Δευτέρα, Δεκεμβρίου 17, 2007

ΦΩΝΗ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ...

Η Ε.Δ είναι 15 χρονών. Κόρη συναδέλφου. Πληροφορήθηκε από τον πατέρα της το κλείσιμο της κατασκήνωσης που λειτουργεί εδώ και πολλα χρόνια.

Ο αναβρασμός που προκλήθηκε στους εργαζόμενους από την απόφαση της διοίκησης της Τράπεζας να κλείσει τις κατασκηνώσεις της Περαχώρας Λουτρακίου επεκτάθηκε και στα ...παιδιά τους. Λάβαμε και δημοσιεύουμε πιο κάτω επιστολή κατασκηνώτριας.
(Την αφιερώνω σε όσους και όσες απο εμάς δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι τα παιδιά μας είναι πολύ-πολύ καλύτερά μας...)


...............
Προς
Τον κύριο Διοικητή

Κύριε Διοικητά, σας γράφω αυτό το γράμμα για να προσπαθήσω να αλλάξω τη γνώμη σας για το κακό που πάτε να κάνετε στην κατασκήνωση που όλα τα παιδιά των εργαζομένων της ΑΤΕ λάτρεψαν. Για εσάς μπορεί αυτή η κατασκήνωση να σημαίνει μονάχα λεφτά, εμάς μας ρωτήσατε τι μπορεί να σημαίνει;

Για εμάς είναι ο παράδεισος που περιμένουμε να έρχεται μια φορά ολόκληρο το χρόνο. Μέσα από την ΑΤΕ μάθαμε να βοηθάμε, να γελάμε, να φροντίζουμε τα πάντα γύρω μας. Κάναμε υπέροχους φίλους που ποτέ δεν θα είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε. Μάθαμε να ζούμε και να χαιρόμαστε την κάθε μέρα σαν να είναι γιορτή. Παίζαμε, γελάγαμε, διασκεδάζαμε, μαθαίναμε.

Εσείς, γνωρίζετε τι πάτε να κάνετε; Άμα ξέρατε, θα μπορούσατε να νιώσετε τι νιώσαμε εμείς όταν μάθαμε ότι πουλάγατε τα σπίτια μας, τα παιχνίδια μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας, τον παράδεισό μας. Σίγουρα δεν το νιώσατε. Μπορεί εμείς να μην έχουμε την θέση σας αλλά έχουμε καρδιά και ψυχή και δεν μας νοιάζουν τα λεφτά. Μας νοιάζουν οι φίλοι που αποκτήσαμε, τα πράγματα που κάναμε, τις αλήθειες που ανακαλύψαμε.

Όλοι αυτοί οι λόγοι που γράψατε στο έγγραφο είναι ένα τίποτα μπροστά στους λόγους που θέλουμε εμείς για την κατασκήνωσή μας. Μπορεί να είναι μαζί σας βουλευτές και όλα τα κόμματα αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει.

Δεν έχετε το δικαίωμα να πουλήσετε την δικιά μας καρδιά που βρίσκεται χτισμένη πάνω η κατασκήνωση για λίγα λεφτά.

Σ΄ αυτή τη γη δεν έχουμε τίποτα να παίζουμε, με τίποτα να χαρούμε. Σ΄ αυτή τη γη που είναι χτισμένα άδεια τσιμεντένια κτίρια. ΄Έναν τόπο βρήκαμε να χαρούμε κι εμείς και προσπαθείτε να τον διαλύσετε;

Εγώ για να ξέρετε τελείωσα άδικα απ΄ αυτή την κατασκήνωση. Δεν ήθελα να φύγω αλλά σεβάστηκα ότι μπορεί να γίνω ομαδάρχισσα. Τη λάτρεψα την κατασκήνωση με την ψυχή μου και όλη την καρδιά μου.

Αν αυτό το γράμμα δεν σας ευαισθητοποιήσει, θα πάρω όσα παιδιά βρισκόντουσαν στην ΑΤΕ και θα βρούμε μια λύση.

Ότι και να κάνετε η κατασκήνωση της ΑΤΕ θα μείνει στη ζωή μας για πάντα.

Ζητάμε τη ζωή, την καρδιά, την ψυχή μας πίσω.

Ε. Δ., πρώην κατασκηνώτρια των κατασκηνώσεων ΑΤΕ

...............................................

Η ιδέα της μικρής είναι καταπληκτική. Δεκάδες, εκατοντάδες παιδιά στη Πανεπιστημίου 23 να ζητούν τη ζωή τους, τη καρδιά τους, τη ψυχή τους.
Ίσως κατορθώσουν να νικήσουν το νεοφιλελευθερισμό και την αναλγησία της διοίκησης της ΑΤΕ. Ας το σκεφθούμε λίγο...


ΥΓ. Η επιστολή βρίσκεται στο site της Συσπείρωσης, συνδικαλιστικής παράταξης στον Σύλλογο Εργαζομένων ΑΤΕ.

ΥΓ1. Η ΑΤΕ ανακοίνωσε για τους πρώτους 9 μήνες του 2007, αύξηση της κερδοφορίας της κατα 90%...

Δεν υπάρχουν σχόλια: