ΜΑΣ ΛΕΝΕ...

... ότι μπορεί η κυβέρνηση να έχει προβλήματα με τη διαφθορά στους κόλπους της αλλά υπάρχει πάντα ο Καραμανλής ο άτεγκτος.

Ξέρετε ποιός, ο Πρωθυπουργός της "μηδενικής ανοχής στη διαφθορά και στη διαπλοκή", αυτός που σαν άλλος Αγ. Γεώργιος καβάλα στο άσπρο άλογο εξολοθρεύει τους ανέντιμους...

Το ρεπορτάζ που θα δείτε πιο κάτω έχει μεταδοθεί πριν μήνες.



Το υπενθυμίζω με αφορμή το "ροζ", τάχα μου, σκάνδαλο του κ. Χρήστου Ζαχόπουλου.

Το υπενθυμίζω για να το θυμόσαστε κάθε φορά που γίνεται αναφορά στον "Αχιλλέα" θείο και στον "εξυγιαντή" Κώστα, ανηψιό και πρωθυπουργό.


ΥΓ Το βίντεο ανέβηκε στο YOUTUBE απο τους grbloopers

ΕΝΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΓΜΩΝ, ΕΝΑΛΛΑΓΕΣ ΖΩΗΣ

...το πρωί η απεργία και τα ΜΑΤ. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου...

Επεισόδια και ξύλο και μια συναδέλφισσα στον Ερυθρό με ασθενοφόρο μετά την κλωτσοπατινάδα με τους αστυνομικούς.
(Σπρωξίματα και κλωτσιές ευθύνονται για την κουνημένη φωτο)

Το απόγευμα, Κατεχάκη 54.
Τυχεροί όσοι πρόλαβαν.
Η επιτομή της ομορφιάς και της γνησιότητας. Στα έργα τέχνης και στους ανθρώπους. Το ζεστό, φιλικό κλίμα, η απουσία των "τάχα μου", απόδειξη πως η ζωή μας μπορεί να γίνει, μπορεί να είναι καλύτερη.

Ευχαριστώ την candyblue για την ευκαιρία που μου έδωσε.

Λίγες μέρες πριν μια άλλη πρωτοβουλία έκανε το θαύμα της.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 12ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου έκανε μαζί με τους δασκάλους και τα παιδιά ένα διήμερο εκδηλώσεων που θα μείνει αξέχαστο. Ρίξτε μια ματιά στο πρόγραμμα. Όταν υπάρχει φαντασία, μεράκι και θέληση για εθελοντική δουλειά γίνονται θαύματα.

Παρά το γεγονός ότι είμαι μέλος στο Δ.Σ του Συλλόγου η βοήθεια μου στα πρακτικά θέματα ήταν αμελητέα αφού έλειπα στην Μακεδονία. Βοήθησα την επομένη στην καθαριότητα και στην αποκατάσταση των αιθουσών για να μπορέσουν να κάνουν τα παιδιά μάθημα την Δευτέρα. Μείωσα έτσι κάπως τις ενοχές μου για τη μικρή συνεισφορά μου στην προετοιμασία.

Με δυό λόγια:
Η ζωή μας μπορεί έχει εναλλαγές, ομορφιά και ασκήμια, σκληρότητα και τρυφερές στιγμές μέσα σε λίγες μέρες, ώρες, στιγμές.

Γι΄ αυτό, Καλά Χριστούγεννα.

ΦΩΝΗ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ...

Η Ε.Δ είναι 15 χρονών. Κόρη συναδέλφου. Πληροφορήθηκε από τον πατέρα της το κλείσιμο της κατασκήνωσης που λειτουργεί εδώ και πολλα χρόνια.

Ο αναβρασμός που προκλήθηκε στους εργαζόμενους από την απόφαση της διοίκησης της Τράπεζας να κλείσει τις κατασκηνώσεις της Περαχώρας Λουτρακίου επεκτάθηκε και στα ...παιδιά τους. Λάβαμε και δημοσιεύουμε πιο κάτω επιστολή κατασκηνώτριας.
(Την αφιερώνω σε όσους και όσες απο εμάς δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι τα παιδιά μας είναι πολύ-πολύ καλύτερά μας...)


...............
Προς
Τον κύριο Διοικητή

Κύριε Διοικητά, σας γράφω αυτό το γράμμα για να προσπαθήσω να αλλάξω τη γνώμη σας για το κακό που πάτε να κάνετε στην κατασκήνωση που όλα τα παιδιά των εργαζομένων της ΑΤΕ λάτρεψαν. Για εσάς μπορεί αυτή η κατασκήνωση να σημαίνει μονάχα λεφτά, εμάς μας ρωτήσατε τι μπορεί να σημαίνει;

Για εμάς είναι ο παράδεισος που περιμένουμε να έρχεται μια φορά ολόκληρο το χρόνο. Μέσα από την ΑΤΕ μάθαμε να βοηθάμε, να γελάμε, να φροντίζουμε τα πάντα γύρω μας. Κάναμε υπέροχους φίλους που ποτέ δεν θα είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε. Μάθαμε να ζούμε και να χαιρόμαστε την κάθε μέρα σαν να είναι γιορτή. Παίζαμε, γελάγαμε, διασκεδάζαμε, μαθαίναμε.

Εσείς, γνωρίζετε τι πάτε να κάνετε; Άμα ξέρατε, θα μπορούσατε να νιώσετε τι νιώσαμε εμείς όταν μάθαμε ότι πουλάγατε τα σπίτια μας, τα παιχνίδια μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας, τον παράδεισό μας. Σίγουρα δεν το νιώσατε. Μπορεί εμείς να μην έχουμε την θέση σας αλλά έχουμε καρδιά και ψυχή και δεν μας νοιάζουν τα λεφτά. Μας νοιάζουν οι φίλοι που αποκτήσαμε, τα πράγματα που κάναμε, τις αλήθειες που ανακαλύψαμε.

Όλοι αυτοί οι λόγοι που γράψατε στο έγγραφο είναι ένα τίποτα μπροστά στους λόγους που θέλουμε εμείς για την κατασκήνωσή μας. Μπορεί να είναι μαζί σας βουλευτές και όλα τα κόμματα αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει.

Δεν έχετε το δικαίωμα να πουλήσετε την δικιά μας καρδιά που βρίσκεται χτισμένη πάνω η κατασκήνωση για λίγα λεφτά.

Σ΄ αυτή τη γη δεν έχουμε τίποτα να παίζουμε, με τίποτα να χαρούμε. Σ΄ αυτή τη γη που είναι χτισμένα άδεια τσιμεντένια κτίρια. ΄Έναν τόπο βρήκαμε να χαρούμε κι εμείς και προσπαθείτε να τον διαλύσετε;

Εγώ για να ξέρετε τελείωσα άδικα απ΄ αυτή την κατασκήνωση. Δεν ήθελα να φύγω αλλά σεβάστηκα ότι μπορεί να γίνω ομαδάρχισσα. Τη λάτρεψα την κατασκήνωση με την ψυχή μου και όλη την καρδιά μου.

Αν αυτό το γράμμα δεν σας ευαισθητοποιήσει, θα πάρω όσα παιδιά βρισκόντουσαν στην ΑΤΕ και θα βρούμε μια λύση.

Ότι και να κάνετε η κατασκήνωση της ΑΤΕ θα μείνει στη ζωή μας για πάντα.

Ζητάμε τη ζωή, την καρδιά, την ψυχή μας πίσω.

Ε. Δ., πρώην κατασκηνώτρια των κατασκηνώσεων ΑΤΕ

...............................................

Η ιδέα της μικρής είναι καταπληκτική. Δεκάδες, εκατοντάδες παιδιά στη Πανεπιστημίου 23 να ζητούν τη ζωή τους, τη καρδιά τους, τη ψυχή τους.
Ίσως κατορθώσουν να νικήσουν το νεοφιλελευθερισμό και την αναλγησία της διοίκησης της ΑΤΕ. Ας το σκεφθούμε λίγο...


ΥΓ. Η επιστολή βρίσκεται στο site της Συσπείρωσης, συνδικαλιστικής παράταξης στον Σύλλογο Εργαζομένων ΑΤΕ.

ΥΓ1. Η ΑΤΕ ανακοίνωσε για τους πρώτους 9 μήνες του 2007, αύξηση της κερδοφορίας της κατα 90%...

MEA CULPA

Το χθεσινό μου ποστ διαγράφτηκε.


Γιατί εκεί στο ΔΟΛ δούλευαν και δουλεύουν έντιμοι και σημαντικοί άνθρωποι.


Διαγράφτηκε γιατί ήταν άδικο, αφού έδινε ενδεχομένως την εντύπωση ότι σε έναν οργανισμό που δουλεύουν εκατοντάδες άνθρωποι είναι όλοι ίδιοι, ότι όλοι εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα, ότι όλοι χρησιμοποιούν τις ίδιες ανέντιμες μεθόδους.


Ήταν λάθος η γενίκευση και ήταν δικό μου το λάθος.


Το κατάλαβα πριν λίγο όταν είδα αυτό το ποστ. Αναφέρεται στον Γιάννη Ε Διακογιάννη.

Ένα απο τα σχόλια στο ποστ μας θυμίζει απόσπασμα απο την διαθήκη του:

«Οι αγώνες μου - που έδωσα μαζί με τόσους άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες - φοιτητικοί, πολιτικοί, συνδικαλιστικοί, καλλιτεχνικοί, πολιτιστικοί, αντιπολεμικοί, αισθητικοί και δημοσιογραφικοί αποτελούν μία παρακαταθήκη».

Ο Γιάννης Διακογιάννης δούλευε επίσης στον ΔΟΛ.

Και αυτό είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να το ξεχάσω.

ΑΛΥΚΕΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ...

...σήμερα το πρωί.

Στο δρόμο για την Κατοχή δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και σταματήσαμε δέκα λεπτά για μερικές φωτογραφίες.

Μαζί μου αυτός ο τύπος που βλέπετε στη φωτογραφία στο τέλος.

Φίλος, σύντροφος, συνάδελφος. Γέννημα, θρέμμα και κάτοικος Αγρινίου.

Γι΄αυτόν τον τύπο θα σας πω μερικά πράγματα τις επόμενες μέρες. Γιατί θα δείτε πως πραγματικά την ιστορία τις γράφουν οι παρέες. Αλλά επίσης γιατί πιστεύω πως τις παρέες που γράφουν ιστορία τις συγκροτούν πρόσωπα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

ΟΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ...

... η απεργία πήγε πολύ καλά.

Το ίδιο και η συγκέντρωση. Ξεπέρασε κατά πολύ εκείνη που έγινε με αφορμή το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Κι αυτό γιατί τότε το ΠΑΜΕ δεν είχε αρχίσει τα διασπαστικά «παιχνίδια» του και η συγκέντρωση ήταν ΜΙΑ και όχι ΔΥΟ όπως σήμερα…

Κατά τα άλλα έγιναν συλλήψεις γιατί διαδηλωτές κουκούλωσαν συμβολικά μια κάμερα. Μέχρι πριν λίγη ώρα οι συλληφθέντες κρατούνταν στη ΓΑΔΑ και αναμένονταν η μεταφορά τους στον εισαγγελέα. Εκτός του κλιμακίου του ΠΑΣΟΚ με τον Νίκο Αθανασάκη, συγκεντρωμένος κόσμος στη ΓΑΔΑ αλλά και στην Ευελπίδων συμπαραστέκεται στους συλληφθέντες.

Για μας, στη δική μου δουλειά εννοώ, δεν τέλειωσαν οι απεργίες.
Μάλλον δεν άρχισαν ακόμα γιατί ελπίζουμε ότι από τις 20/12 έως τις 3/1/08 η τράπεζα θα παραμείνει κλειστή. Είναι πολύς καιρός από τότε που έγινε απεργία συνεχόμενη τόσων ημερών και το πράγμα θέλει την ανάλογη οργάνωση.

Τα ξημερώματα πετάω για Κέρκυρα για τους συναδέλφους στο υποκατάστημα εκεί. Δύο ώρες μετά Ηγουμενίτσα και ελπίζω μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα να έχουν ολοκληρωθεί οι επαφές σε Ήπειρο και Αιτωλοακαρνανία.

Σάββατο πρωί η μεγάλη, πανελλαδική συνέλευση στην Αθήνα όπου θα παρθούν οι τελικές αποφάσεις.

Άρα τα λέμε την Κυριακή.

Καλά να είστε!

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ

Η Marta Harnecker συγγραφέας και ακτιβίστρια, έχει συνδέσει τη ζωή της με την αριστερά και τα επαναστατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική και όχι μόνο.

Μαθήτρια και συνεργάτης του Λουί Αλτουσέρ, βρέθηκε πάντα τις κρίσιμες στιγμές στο επίκεντρο των εξελίξεων.

Είτε τη δεκαετία του 60 στην Κούβα, είτε στη Χιλή του Αλλιέντε είτε σήμερα που είναι σύμβουλος του Τσάβες, ήταν και είναι πάντα μαχόμενη για τη κοινωνική δικαιοσύνη και την αριστερά.

Τα βιβλία της σημειώνουν τεράστια επιτυχία και η ίδια είναι πια μια μορφή σύμβολο για τους λαούς στη Λατινική Αμερική και τους προοδευτικούς πολίτες σε όλο τον κόσμο.

Αυτά που προσωπικά θεωρώ από τα σημαντικότερα στοιχεία της προσφοράς της είναι πρώτον ότι παρά την αδιαμφισβήτητη ακαδημαϊκή επάρκειά της, παρά την θεωρητική της κατάρτιση, δεν περιχαρακώνεται αυτάρεσκα αλλά εξακολουθεί και επιμένει να αναζητά πάντα την άποψη αυτών που δρουν και συμμετέχουν στα κινήματα

και

δεύτερον το γεγονός ότι τις απόψεις της, τα βιβλία και τα άρθρα της δεν τα δημιούργησε σε ακαδημαϊκά στεγανά, αλλά στην πρώτη γραμμή των μαχών που έδιναν κάθε φορά και σε κάθε τόπο τα λαϊκά κινήματα.

Το βιβλίο της :

« ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ,

Η Αριστερά στο κατώφλι του 21ου αιώνα » (εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ),

είναι νομίζω ένα βιβλίο σταθμός με την έννοια ότι σπάνια βιβλία αυτού του είδους, πολιτικού και θεωρητικού περιεχομένου δηλαδή, είναι τόσο απλά αλλά ταυτόχρονα τόσο ουσιαστικά και μεστά στο περιεχόμενό τους.

Ο λόγος στο βιβλίο είναι σαφής και κατανοητός. Με δύο λόγια το βιβλίο απευθύνεται σε όλους και όχι σε "ειδικούς".

Υποθέτω ότι κάποιο ρόλο σε αυτό έχει παίξει και η μετάφραση του βιβλίου από το Δημήτρη Κουφοντίνα. Άλλωστε και ο πρόλογος, γραμμένος από τον ίδιο, έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.

Το περιεχόμενο είναι μια ακόμα έκπληξη αφού πέραν της ιστορικής αναδρομής και καταγραφής στο πρώτο μέρος του βιβλίου, στο δεύτερο μέρος γίνεται μια ακτινογραφία της σημερινής πραγματικότητας στον κόσμο, αναλύοντας τις ανατροπές και τις διεργασίες που φέρνει στην καθημερινότητα μας η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και η πολύπλευρη τεχνολογική επανάσταση.

Στο τρίτο μέρος, η συγγραφέας εξετάζει την πρόκληση για την αριστερά μπροστά στα νέα δεδομένα.

Έχει νομίζω τη σημασία του το γεγονός ότι για την Marta Harnecker η Αριστερά δεν είναι μονοσήμαντη, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν είναι μονοκομματική.

Πίστεύω ότι αξίζει τον κόπο να διαβάσετε αυτό το βιβλίο.

Είναι γεμάτο εκπλήξεις , ανθρωπιά και κυρίως ελπίδα.

ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ REDISCOVERED

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι οι περισσότεροι δεν έχετε ακούσει συχνά το όνομα Νίκος Λαγκαδινός. Πολύ περισσότερο αν οι τέχνες δεν είναι στα άμεσα ενδιαφέροντά σας.

Ο Νίκος, για μεσήλικες παλαιοπασόκους σαν εμένα , είναι ένας ζωντανός μύθος.

Δούλεψε στον ΑΓΩΝΙΣΤΗ και στην ΕΞΟΡΜΗΣΗ για πάρα πολλά χρόνια. Τις δεκαετίες του 70 και του 80, τότε που οι εφημερίδες και τα νεολαιίστικα περιοδικά της αριστεράς έδιναν μάχες μεταξύ τους για την ιδεολογική καθαρότητα και την προοπτική της κοινωνικής εξέλιξης, ο Νίκος Λαγκαδινός έγραφε με τρόπο συγκλονιστικό, με πάθος αλλά και τεκμηρίωση, τις απόψεις του.

Ήταν για μας το οπλοστάσιο που προμήθευε με ριζοσπαστικά και καινοτόμα θεωρητικά όπλα για τις καθημερινές σχεδόν αντιπαραθέσεις στα πηγαδάκια και στα αμφιθέατρα.

Το Νίκο τον έχασα όταν έκλεισε η ΕΞΟΡΜΗΣΗ.
Τον ανακάλυψα πάλι τυχαία πριν μέρες στο διαδίκτυο να συνεχίζει με την ίδια ορμή και πάθος την πορεία του.

Ο Νίκος Λαγκαδινός με Νομικές σπουδές στην Αθήνα και Θεατρικές στο Παρίσι είναι ένας ανήσυχος , διεισδυτικός και συνειδητός πολίτης.

Μπορεί να διαφωνήσετε μαζί του σε όσα γράφει για την πολιτική, τον κινηματογράφο, τη μουσική, την τέχνη, το θέατρο, την επικαιρότητα. Θα παραδεχτείτε ωστόσο ότι είναι πάντα ενημερωμένος, τεκμηριωμένος και γνώστης του αντικειμένου του.

Να προσθέσω βεβαίως ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πολλούς στις τάξεις του με την ποιότητα και τις δυνατότητες του Νίκου. Και ασφαλώς είναι μάλλον θλιβερό που δεν βλέπω το όνομά του στη Γραμματεία της ΚΟΕΣ.

Θλιβερό όχι για το Νίκο αλλά για το ΠΑΣΟΚ, τον Πρόεδρό και τους συμβούλους του...

Καλή συνέχεια Νίκο, σε ευχαριστώ που μπορώ να σε διαβάσω στα blogs σου

ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ ΒΡΑΔΙΑΤΙΚΑ

Είμαι άρρωστος.
Συνάχι, βήχας, δύσπνοια, πονάνε όλα μου τα κόκαλα. Την κατάστασή μου επιδείνωσαν οι Ευαγγελάτος και Λιαρέλης πριν λίγο στο δελτίο του ΑΝΤΕΝΝΑ. Σε όλα όσα είχα πριν προστέθηκε τώρα και η τάση προς εμετό.

Ο κ. Ευαγγελάτος και ο κ. Λιαρέλης.
Οι ιππότες της αποκάλυψης. Οι προστάτες της έννομης τάξης.
Πριν λίγο στο δελτίο ειδήσεων του Αντέννα μας ενημέρωσαν ότι κινδυνεύουμε.
Στην Αγ. Βαρβάρα λέει τα μαγαζιά έχουν μαϊμού μπλουζάκια και έγινε επιχείρηση από διμοιρία (!!) των ΜΑΤ για τους απαραίτητους ελέγχους. Εμποδίστηκαν όμως από τους κατοίκους.
Το κράτος είναι ανύπαρκτο 4χλμ από την Ομόνοια κραύγασε ο Ευαγγελάτος. Κάπως έτσι δεν έγινε και στα Ζωνιανά; (Αναρωτήθηκε...)

Στη συνέχεια ειρωνεύτηκε και άφησε υπονοούμενα για τον δήμαρχο της Αγ. Βαρβάρας. Γιατί; Γιατί ο δήμαρχος τόλμησε να υπερασπιστεί τους δημότες της πόλης του.

Ο κ. Ευαγγελατος αφού έλυσε το πρόβλημα νομιμότητας στον Πανελλήνιο, ιδιοκτησίας του αφεντικού του Κυριακού, στέλνοντας την αστυνομία να προστατεύσει τους καταπατητές και να συλλάβει τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους,

αφού έστειλε στη φυλακή τους εκλεκτούς και υψηλά ιστάμενους που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τη ληστεία των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία με τα γνωστά ομόλογα,

αφού ξεκαθάρισε τους εμπόρους κοκαϊνης και τους μεγαλόσχημους πελάτες τους 500μ από την Ομόνοια, στο Κολωνάκι δηλαδή,

αφού έστειλε στη φυλακή τους ενόχους για τις υποκλοπές ή για τις απαγωγές των Πακιστανών,

αφού τα έκανε όλα αυτά ανακάλυψε τους τελευταίους ενόχους στην Αγ. Βαρβάρα… Για τα μπλουζάκια μαϊμού...


Για τους δημοσιογράφους μαϊμού, πότε θα γίνει έρευνα;

Και από ποιόν;

ΠΗΡΑ E-MAIL...

Ο φίλος μου ο Κώστας ο Μπιτσάνης μου έστειλε το παρακάτω απόφθεγμα:




Καλό δεν είναι;

:-)

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΜΑΣ

Το έχω ξαναπεί. Από μικρός το έχω το βίτσιο. Όταν ανακαλύπτω κάτι καλό θέλω να το μοιράζομαι.

Σήμερα το πρωί, πίνοντας καφέ και χαζολογώντας δεξιά και αριστερά στο διαδίκτυο, ανακάλυψα αυτό το υπέροχο μπλογκ για τον Καφέ.

Τάσος Δεληχρήστος λέγεται ο δημιουργός του μπλογκ και ομολογώ ότι με ξάφνιασε ευχάριστα όχι μόνο για τις γνώσεις του αλλά κυρίως για την ικανότητά του να τις μεταδίδει σε αδαείς όπως εγώ.

Εκείνο όμως που θα χαρείτε περισσότερο είναι η έλλειψη επιτήδευσης, ο άνθρωπος δεν παριστάνει τον ξερόλα. Μιλάει σεμνά και με απλό τρόπο για το αντικείμενο που φαίνεται να γνωρίζει όσο λίγοι, τον καφέ.

Πιστεύω οτι αξίζει όχι μόνο να επισκεφτειτε το Every...think about coffee αλλά και να το προσθέσετε στα links σας