Μίλησα με το φίλο μου χθες βράδυ.
Με ρώτησε αν διάβασα το βιβλίο. Απάντησα πως όχι, είμαι ακόμα στη διαδικασία των χαδιών. Η απάντησή του; «Σιγά τώρα…»
Του το είπα από τη πρώτη στιγμή που το πήρα στα χέρια μου, έτυχε να είμαστε μαζί.
«Αυτό το βιβλίο είναι εντυπωσιακό στη μορφή, στο μέγεθος, στην αισθητική του, στην αίσθηση που σου δίνει.»
Το κουβαλάω μαζί μου μέρες τώρα.
Με εξαίρεση τα προλεγόμενα δεν έχω διαβάσει μία σελίδα. Όταν είμαι μόνος μου το βγάζω και το κανακεύω, το χαϊδεύω, το ξεφυλλίζω, χαζεύω τις φωτογραφίες με τα χειρόγραφα του Ντοστογιέφσκι, τον γραφικό του χαρακτήρα.
Γιατρέ, χαϊδεύω τα βιβλία. Είναι σοβαρό;
13 σχόλια:
Χμμμ...
Εγώ τα μυρίζω ..
Λοιπόν ,γιατρέ ;
Tα χαϊδεύεις;
Mην ανησυχείς, δεν είναι σοβαρό. Εγώ ...κοιμάμαι μαζί τους, πολλές φορές και με περισσότερα από ένα, (εν είδει παρτούζας, μετά συγχωρήσεως). Τα δίνω και σε άλλους να κοιμηθούν παρέα και μετά, όταν ξαναγυρίζουν στο σπίτι, κάνω ότι το ξεχνάω, τους συγχωρώ τις απιστίες, και ...ξανακοιμάμαι μ' αυτά.
@καμιά σημασία:
Κοίτα κι εγώ το γιατρό ψάχνω αλλά δεν έχει εμφανιστεί ακόμα...
Απο την άλλη νομίζω ότι πια τα βιβλία δεν μυρίζουν όπως παλιά.
:-((
(Εντάξει, τα έχω τα χρονάκια μου)
@κ.σ-μ:
Χμμ... μάλλον συμφωνώ.
Μπροστά στα δικά σου όργια το δικό μου είναι πταίσμα.
:-))
το έλαβα κι εγώ ολόφρεσκο χτες κι αν συγκρίνω τα συμπτώματα που αναφέρεις με τα δικά μου, μάλλον δεν χρειάζεσαι γιατρό, αλλά χρόνο για ανάγνωση και όλα τα χάδια που του αξίζουν.
λ.κ
Κι εμένα γιατρέ μου που το κάνω δώρο, τί μου μέλλεται;
Μου λες γιατρέ;
@λουϊζα κορνάρου:
Είσαι σίγουρη;
:-)
@δημήτρης ρ:
Χμμμ, τώρα τί να πω;
Αν το κάνεις δώρο για προαγωγό σε κόβω...
:-))
@ κ.σ-μ :
Δεν τα χαϊδεύω ,εκτός κι αν το σύρσιμο της μύτης πιάνεται για -διαστροφικό- χάδι .
@ alzap :
Δεν μυρίζουν όπως παλιά;
Γιατί το νομίζεις αυτό ;
@καμια σημασία:
Πως να στο πω βρε συ, είναι άλλη μυρωδιά, σαν το χαρτί να μην έχει ποτιστεί με μελάνι.
Είναι αλλιώς σου λέω, μη με φέρνεις σε δύσκολη θέση, δεν μπορώ να το πω διαφορετικά.
:-(
Κάποια στιγμή όμως, να το διαβάσουμε!
Τα καλά βιβλία είναι για διάβασμα όχι για χαϊδολόγημα!
Αναμένω.
@κυρ μανουηλ:
Αχ κυρ μανουηλ πως καρφώνεσαι ότι είσαι του πεζού και όχι του ποιητικού...
Λείπει και η Κυρα Ντινα να δει πως τζάμπα πάνε οι κόποι της, τζάμπα...
Σωστά! Η μυρωδιά τών βιβλίων δέν κάθεται μέ αρμένικη βίζιτα. Φεύγει γρήγορα! Αλλά όταν υπάρχει, εεε;
Αγνοούσα ότι οι ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ έχουν εκδοθή καί από τόν ΙΝΔΙΚΤΟ. Ο οποίος ΙΝΔΙΚΤΟΣ νομίζω ότι έχει στά πέριξ μιά γaμaτi γραμματοσειρά. Είναι αυτή πού θά δείς στήν φώτο μέ τόν Ντένις Χόπερ σέ αύτούνι τό λίνκ: http://vangelakas.blogspot.com/2007/09/16_26.html
Κόλλημα μέ αυτήν τήν γραμματοσειρά! Άσχετο έεε;
@vangelakas:
Καλωστον, πήγα είδα αλλά δεν σκαμπάζω απο γραμματοσειρές ο ανεπίδεκτος μαθήσεως.
:-)
Στους ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ του ΙΝΔΙΚΤΟΥ πάντως καλή η γραμματοσειρά και το πολυτονικό στις δόξες του
Ομολογώ ότι έχω πάθει το ίδιο (να συλλαμβάνω το εαυτό μου να θέλει) με τον πρίγκιπα Μίσκιν στον Ηλίθιο του ιδίου. Να θέλω να τον αδράξω, να τον αγγίξω να νοίωσω γύρω μου ότι υπάρχει, ή έστω κάποτε.
Δημοσίευση σχολίου