ΣΙΓΑ ΜΗ ΣΤΑΞΕΙ...

... η ουρά του γαϊδάρου.

Το πρόγραμμα «Ψυχαργώ» είναι στον αέρα λέει. Θα κλείσουν οι ξενώνες. (Εφημερίδα τα ΝΕΑ 4/1/07).

Είναι το πρόγραμμα αποασυλοποίησης και κοινωνικής επανένταξης συνανθρώπων μας με ψυχικές ασθένειες.

Τρεις χιλιάδες ασθενείς, δύο χιλιάδες εργαζόμενοι, τριακόσιοι τόσοι ξενώνες σε όλη την Ελλάδα.

Θυμάστε το κολαστήριο της Λέρου;

Θυμάστε τις κινητοποιήσεις στον Εύοσμο πριν ένα περίπου χρόνο για να μην λειτουργήσει τέτοιος ξενώνας στην περιοχή;

Θυμάστε τις κινητοποιήσεις στο Γουδί, το 1998, για να μην λειτουργήσει στην περιοχή ξενώνας για καρκινοπαθή παιδιά γιατί υπήρχε ο κίνδυνος να…κολλήσουν καρκίνο οι γείτονες;

Πάλι πίσω λοιπόν, στα άσυλα.

Γιατί ο υπουργός δεν έχει πιστώσεις. Δεν φτάνουν τα λεφτά βρε αδελφέ, τι να κάνουμε;

Άλλωστε,

σιγά το πολιτικό κόστος. Ποιος ασχολείται με τους «τρελούς»; Το πολύ – πολύ να τραγουδήσουμε Ακη Πάνου, «Ασ’ τον τρελό στην τρέλα του».

Πόσοι είναι δηλαδή; Τρείς, άντε πέντε χιλιάδες. Και οι οικογένειές τους είναι σίγουρο ότι ασχολούνται μαζί τους;

Για πολιτικό όφελος να μιλήσουμε. Για τις τοπικές κοινωνίες που θα ανακουφιστούν γιατί δεν θα κινδυνεύουν να …κολλήσουν την αρρώστια.

Κι εμείς; Εμείς οι ευαίσθητοι λέω, οι μονίμως συγκινησιακά φορτισμένοι με τις αδικίες, και τους έρωτες, και τα φεγγάρια, και τους ήλιους, και τα χρώματα.

Εμείς τι;

Ελλάδα του 2007, Ελλάδα της Ευρώπης, Ελλάδα του πολιτισμού και της ευαισθησίας.

Δεν γαμιόμαστε λέω εγώ;