Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006

ΒΙΒΛΙΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

Σε παρουσιάσεις βιβλίων πηγαίνω σπάνια. Δεν παρακολουθώ, άρα δεν παίρνω είδηση, πότε γίνονται και που. Πρέπει κάποιος γνωστός ή φίλος να εμπλέκεται στη διαδικασία για να με ειδοποιήσουν και να πάω.

Χθες παλιός φίλος, φίλος δεκαετιών, εκδότης, παρουσίαζε στον ΙΑΝΟ τρεις καινούργιες εκδόσεις του. Γνωρίζοντας την εξαιρετική ποιότητα των εκδόσεών του, αλλά και με οδηγό την επιθυμία να τον δω μετά από καιρό, ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση.

Τελικά έφυγα, για μια ακόμα φορά, μπερδεμένος. Όχι για τα καινούργια βιβλία, αλλά για το σκοπό και τον τρόπο «παρουσίασης». Γιατί γίνονται, σε ποιους απευθύνονται, με ποια κριτήρια επιλέγονται οι συμμετέχοντες στην παρουσίαση;
Ποιο είναι το κέρδος από αυτή τη διαδικασία;

Δεν ξέρω την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, δεν είμαι ειδικός. Δεν είμαι καν στο χώρο του βιβλίου με οποιαδήποτε ιδιότητα πλην αυτής του αναγνώστη. Επομένως μπορεί οι σκέψεις που κάνω, και τα συμπεράσματα που βγάζω, να είναι αυθαίρετα.

Αλλά:

Ο ένας εκ των συμμετεχόντων στην παρουσίαση, είχε γράψει ένα πολυσέλιδο κείμενο και το διάβαζε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα διάβαζε, πάρα πολλά χρόνια πριν, την τιμωρία που του έβαζε η δασκάλα στην Γ΄Δημοτικού. Ηταν δυνατή η παρακολούθηση της «ομιλίας» του μόνο το πρώτο τρίλεπτο. Μετά νόμιζες ότι βρισκόσουν στον ηλεκτρικό και άκουγες το επαναλαμβανόμενο και χαρακτηριστικό ήχο των τροχών πάνω στις ράγες.

Ο άλλος, καθηγητής μάλιστα σε ανώτατη σχολή, πολύ νεώτερος αλλά και παθιασμένος για όσα έλεγε, μας έστειλε. Στο άγνωστο. Γιατί αποφάσισε ότι έπρεπε να επαναλάβει τις σκέψεις που κάνει με τον εαυτό του, σε όλους μας συμβαίνει, όταν πιστεύει ότι όλα είναι μάταια ή ότι κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει.
Τα σημειώματα του συντρόφου Βέλτσου στα ΝΕΑ τα θυμάστε; ( Που είναι άραγε αυτή η ψυχή;) Ένα τέτοιο πράγμα αλλά στο προφορικό.


Οι δύο άλλοι παρουσιαστές κάπως βατοί, εξήγησαν λίγο περί τίνος πρόκειται. Πήραμε μια ιδέα γιατί κάποιοι συνάνθρωποι μας μπήκαν στον κόπο να γράψουν, να επιμεληθούν, να εκδώσουν ένα βιβλίο. Μας εξήγησαν γιατί ενδεχομένως είναι χρήσιμο να το διαβάσουμε.


Ηταν όμως αργά.
Πολύ αργά γιατί είχε προηγηθεί η δημόσια εκτέλεση του όποιου ενδιαφέροντος.

Οι μισοί παρευρισκόμενοι κοιτούσαν προς τη πόρτα, ΠΑΝΤΑ σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μακριά, ή έκαναν χαλαρωτικό μασάζ στα ποτήρια που είχαν μπροστά τους. Ανακάλυψα και έναν εφευρετικό τύπο. Είχε βάλει ανάμεσα στα πόδια του το κινητό του με το φωτάκι ης οθόνης ανοιχτό. Έτσι που τον έβλεπα με σκυμμένο το κεφάλι έλεγα ότι ανταλλάσσει επείγοντα SMS με γκόμενες ή συνεργάτες. Παρατηρώντας με μεγαλύτερη προσοχή κατάλαβα το κόλπο. ΚΟΙΜΟΤΑΝ.

Στην παρέα που παρακολουθήσαμε την «παρουσίαση» βρίσκονταν κανονικοί άνθρωποι. Δεν είναι «διανοούμενοι», «βιβλιομαζόχες» ή τρελαμένοι για να χαιρετίσουν δια χειραψίας ανθρώπους του «πνεύματος».
Διαβάζουν βιβλία όταν θεωρούν ότι το θέμα και η γραφή έχουν ενδιαφέρον και τους συγκινούν.

( Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Γιατί ένας από την παρέα, όταν ήρθε φίλος λίγο καθυστερημένος κρατώντας αθλητική εφημερίδα, το θεώρησε «ντροπή» και έσπευσε να θάψει το έντυπο κάτω από τις καρέκλες. Δεν λέω ποιος είναι ο «προσβεβλημένος» από τη θέα της αθλητικής εφημερίδας διανοούμενος, γιατί τον ξέρετε και θα γίνουμε κώλος. :-))
Θα έλεγα πολύ ευχαρίστως ποιος είναι ο φίλος που συμπεριφέρθηκε σαν κανονικός, ακομπλεξάριστος, άνθρωπος και ήρθε με την εφημερίδα που διάβαζε πριν λίγο. Δεν το κάνω γιατί έτσι ενδεχομένως καρφωθεί ο θιγμένος.
Αξίζει να σημειώσω επίσης για τον κάτοχο της αθλητικής εφημερίδας, δεν λέω ποιας γιατί θα γίνουμε πάλι κωλος, ότι ήταν εκείνος από την παρέα που φεύγοντας αγόρασε μερικά βιβλία ξέροντας γιατί το κάνει. )

Εγώ με το φίλο μου τον εκδότη τα είπαμε λίγο μετά την εκδήλωση. Είπαμε αρκετά, είπαμε και για τις παρουσιάσεις. Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα της κατανόησης, ξέρετε ποιο, με γέμισε φιλιά και αγκαλιές. Έμεινα όμως με τη βεβαιότητα ότι και την επόμενη φορά το ίδιο θα γίνει.

Σκέπτομαι όμως ότι αν ξαναπάω κι ακούσω πάλι τις ρόδες του ηλεκτρικού πάνω στις ράγες, να φωνάζω κάθε τόσο: «ΠΕΥΚΑΚΙΑ» και μετά από λίγο, «ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ», και μετά «ΒΙΚΤΩΡΙΑ» κοκ



ΥΓ Το τραγούδι "Ανθρωπο μονάχοι" που ακούτε μου χάρισε ο/η τεχνικός σύμβουλος του μπλογκακίου. Τον/την ευχαριστώ για τη βοήθεια αλλά και για το τραγούδι. Πολύ περισσότερο για το τραγούδι :-) .

UPDATE: Μετά τα λίγα Γαλλικά που γράφτηκαν, σκέφτηκα ότι και το άσμα οφείλει να ακούγεται εις την Γαλλικήν.

29 σχόλια:

allmylife είπε...

Χρόοοοοονια στα βιβλία,
γνωρίζω πως κάποιοι "δημιουργοί",
ίσως και ομιλητές, θίγονται όταν το έργο τους παρουσιάζεται και κάποιος από το ακροατήριο διαβάζει κάτι άλλο...
Χρόοοοονια με τον sofogreg,
σιχάθηκα τις αθλητικές εφημερίδες...
Χρόοοοονια "γνωστή" σου,
ΕΙΜΑΣΤΕ κ...ς

Υ.Γ.
1.λίγα για τον Βέλτσο!
2.το ρήμα " θίγω" υπάρχει ΚΑΙ στα νεοελληνικά λεξικά που συμβουλεύονται οι πασόκοι.

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ειναι μερος του marketing και οι παρουσιασεις βιβλιων,ωστε να τα γνωρισει το κοινο που απευθυνονται...

alzap είπε...

@πρεζα tv
Σωστά. Αλλά είναι κρίμα.
Θα μπορούσε να είναι αλλιώς, έστω και στα πλαίσια του μαρκετινκ

Sofogreg είπε...

Εγώ ρε συ,
για να με μαθαίνει την θέλω:
πως να μιλάω στα κορίτσια,
πως να τους κρατάω την πόρτα,
και ποιά βιβλία να αγοράζω.
Οι "αθλητικές" μυρίζουν άσχημα...λέει.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα !
Και πούσαι:ΠΑΟ ολέο!

NinaC είπε...

Τι έγινε, ρε παιδιά? Εγώ γιατί δεν κατάλαβα τίποτα? Στο ίδιο τραπέζι καθόμουν. Μα τί έκανα???

Leon / σουταχαπει είπε...

doll
Εσύ, μιλούσες όλη την ώρα με έναν νεαρό....
Θυμάσαι;
Απέναντί σου ήμουν και εγώ!
Θυμάσαι;;;;

Ανώνυμος είπε...

1.Ο κ.Βέλτσος είναι καλά,κάνει διακοπές στη Μύκονο,διδάσκει ΜΜΕ και άλλα συφοριασμένα στο Πάντειο και ψάχνει ακόμη τον α-κατανόητον λόγον(και πολύ καλά κάνει).
2.Στο Ελλαδιστάν το marketing βιβλίων και πνεύματος,δεν διαφέρει συχνά(και δυστυχώς)απο το αλισβερίσι των πουτάνων(άσχετα εαν εκτιμούμε όσο λίγο τις ταπεινές ιέρειες του sex).Κάποιοι εκδότες το προσπαθούν ακόμη,αλλά...
3.Οι "αθλητικές"εφημερίδες είναι το κατεξοχήν μέσο χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού των λαικών στρωμάτων.Μπορεί η γλώσσα να είναι ξύλινη-δεν έπαψε όμως ποτέ να λέει την αλήθεια...Έτσι δεν είναι σύντροφε? ;-)
4.Τελικά όλα τα στραβά και οι απομυθοποιήσεις,έχουν και τις θετικές τους πλευρές!!!
Στο παραπέντε γλυτώσαμε χθές την ίδια βαρετή εκδήλωση...
5.Οι συγκεκριμένες εκδόσεις τουλάχιστον,έχουν κατηγοριοποιηθεί μέσα μας στην ομάδα των εκλεκτών.Κι εκεί εξακολουθούν να βρίσκονται.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δεν φταίνε οι εκδόσεις και, πολύ περισσότερο, δεν φταίνε τα βιβλία! Ας είναι...
Η παρουσίαση ήταν, δυστυχώς, όπως ακριβώς περιγράφεται. Ίσως και ακόμη πιο βαρετή...
Sofogreg, δεν "μασάς" - το ξέρω... Την άλλη φορά θέλω να σε δω με την Αυτοβιογραφία του Μπέκαμ πάνω στο τραπέζι φόρα παρτίδα!
Leon, οι ποιητές ξέρουν να την "κάνουν" πρώτοι - ποιητική αδεία! Εις το επανιδείν...
Όσο για τον κ. Βέλτσο, ήταν στο bar, αλλά τον έκρυβε μια κολώνα... Κρίμα που δεν τον είδαν όσοι ενδιαφέρονταν να τον δουν, ενώ, αντίθετα, τον είδαν άλλοι, που δεν είχαν καμμιά διάθεση ή ενδιαφέρον να τον δουν... Και μη ακούσω κιχ από την κόρη μου επ' αυτού!!!
Καλησπέρες...

alzap είπε...

@doll:
Αυθορμήτως και κυρίως με ειλικρίνεια και ακρίβεια, σου απάντησε ο ένας αλλά Λέων.

7demons:
1. Ο κ.Βελτσος τον α-κατανόητον λόγον δεν τον ψάχνει. Φοβάμαι τον έχει ανακαλύψει προ πολλού.
2.Ρίχνοντας μια ματιά στο TLS (Times Literary Sypplement) αλλά και στο New York Review of Books, α διαπιστώσεις ότι αυτές οι πρακτικές δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.
3. Δεν είναι οι αθλητικές εφημερίδες το κατ΄εξοχήν μέσον χειραγώγησης. Αυτές είναι αυτό που δηλώνουν: αθλητικές και παρααθλητικές.
Το πρόβλημα χειραγώγησης βρίσκεται στις άλλες, τις λεγόμενες "πολιτικές" και "σοβαρές" που στην ουσία τους είναι "αθλητικές". Κατά τη γνώμη μου ασφαλώς.
4,5 Καμμιά απομυθοποίηση, δεν έχει προυπάρξει σχετικός μύθος. Όσο για την ποιότητα των εκδόσεων ούτε λόγος. Είμαι περήφανος για το φίλο μου γιατί ξέρω ότι με κόπο, κόστος και επιμονή αποφεύγει τις σειρήνες της ευκολίας και της αρπαχτής.

@aster-oid:
Με το φίλο σου τον επτάκις δαιμονισμένο βλέπετε φαντάσματα ή μου φαίνεται;
Την ίδια στιγμή, ο ένας τον βλέπει στη Μύκονο κι ο άλλος στο bar του ΙΑΝΟΥ.
:-)
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Αν μαζεύεστε τόσοι μπλόγκερς στο ίδιο ηβέντ - και οι 7 παραλίγο- φοβούμαι πως θα κινδυνέψει σοβαρά, η ποικιλία των ποστιδίων. Μοιράστε κάπως τα υπουργεία, μην πλήξομε και εμείς οι αθώοι τουρίστες.

Πάντως, οι συγκεκριμένες εκδόσεις -αλήθεια θα πείραζε να τις αναφέρουμε;- έχουν πριγκηπική βούλα και σε ότι αφορά στην τυπογραφική επιμέλεια και το σχεδιασμό, αλλά και στην επιλογή των εκδιδομένων.
Οι παρουσιάσεις τώρα, είναι μια παγιωμένη τακτική προώθησης των βιβλίων και σπάνια διαθέτουν τη φαντασία που θα τα έκανε εμπορικά ιπτάμενα. Κρίμα. Θα μπορούσε να χαίρεται ο κοσμάκης με την έκδοση ενός πονήματος και όχι να βλαστημάει. Και εγώ, σε ελάχιστες παρουσιάσεις έχω ευχαριστηθεί. Σε όσες συνέβη -ακόμα κι αν ήταν ακαδημαϊκού περιεχομένου, η προσωπική πενιά των ομιλήτών και το κλειστό τρίγωνο περιεχόμενο-ομιλητής-κοινό, σε απευθείας σύνδεση, χωρίς βερμπαλισμούς και υποκριτικές θωπείες, ήταν μάλλον το κλειδί της επιτυχίας τους.
Α, και τα μαγικά 15 λεπτά που αντιστοιχούν μάξιμουμ σε καθένα από τους -το πολύ- τρεις ομιλητές.

raffinata είπε...

Xμ, δεν έχω πάει ποτέ - αν και βιβλιοφάγος- σε εκδήλωση/παρουσίαση βιβλίου, προτιμώ να χώνομαι σε βιβλιοπωλεία και να ψάχνω ή σε εκθέσεις κι αν κάτι μου "μιλήσει", το κάνω δικό μου. Φοβάμαι, πως θα ασφυκτιούσα σε παρόμοιο με το περιγραφόμενο περιβάλλον...

alzap είπε...

@Λουίζα τουρίστρια:
Αν κερδίσω το λαχείο θα ήθελα να κάνω ένα γραφείο που θα έκανε αυτό ακριβώς. Παρουσιάσεις βιβλίων για λογαριασμό των εκδοτών. Και το πλαίσιο ΑΚΡΙΒΩΣ όπως το περιγράφεις. Εσύ θα ήσουν η επικεφαλής του γραφείου κι εγώ μόνιμος καλεσμένος-θεατής στις παρουσιάσεις.
Κι όλα αυτά τα λέω πολύ σοβαρότερα απο ότι μπορείς να φανταστείς.
Το λαχείο δεν βλέπω να κερδίζω.
:-((

alzap είπε...

@raffinata:
Υπάρχουν περιπτώσεις που η παρουσίαση είναι επιτυχής. Θυμάμαι μία πριν κάποιους μήνες στην ΕΣΗΕΑ. Ηταν βιβλίο του δ.Παπαχρήστου. Υπήρξε ζωντάνια, λόγος, αντίλογος, συναίσθημα. Καθόλου "στημένη".

NinaC είπε...

Δεν ξέρω τι λέτε, εγώ πάντως πέρασα ωραιότατα: έτρωγα τυράκια από το πιάτο ενός εκ των εκδιδομένων και συνομιλούσα αόκνως με έναν δεύτερο εκδιδόμενο.
Όσο για εσάς, Λιοντάρι και Αλέκο, απλά τρώγατε τα λυσσακά σας που μιλούσαμε σιγά και δεν ακούγατε τι λέγαμε. Έτσι δεν σας έμενε τίποτ' άλλο παρά ν' ακούτε τις βαρετές εισηγήσεις!

:p

Ανώνυμος είπε...

alzap:
Eίμαι βέβαιη, πως η τύχη θα είναι μαζί μας: δε θα συμπράξει ποτέ, ωστε να συνεργαστούμε :-).

Πάντως, αν βρισκομουν ποτέ επί κεφαλής, ενός τέτοιου γραφείου, θα σε είχα στανταρ πρωτο τραπέζι πίστας και νηστικό, ώστε να μπορούσες άνετα να περάσεις στην ωμοφαγία εισηγητών, συγγραφέων κι εκδοτών, στην περίπτωση που τολμούσαν να παίξουν με την πλήξη μας. Κι εγώ από δίπλα να σου ακονίζω τα μαχαίρια.

Άλλο θέμα (με όλο το θάρρος): Τα μουσικά χαλιά στα βλογς, θα πρέπει να έχουν επιλογή εκκίνησης τελικά και όχι παύσης-όπως αιτήθηκα αλλού. Θέλω ν' ακούσω; Πατάω το πλέι. Δε θέλω; Δε το πατάω.
Δε γίνεται, με το που ανοίγεις έναν ιστό ν' ακούς το μουντ του βλόγερ ή του δωρητή. Και με κάθε ρηφρες επίσης, ξανά μανα απ' την αρχή.
Για δείτε το αυτό με τους τεχνικά ενήμερους.

alzap είπε...

@Λουίζα χορτοφάγα:
Το ξέρεις ότι είμαι σχεδον σίγουρος ότι δεν θα κερδίσω το λαχείο. Γι αυτό και σου έκανα τη πρόταση.
:-)
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
(ισως χρειαστεί να ρίξεις μια ματιά στο τεύχος για την "ετερότητα" που έφερε ο καλός σου)
Καμμία αντίρρηση για το ρόλο που μου επιφυλάσσεις. Στο στρογγυλεμένο κόσμο μας, ας υπάρχουν και μερικοί που χαλάνε τη γλυκύτητα του με γωνίες. Λέω τώρα...
Θα επικοινωνήσω άμεσα με τον τεχνικό υπεύθυνο του "γωνιακού" αυτού βλογ για να αναζητήσουμε λύσεις.
Τέλος, εμπιστευθείτε τον εαυτό σας περισσότερο απο τα emails
Φιλιά

NinaC είπε...

Αυτό που λέει η Λουϊζα είναι σωστό. Και εύκολο. Πήγαινε στον κώδικα και άλλαξε την τιμή του autostart από true σε false.

Και ιδού!!!!

Ανώνυμος είπε...

Λέιντυ Σι Ντι, ευχαριστώ που δίνετε αμέσως λύσεις και δυανατότητα επιλογής και στους δυο χρήστες (οικοδεσπότη και επισκέπτη).

alzap, δεν είμαι χορτοφάγα. Αντιθέτως, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ταλαιπώρησε αυτός ο Προμηθέας, τόσο τον εαυτό του...

"Τέλος, εμπιστευθείτε τον εαυτό σας περισσότερο απο τα emails": αυτό ομολογώ πως δεν το κατάλαβα. Ελέησον...

Ανώνυμος είπε...

A, να είδες; μηδέν αναλυτική σκέψη τις κυριακές μετά τις 12.
Ήθελα να πω, δεν είμαι της χορτοφαγίας, ούτε καν του μαγειρευτού. Σούσι τους προτιμώ κι εγώ αυτούς που κατασπαράζουν το καθε τι μας.

alzap είπε...

@Λουιζα παμφαγα:
Στο τεχνικό μέρος νομίζω ότι πρέπει να είσαι ικανοποιημένη. Εντολές ακολουθήθηκαν άμεσα.
Για το άλλο που δεν κατάλαβες, δίκιο έχεις. Ατυχής απόπειρα χιούμορ ήταν.
Ευχαριστώ και πάλι

NinaC είπε...

Και, παρακαλώ να σημειωθεί, πως δεν είμαι η τεχνική σύμβουλος τούτου του "γωνιακού" βλογ. Τρεις νησιώτες πελάτες έχω μόνο (έναν κυκλαδίτη,έναν επτανήσιο και έναν από νήσον που υπάγεται στο Νομό Πειραιώς), καθώς και τρεις Αθηναίους. Αναδουλειές...

:pppppp

alzap είπε...

Επιβεβαιώνω την κ. Doll.

NinaC είπε...

Επίσης, άλλη μία δωρεάν συμβουλή (είμαι στην εξοχή κι έχω καλή διάθεση): βάλε το WMP πάνω από τα links και κάτω από το profile σου. Έτσι, όποιος μπαίνει, θα βλέπει αμέσως πως υπάρχει μουσική και, αν θέλει, θα την ακούει.

Ανώνυμος είπε...

Eίστε θησαυρός! Και οικονομική...

Είναι έγκλημα καθοσιώσεως, να πηγαίνεις ωραία ωραία να διαβάσεις τι γράφει το φιλαράκι σου - να σου βγαίνει Νταλάρας και να πρέπει να ρολάρεις προς τα κάτω για να βρεις από που σβήνει ο δαίμονας!
Ξέρετε πόσες φορές πάτησα πανικόβλητη το μπακ;
Και σ' αλλες μεζονέτες, όχι μόνο εδώ.

Ευχαριστώ αλέκο - αν και, αν συνέχιζες αυτό το βιολί, θα ΄την είχα κοπανήσει. Ότι ώρα θες, μπορείς να μετανιώσεις... ;-D

Ανώνυμος είπε...

@alzap:

Για το τρία:
Το πρόβλημα με τη χειραγώγηση έγκειται στο γεγονός ότι η πλέμπα(και ουχί η δυναμική μάζα) συμπεριφέρεται όπως τα Junk-ια'εθίζονται στο μέσον της χειραγωγήσεως,το ειδωλοποιούν και του δίνουν άφεση αμαρτιών.Ακριβώς επειδή αντιπροσωπεύει γι΄αυτήν τη μόνη ανώδυνη διέξοδο απο τη μίζερη καθημερινότητα.

υγ.Για τα υπόλοιπα,κάπου λέμε τα ίδια αλλά με άλλα λόγια,κάπου ψιλοδιαφωνούμε και κάπου ΑΛΛΑ λέγαμε εμείς και άλλα έγιναν αντιληπτά απο εσένα.Anyway...

Ανώνυμος είπε...

Νωρίς. Ευτυχώς... ;-)
Ατουταλέουρ!

alzap είπε...

@Λουίζα:
Κοίτα, μου είπαν στη θέση του true να βάλω το false. Το δοκίμασα. Τελικά προτιμώ το true.
Ατουταλέουρ;
Λυπάμαι τα Γαλλικά μου είναι χειρότερα απο το πιάνο μου.

bebelac είπε...

Την επόμενη φορά παρακαλώ να με καλέσετε. Εντάξει;

NinaC είπε...

Εεεε... συγγνώμη... αλλά.... το τραγουδάκι σας.... δεν είναι γαλλικό, ξεύρετε.... εις την αγγλικήν είναι....

:ppppppp