Αν φρόντισα να μη μου λείψει κάτι στη ζωή μου, αυτό είναι τα βιβλία.
Νομίζω ότι έχω διαβάσει και εξακολουθώ να διαβάζω αρκετά ώστε να μπορώ να έχω μια "αίσθηση" για την αξία βιβλίων και συγγραφέων. Ασφαλώς και είναι υποκειμενική τόσο η αίσθηση όσο και η αξιολόγηση. Αλλά γι΄αυτην την υποκειμενικότητα δεν υπάρχει κι αυτό εδώ το blog;
Περιδιαβαίνοντας τα διάφορα blogs είδα θάματα και πράματα. Οτι τραβάει η ψυχή του καθενός υπάρχει, σε χιλιάδες εκδοχές και χρώματα. Προσωπικότητες που αυτοαποκαλύπτονται, άλλες που καλύπτονται επιμελώς, επιθυμίες και φαντασιώσεις, εξομολογήσεις και απωθημένα, όλα τα έχει ο μπαχτσές.
Για μένα ωστόσο κάποια κείμενα είναι ξεχωριστά. Μου αρέσουν και με συγκινούν μ΄αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που δεν περιγράφεται, αλλά που όλοι τον γνωρίζουμε, όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο που αγαπάμε. Δεν έχει να κάνει με τις συμφωνίες που βρίσκεις στα γραφόμενα. Δεν έχει να κάνει, στην περίπτωσή μου τουλάχιστον, με το υφος και τη γλώσσα.
Εχει κυρίως να κάνει με τον τρόπο προσέγγισης του κόσμου που μας περιβάλλει, με τον τρόπο που μπορεί να (ξανα) αποτυπώνει τη ζωή με όλα τα παρελκόμενά της καλά και κακά.
Είναι η ανατρεπτική σκέψη που μπορεί να επανακαθορίζει τα πράγματα, που μπορεί να φανερώνει όψεις που δεν είχαμε καν φανταστεί.
Είναι ακόμα η αθωότητα που μπορεί να έχει όποιος τολμάει και δεν φοβάται. Κι αυτοί είναι ελάχιστοι.
Εχουν την αξία τους αυτά τα κείμενα και πρέπει κανεις να την σημειώνει, και να αισθάνεται τυχερός όταν τα ανακαλύπτει.
Υπάρχουν χιλιάδες, εκατομμύρια που γράφουν καθημερινά στα blogs. Υπάρχουν όμως πολύ λίγοι, ελάχιστοι που συγγράφουν στα blogs τους. Αληθινό χρυσάφι.
Ενα τέτοιο χρυσωρυχείο είναι η PSILIKATZOY. Εχει το ταλέντο να μεταφέρει τις γνώσεις και τις εμπειρίες, την αλήθεια της με λόγια απλά. Μας δείχνει αυτό που δεν μπορούμε να δούμε, μας λέει κάποιες φορές αυτό που δεν μπορούμε να πούμε.
Αν φρόντισα να μη μου λείψει κάτι στη ζωή μου, αυτό ειναι τα βιβλία.
Νομίζω ότι έχω διαβάσει και εξακολουθώ να διαβάζω αρκετά ώστε να μπορώ να έχω μια "αίσθηση" για την αξία βιβλίων και συγγραφέων. Η PSILIKATZOY λοιπόν είναι μια συγγραφέας που γράφει σε blog.
Καλό για μας που την παρακολουθούμε, κακό για όσους δεν είναι στο διαδίκτυο και την χάνουν...
5 σχόλια:
Δηλώνω, ευθαρσώς, fan της Ψιλικατζούς!
Στο χρωστάω που, έμμεσα, μου τη "γνώρισες".
Αλλά κι εσύ, στρώσε τον πωπό σου και γράφε... όχι ένα blog το μήνα, κι έξω απ' την πόρτα!!!
Θα συμφωνήσω μαζί σου...
Προσωπικά, τη γνώρισα μέσω ...τρίτης οδού. Και έγινα fun...
Νομίζω ότι έχεις δίκιο. Έχει ένα άλλο ταλέντο η ψιλικατζού, αν και έναι τρομερά δύσκολο για όσους γράφουν καθημερινά να κινηθούν σε δρόμους άλλους. Είναι όλοι λίγο πολύ εγλωβισμένοι στη μανιέρα τους όπως λέει και ο φίλος μου ο Κοκοβιός.
Πολύ το χαίρομαι που συμφωνούμε παιδιά, να είστε καλά!
:-)
:')
Δημοσίευση σχολίου