιρετάνε με χαμόγελο και τα χέρια υψωμένα.

Κάποιο απο τα παιδιά φωνάζει:

Ανοίξτε το δρόμο να περάσουν οι μηχανές, μόνο οι μηχανές.

Ο δρόμος ανοιγει και όσοι είμαστε με μηχανές περνάμε...

2 σχόλια:

Orelia είπε...

εγω θα σου πω ευχαριστω γι αυτο το ποστ
κι ας ημουν αυτη που πρωί πρωί, αν δεν αλλαξες τον αριθμο του κινητου σου, που σου εστειλε μηνυμα το τι περιμενε απο την ΟΛΜΕ...
ντρεπομαι για τη σταση που κρατησαμε σημερα, εμεις οι δασκαλοι Τους, Αλεκο
την ΟΛΜΕ την ηθελα να πρωτοστατησει γιατι ετσι επρεπε
κεντρικο οργανο οφειλει να δινει το στιγμα
κι αυτο θα επρεπε να μην ηταν αλλο απο ηθος, συμπαρασταση και συμνοια στη συγκεκριμενη στιγμη
ετσι, θεωρησα πως θα επηρεαζε το συνολο των διδασκοντων σε μια αντιδραση μαζικοτατη η οποια θα απετρεπε τα περαιτερω επισοδεια καταστροφων που θα επιχειρηθουν απο τους προβοκατορες αλλά και τις μαζες ανθρωπων που θα αντιδρασουν αυθορμητα
λυπαμαι
ντρεπομαι
σε ευχαριστω ομως γιατιμεσα αποτην προσωπικη σου μαρτυρια καταδεικνυεις οτι τα παιδια συναισθανονται και συνεπιχειρουν με εκεινους που σαν προθεση τα νοιαζονται
μεγαλο, σπουδαιο πραγμα και λειπει...

alzap είπε...

@orelia:
Αχ βρε Ορέλια.
Αφού το ξέρεις πια...
Τα όργανα τη δουλειά τους και μεις τη δική μας σύμφωνα με τη ψυχή και τη συνείδησή μας.
Σε φιλώ και σε πειμένω στα Προπύλαια