Τρίτη, Ιανουαρίου 17, 2012

ΑΚΟΥΣΕ ΠΡΟΕΔΡΕ...


Λοιπόν άκουσε Πρόεδρε,
αν νομίζεις ότι υπάρχουν περιθώρια επιλογών κάνεις λάθος. Μεγάλο λάθος.

Αν σου λένε ότι έχεις το δικαίωμα να παρατηρείς τον βιασμό της αλήθειας, το φτύσιμο κατάμουτρα εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι γελασμένοι.

Άκουσε Πρόεδρε και πρέπει να το καταλάβεις. Είσαι υποχρεωμένος να το καταλάβεις.

Παρακολούθησα, όσο άντεξε το νευρικό μου σύστημα την σημερινή ΑΝΑΤΡΟΠΗ του Πρετεντέρη. Ήμουν και τις δύο μέρες στη συνεδρίαση του Εθνικού συμβουλίου...

Να ξέρεις ότι αδιαφορώ πλήρως για το ευγενικό του χαρακτήρα σου. Αδιαφορώ πολύ περισσότερο για το πολιτικό σου μέλλον. Δεν μου καίγεται καρφάκι για τις δημοσκοπήσεις, τα σχόλια εναντίον της οικογενείας σου, την κούραση και την ενδεχόμενη απογοήτευση σου. Και όλα αυτά όχι γιατί είμαι αναίσθητος.  Όλα αυτά γιατί περισσότερο από σένα αγαπάω την κόρη μου, τους συναδέλφους μου στη δουλειά, τους συγγενείς και φίλους  μου που είναι άνεργοι. Όλα αυτά γιατί θέλω να σέβομαι περισσότερο από σένα  τον εαυτό μου. Δεν θέλω να χάσω τον αυτοσεβασμό μου.

Κάποιοι Πρόεδρε σου λένε ότι έχεις περιθώρια επιλογής, ότι μπορείς να διαλέξεις.
Εγώ σου λέω κατάμουτρα πως όχι. Δεν έχεις περιθώριο επιλογής. Πολύ περισσότερο, δεν έχεις δικαίωμα επιλογής.

Πήρες αποφάσεις και ακολούθησες μια πολιτική σκληρή και επώδυνη για την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Για να μην χρεοκοπήσει η πατρίδα. Πήγαμε σε πόλεμο. Και σε αυτόν τον πόλεμο, όπως σε όλους τους πολέμους, πολέμησαν οι φαντάροι και οι χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί. Χύθηκε αίμα, θυσιάστηκαν όπως πάντα οι μη έχοντες και κατέχοντες. Για την σωτηρία της χώρας. Οι έχοντες και κατέχοντες όπως σε όλους τους πολέμους δεν πολέμησαν. Αντίθετα κερδοσκόπησαν πουλώντας πολεμοφόδια σε όλες τις πλευρές. Οι έχοντες και κατέχοντες φύλαξαν τα παιδιά τους μακριά από το πεδίο της μάχης. Αυτό το ξέραμε γιατί έτσι ήταν πάντα. Όποτε χρειάστηκε στην ιστορία να σωθεί αυτή η πατρίδα σώθηκε από μεροκαματιάρηδες, μισθοσυντήρητους, βιοτέχνες, αγρότες, τη νεολαία. Όσοι μπορούσαν να έχουν λογαριασμούς και επενδύσεις στην Ελβετία, όσοι είχαν τη δυνατότητα να κουμαντάρουν Τράπεζες, πλοία, εφημερίδες και κανάλια ήταν πάντα απέναντι. Ήταν με τη μεριά του εχθρού.

Μας πόνεσε αυτή η πολιτική. Γιατί δεν επηρέασε δείκτες και στατιστικές. Επηρέασε τη ζωή μας, επηρέασε, κι αυτό είναι αβάσταχτο,  τη ζωή των παιδιών μας. Επηρέασε, κι αυτό είναι βαρύ πολύ, το μέλλον των παιδιών μας. Θυμώσαμε, διαμαρτυρηθήκαμε, απεργήσαμε και διαδηλώσαμε. Αυτό έπρεπε να κάνουμε, όπως εσύ έπρεπε να κάνεις αυτό που έκανες. Μέσα από αυτή τη διαλεκτική σχέση υπήρξε μια συμφωνία που μπορεί να μην ειπώθηκε ανοιχτά αλλά υπήρξε. Ότι στο τέλος του πολέμου, αν νικήσουμε, θα έχουμε μια πατρίδα περισσότερο ελεύθερη, περισσότερο αξιοπρεπή, θα έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε σε μια κοινωνία με αξίες και κανόνες.

Πριν λίγο καιρό, όταν πίστεψες ότι οι πολίτες έδειχναν ότι ίσως και να μην αντέχουν άλλο αυτόν τον πόλεμο αποφάσισες να τους δώσεις το λόγο. Ήταν η πιο σημαντική, η πιο σωστή απόφαση που πήρες αυτή για το δημοψήφισμα. Ήταν η πιο κρίσιμη στιγμή της μάχης και έδινε τη δυνατότητα σε όλους μας να αποφασίσουμε για το που και το πώς θα πάμε. Το πόσο σημαντική και το πόσο ριζοσπαστική για την συγκυρία ήταν αυτή η απόφαση φάνηκε όχι μόνο από τη λυσσώδη και πρωτοφανή αντίδραση, φάνηκε κυρίως από το ποιοι και πως ξεσηκώθηκαν. Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά.

Άκουσε Πρόεδρε και πρέπει να το καταλάβεις.
Κάποιες φορές η απότομη και βίαιη αποδόμηση του εισοδήματος, η ανατροπή στους σχεδιασμούς της ζωής μας ακόμα και η φτώχεια μπορεί να γίνει υποφερτή. Υπάρχει όμως κάτι που δεν υποφέρεται. Κι αυτό είναι η ισοπέδωση και το φτύσιμο με χολερικό σάλιο των θυσιών και των προσπαθειών μας από τα πιο λούμπεν και  παρασιτικά κομμάτια της κοινωνίας μας. Τα ξέρεις πιο καλά από μένα ποια είναι αυτά στον ΣΕΒ, στις Τράπεζες, στην ενέργεια, στις κατασκευές, στα ΜΜΕ, στο πολιτικό σύστημα, στο ίδιο μας το κόμμα στο ΠΑΣΟΚ. Όλοι αυτοί που επιδιώκουν καθημερινά να βιάσουν το μυαλό και τη ψυχή μας ισχυριζόμενοι πως δύο χρόνια τώρα οι θυσίες μας πήγαν στο βρόντο, ενώ τώρα με την ίδια πολιτική οι θυσίες  μας οδηγούν στον παράδεισο. Κι αυτό γιατί θέλουν με τις δικές μας θυσίες να νικήσουν εκείνοι. Θέλουν στο τέλος του πολέμου να επαναλάβουν τον προηγούμενο θρίαμβο τους όταν ο μαχόμενος λαός απελευθέρωσε την πατρίδα από τους ναζί για να την κυβερνήσουν οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες.

Σου λένε Πρόεδρε οι Πρετεντέρηδες και οι Σαλαγιάννηδες ότι συμπεριφέρεσαι σαν πρίγκιπας κι αυτό είναι αντιδημοκρατικό γιατί δεν τρέχεις να παραδώσεις το ΠΑΣΟΚ  στον Σάλα, στον Βαρδινογιάννη, στον Λιβάνη και τον Μολυβιάτη, στον Ψυχάρη. Αυτά λένε αυτοί.

Άκου τώρα τι λέω εγώ.
Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργός έγινες από εκατοντάδες χιλιάδες μέλη του Κινήματος και εκατομμύρια πολίτες. Εμείς σου δώσαμε την εντολή και  εμάς οφείλεις να ρωτήσεις αν την ανανεώνουμε ή αν επιθυμούμε να τη δώσουμε σε άλλον ή στον κανένα. Αυτό υπαγορεύει η λογική, αυτό υπαγορεύει η δημοκρατία.

Λοιπόν Πρόεδρε κάποιοι λανθασμένα σε πληροφόρησαν ότι έχεις το δικαίωμα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή να αποφασίσεις για το αν θα είσαι υποψήφιος για Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ή όχι. Αυτό το «δικαίωμα» είναι πριγκηπικό. Οι μαχητές της δημοκρατίας δεν έχουν την ώρα της μάχης δικαίωμα επιλογής. Συνεχίζουν τον αγώνα μέχρι τέλους, με όποιο κόστος.

Με δύο λόγια Πρόεδρε η στεγνή αλήθεια λέει ότι δεν μπορείς να επιτρέψεις να γίνουν οι  στρατιώτες που δίνουν τη μάχη για την πατρίδα,  (άμισθοι) μισθοφόροι στην υπηρεσία  της διαπλοκής.

Πολύ περισσότερο δεν μπορείς να επιτρέψεις να συνεχίζεται αυτή η απίστευτη ύβρις, αυτός ο πρωτοφανής διασυρμός εκατομμυρίων πολιτών για τις θυσίες που έκαναν τα δύο τελευταία χρόνια.

Είναι καιρός, είναι η ώρα Πρόεδρε να καταλάβεις ότι για μας δεν είσαι πρίγκιπας που έχεις την πολυτέλεια  να αποφασίσεις για το αν θα μείνεις για να συνεχίσουμε τη μάχη ή όχι.

Για μας είσαι ο Πρώτος μεταξύ ίσων που θα μας οδηγήσει μπροστά. Μεταξύ μας δεν υπάρχει συμβόλαιο νίκης.
Υπάρχει μόνο η σιγουριά  ότι τη μάχη θα τη δώσουμε.

3 σχόλια:

fanis panagiotopoulos είπε...

Σας ευχαριστώ που γράψατε σε πέντε αράδες την ψυχή μου!
Δάκρυσα...

Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα!

stavrakass είπε...

Κι εγω μαζι σου γιωργo!!

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ είπε...

Μπράβο Σύντροφε Αλέκο. Κάποιος έπρεπε να ταρακουνήσει τον Πρόεδρο και να του πεί πως δεν έχει κανένα δικαίωμα να ρίξει χάμω την Ασπίδα και να ιδιωτεύσει. Τόσο το Κίνημα, όσο και η Χώρα τον Χρειάζεται.!!!