ΔΕΝ ΜΕ ΛΕΝΕ...

...πάρτε το αλλιώς...

Δεν με λένε Αλαβάνο, δεν με λένε Αμβρόσιο, δεν με λένε Χατζηνικολάου, Τρέμη, Πρετεντερη,  Αναστασιάδη και Τριανταφυλλόπουλο, δεν με λένε Ανθιμο και Κασιμάτη, δεν με λένε Μπέη ή  Λαζόπουλο.

Δεν είμαι μητροπολίτης, ακαδημαϊκός, μεγαλοδημοσιογράφος, ιδιοκτήτης  ΜΜΕ και εργολάβος του δημοσίου, δεν είμαι αριστερός αρχηγός αριστερού κόμματος με κάποια εκατομμύρια στις τράπεζες.

Δεν είμαι ο εθνικός διασκεδαστής που πληρώθηκα 15.000.000  ευρώ για τα DVD μου από τον Μπόμπολα ώστε να αποκαλώ τον εκλεγμένο  Πρωθυπουργό της χώρας μου χούντα όταν  το απαιτήσουν οι εργολάβοι που με πληρώνουν. Δεν διεκδικώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε αναδρομικά.

Κυρίως όμως δεν παριστάνω τον Ζορό και τον υπερασπιστή των φτωχών με τη σιγουριά που μου δίνουν οι απολαβές μου, εκατομμυρίων ευρώ από κρατικές επιχορηγήσεις, καθηγητικές γνωμοδοτήσεις, αριστερές ή δεξιές δεν έχει σημασία το ίδιο πληρώνονται – οι αριστερές ίσως λίγο περισσότερο, δεν καταδικάζω τους εμπόρους ναρκωτικών κάνοντας παρτυ με κόκα στα κότερα των κολλητών  έχοντας μάλιστα το ακαταδίωκτο ως σελεμπριτυ. Δεν σουλατσάρω στις διαδηλώσεις γιατί είναι μόδα ή γιατί φέρνει ψήφους αλλά μόνο όταν νοιώθω την ανάγκαιότητα. Δεν, δεν… χιλιάδες δεν...

Με λένε Αλέκο και ζω εκεί που γεννήθηκα πριν 53 χρόνια, στα Πατήσια. Σήμερα 3 του μήνα στον λογαριασμό μου υπάρχουν 8 ευρώ. Εφτακόσια ευρώ έφυγαν ήδη την 1η σε χρέη. Το ίδιο βιολί κάθε μήνα. Το αυτοκίνητό μου είναι FIAT SEICENTO 900 κυβικών του 2000. Στην ιδιοκτησία μου και μια μηχανή HONDA  του 2006. Το ρεύμα δεν έχει πληρωθεί εδώ και καιρό. Δεν ντρέπομαι για όλα αυτά, αντίθετα είμαι υπερήφανος.  Γιατί δεν είμαι μαζί με το λαό. ΕΙΜΑΙ λαός.

Δεν είμαι υπέρ  ή μαζί με τους αγανακτισμένους πολίτες. ΕΙΜΑΙ αγανακτισμένος  πολίτης. Αλλά είμαι πρώτα πολίτης και μετά αγανακτισμένος. Και η σειρά  ΕΧΕΙ σημασία. Για όποιον καταλαβαίνει τουλάχιστον.

Όταν λέω ότι είμαι εναντίον των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στην Σερβία ΔΕΝ σουλατσάρω στην Σταδίου πάνω κάτω, ΕΙΜΑΙ μαζί με τους συντρόφους μου στο Βελιγράδι όταν πέφτουν οι βόμβες, όχι πριν, όχι μετά... Και είμαστε εκεί με τη σφραγίδα και τη σημαία του κόμματός μου και του Προέδρου του.
Όταν  λέω ότι είμαι αλληλέγγυος με τον Παλαιστινιακό λαό  ΕΙΜΑΙ μαζί με τους συντρόφους μου στην Γάζα ΕΝΩ βομβαρδίζεται. Όχι πριν, όχι μετά… Και είμαστε εκεί με τη σφραγίδα και τη σημαία του κόμματός μου και του Προέδρου του.

Όταν λέω ότι είμαι ενάντια στο Τούρκικο βαθύ κράτος δεν  γράφω «πατριωτικές» επιστολές σε ιν περιοδικά  και στο διαδίκτυο, ΕΙΜΑΙ μαζί με τους συντρόφους μου έξω από τις φυλακές της Κωνσταντινούπολης αλληλέγγυος με τους φυλακισμένους τούρκους αγωνιστές και  απεργούς  πείνας, με την ΜΙΤ στο κατόπι μας. Και είμαστε εκει με τη σφραγίδα και τη σημαία του κόμματός μου και του Προέδρου του.

Όταν καταδικάζω την κρατική βία και την καταστολή δεν το κάνω στα καφενεία. Το κάνω ως μάρτυρας υπεράσπισης των εξωκοινοβουλευτικών κατηγορούμενων στις αίθουσες δικαστηρίων και στις φυλακές.


Απεργώ ΠΑΝΤΑ όταν το σωματείο μου καλεί σε απεργία ανεξάρτητα απο την πολιτική συγκυρία, απο το χρώμα της κυβέρνησης ή της εργοδοσίας.

Αυτός είμαι εγώ. Καλό ή κακό ΑΥΤΟΣ είμαι!

Και είμαι έτσι γιατί είμαι 35 χρόνια ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είναι η ιδεολογία μου, η πολιτική μου παιδεία, ο πολιτικός μου πολιτισμός, η πολιτική μου βαρβαρότητα, τα λάθη μου και οι αστοχίες μου.

Στο κόμμα μου ποτέ δεν είπαμε ότι είμαστε η πρωτοπορία της επανάστασης. Κάναμε όμως πολλές φορές και με πολλούς τρόπους όμορφα πράγματα που οδήγησαν την πατρίδα και το λαό και την δημοκρατία μπροστά.

Κοντολογίς, όποια ΚΟΥΦΑΛΑ το ΕΝΝΟΕΙ ότι πρέπει να ΚΑΕΙ το «ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ»  να το πει καθαρά. Γιατί  νοιώθω την υποχρέωση να είμαι εκεί αυτοπροσώπως. Για να υπερασπιστώ το «μπουρδέλο» με νύχια και με δόντια  και όποιο κόστος απέναντι σε όποιον «αγανακτισμένο» ή όχι.

Γιατί ΔΕΝ είμαι πατριώτης ευκαιριακός άρα σέβομαι το αίμα και τις στερήσεις και τις θυσίες όσων αγωνίστηκαν για να υπάρξει το «μπουρδέλο». Γιατί το κόμμα μου με έμαθε ότι η σημαία της πατρίδας ΔΕΝ είναι σημαία ευκαιρίας ώστε πότε να την καίω μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη και πότε να την κραδαίνω δέρνοντας μετανάστες.

Γιατί  δεν πιστεύω ότι πρέπει η Αστυνομία να προστατεύει τη Βουλή των Ελλήνων.

Γιατί αν ήμουν γραμματέας του κόμματός μου θα ζητούσα από την αστυνομία να απομακρυνθεί και θα καλούσα τους πολίτες να υπερασπιστούν τη Βουλή και τους βουλευτές. ΟΛΟΥΣ τους  βουλευτές, ΟΛΩΝ των κομμάτων.

Όπως θα καλούσα τους πολίτες να υπερασπιστούν το δικαίωμα ΟΛΩΝ των κομμάτων να κάνουν τις συγκεντρώσεις τους όπου θέλουν και όπως θέλουν.

Γιατί η δημοκρατία δεν είναι υπόθεση μόδας, συγκυρίας και εκτόνωσης αυθεντικής ή στημένης. Είναι πράξη καθημερινή και υποχρέωση όλων των πολιτών απέναντι σε όλους τους πολίτες.


Γιατί ξέρω πόσο εύκολα καταργείται η δημοκρατία σε λίγες ώρες και πόσο δύσκολα και με πόσες θυσίες ξαναχτίζεται.

Αυτά προς το παρόν και τα ξαναλέμε.