Πέμπτη, Δεκεμβρίου 31, 2009

2010 + 15 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΛΗΓΕΣ...

Κάποια απόψε στην Αθήνα δεν γιορτάζει.




Μουσκεύει με δάκρυα το πληκτρολόγιο.

Ξενύχτησε και σήμερα στο διαδίκτυο, στο ραδιόφωνο. Μαθαίνει για τις συλλήψεις, τους φόνους, τη βία και το αίμα που κλιμακώνονται στην πατρίδα της το Ιράν. Κανένας χακερ δεν θα μπορέσει ποτέ να φανταστεί τους τρόπους, τα κόλπα, τις χαραμάδες που βρίσκουν οι αγωνιζόμενοι πολίτες, οι νέοι και οι νέες του Ιραν, για να ξεπεράσουν τον ηλεκτρονικό πόλεμο του καθεστώτος. Για να φτάσει η ενημέρωση στο έξω κόσμο.


Αλλή μια νύχτα δύσκολη για τη Χίβα. Παρέα με τη μοναξιά της στο μικρό της δωμάτιο μετράει τα θύματα, συγγενείς, φίλους, γνωστούς που κρύβονται, "χάνονται", φυλακίζονται, τραυματίζονται, εκτελούνται, από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα.

Μίλησα νωρίς το πρωί μαζί της. Την ρώτησα για τις τελευταίες ειδήσεις.

Τις παραθέτω όπως τις πήρα:



"Από τις 29 με 30 12/2009 το Ιράν είναι μια μεγάλη φυλακή. Η εσχάτη των ποινών περιμένει όσους και όσες δεν υπακούν στο καθεστώς δήλωσε ο ‘ΛΑΡΙΖΤΑΝΙ’ Πρόεδρος της Βουλής.

Ανώτατος δικαστής της Τεχεράνης δήλωσε: «Δεν κάνουμε πλάκα εμείς»

Το 70 % του πληθυσμού του Ιράν είναι κάτω από 30 ετών. Οι γυναίκες με βάση τη νομοθεσία, από το 1979, υπολογίζονται ως μισή αξία σαν άνθρωποι (2 γυναίκες είναι ένας άντρας )

1.Οι θρησκευτικοί παράγοντες στην πόλη «Σιράζ» που δεν συμφωνούν με το καθεστώς βρεθήκαν στην φυλακή

3.Οι παρακάτω ακτιβιστές οδηγήθηκαν στην φυλακή :

Α. Οι νέοι άντρες που έχουν υπογράψει ζητώντας αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να σταματήσει η κακή μεταχείριση των γυναικών, (Καμπάνια για την ισότητα των φύλων, Μανσουρ Σοτζαη)

Β Δεύτερη ομάδα γυναικών – επιστημόνων επικεφαλής της πρωτοβουλίας «φεμινιστική σχολή»

Γ. Οι δημοσιογράφοι που με οποιονδήποτε τρόπο έκαναν κριτική στο καθεστώς

Δ. Η γνωστή καθηγήτρια της ιατρικής Νουσιν Εμπαντί, αδελφή της βραβευμένης με νόμπελ ειρήνης το 2003 Σιρίν Εμπαντί.

4. Οι νεκροί των τελευταίων μερών υπολογίζονται σε από 39 ανέβηκαν στα 43 (μέχρι χθες το πρωί)

5. Μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Πανεπιστήμιο Ανώτατης Τεχνολογίας της Τεχεράνης.

6. Οι σχολές των Σουνιτών στην περιοχή Βελουχεσταν καταστράφηκαν από τους «φρουρούς της επανάστασης».

7. Τα πανεπιστήμια στην πόλη Σιράζ έκλεισαν με κρατική απόφαση.

8. Ο πρώην πρόεδρος της βουλής Καρουμπί δήλωσε πως για ότι συμβεί η οικογένεια του το καθεστώς έχει την ευθύνη

9. Στις μεγάλες κουρδικές πόλεις προχώρησαν στην σύλληψη των πρώην πολιτών κρατούμενων ..πρώτη φάση στην ιστορική πόλη Μαχαμπαντ 58 οδηγηθήκαν στις φύλακες

10. Πέντε Κούρδοι καλλιτέχνες και συγγραφείς έχουν εξαφανιστεί εδώ και 10 μέρες .

11. Μια ομάδα των ενόπλων δυνάμεων αρνήθηκε να ανοίξει πυρ εναντίον των διαδηλωτών, φόβος για σύρραξη και σύγκρουση μεταξύ τους .

12. Πολλοί αντίπαλοι του νυν πρωθυπουργού ΑΧΜΑΝΤΙΝΕΤΖΑΝΤ εγκατέλειψαν την Τεχεράνη κατευθυνόμενοι στο βόρειο Ιράν.

13. Ο φοιτητής Ardeshir Keshavarz χθες τα χαράματα εκτελέστηκε στις φύλακες της πόλης Κaraj

14. Εξαφανίστηκε ο Δρ. Frazad Kalahabi, κουρδικής καταγωγής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ανώτατων Τεχνολογιών.

15. Αιματοχυσία σήμερα το πρωί στα πανεπιστήμια της περιοχής Χορασάν στο ανατολικό Ιράν."

Τρίτη, Δεκεμβρίου 29, 2009

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ...

... μπροστά στην αλήθεια και την αξιοπρέπεια αυτού του δημοσιογράφου.

 Διαβάστε την επιστολή παραίτησής του απο το Δ.Σ της ΠΟΕΣΥ.  Κάθε σχόλιο δικό μου περιττεύει... 


Αγαπητοί συνάδελφοι

Σήμερα που ο κλάδος παρασύρεται πάνω στα κοφτερά βράχια της κρίσης, τα χτυπήματα που καταφέρνουμε μόνοι στους εαυτούς μας, βάζουν σε κίνηση πρόσω ολοταχώς το σαπιοκάραβο του συνδικαλισμού μας.

Πολιτική σε υπερβολική δόση, εκδοτικά Bατοπέδια και κάθε φύσης συναλλαγές, είναι δυστυχώς τα τελικά προϊόντα που παράγει ο κλάδος. Οι δε συνδικαλιστικοί του εκπρόσωποι, ακόμη και αυτοί που δεν αντιπροσωπεύουν κόμματα, εργοδοτικά συμφέροντα ή δεν είναι απλώς επαγγελματίες στο χώρο, συχνά πυκνά κάνουν σλάλομ μεταξύ πολιτικών θέσεων, ανευθυνότητας, κανιβαλισμών, αριστεροσύνης και δικομανίας. Το ότι υπάρχουν εξαιρέσεις, δυστυχώς επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Πριν ενάμιση χρόνο, όταν οι συνάδελφοι με εξέλεξαν με το ψηφοδέλτιο της ΔΕ στο Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ, είχα επισημάνει το πρόβλημα ανυποληψίας στον κλάδο. Δυστυχώς και σήμερα η αξιοπρέπεια παραμένει το μεγάλο ζητούμενο. Η δημοσιογραφική κοινότητα δοκιμάζεται έντονα όπως έδειξε η παράλυτη ΕΣΗΕΑ και η τελευταία απεργία, μιας αριστερής συμμαχίας, ερήμην μεγάλων Ενώσεων της ΠΟΕΣΥ. Στο βαρύ κλίμα των ημερών συνέτειναν και οι επιθέσεις στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, την οποία υπηρετώ ως πολιτικός συντάκτης.

Μαζί με την παράταξή μου, κατέθεσα επανειλημμένως σε όλα τα αρμόδια όργανα προτάσεις αντίδρασης από την κρίση. Δυστυχώς δεν ήθελε κανένας να πειστεί για το αυτονόητο, ότι είναι αναγκαίο οι δημοσιογράφοι να συμμετέχουμε στη λύση ή στη διαμόρφωση της επόμενης μέρας. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσαν πολλές φορές οι συνάδελφοι που καλύπτουν τα media.

Έκανα γνωστές τις θέσεις της Δημοσιογραφικής Ενότητας για το ασφαλιστικό σύστημα των δημοσιογράφων. Δυστυχώς, αντί προτάσεων, εισπράξαμε καταγγελίες από τους εκπροσώπους του πελατειακού συνδικαλισμού, ότι προωθούμε ένα ταμείο όλων των εργαζομένων στο χώρο του Τύπου, λες και η αναγκαία, ουσιαστική, ενοποίηση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, είναι αυτή την ώρα η… χειρότερη δυνατή εξέλιξη.

Προέταξα την ανάγκη να ξαναχτίσουμε το συνδικαλιστικό μας κίνημα, καταθέτοντας στην επιτροπή καταστατικού πρόταση για τη συγκρότηση μίας και μόνης Πανελλήνιας Ένωσης Δημοσιογράφων. Δυστυχώς οι φεουδαρχικές λογικές απέκρουσαν απαξιωτικά τη λύση.

Εργάστηκα όπως υπαγόρευε το προγραμματικό πλαίσιο της Ενότητας, για την αναγνώριση ως ΜΜΕ των ιστοσελίδων εκδοτικών επιχειρήσεων που δημοσιεύουν ή αναδημοσιεύουν δημοσιογραφική ύλη, την εφαρμογή αγγελιοσήμου στις διαφημίσεις στα new media και την εργασιακή και ασφαλιστική κατοχύρωση των συναδέλφων εργαζομένων σε αυτά. Δεχθήκαμε σφοδρές επιθέσεις από εκδότες και διαφημιστές έως και μέλη του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ. Δυστυχώς για αυτούς, σε αυτό τον πόλεμο θα χάσουν!

Στήριξα τη διοίκηση της ΠΟΕΣΥ χωρίς ιδιοτέλεια. Συμμετείχα στη μεγάλη προσπάθεια της Ομοσπονδίας να σωθούν τα Δημοτικά Ραδιόφωνα και οι εργαζόμενοι σε αυτά.

Ωστόσο, κάποιοι από την ΕΣΗΕΑ, επεχείρησαν να με θεωρήσουν δεδομένο σε ένα πολιτικό παιχνίδι που αφορούσε τα κόμματά τους. Υπάρχει όμως για όλα η διάψευση κάθε εύκολης παραδοχής. Ουδείς είναι δεδομένος, αν και δηλώνω ξεκάθαρα ότι στηρίζω το προεδρείο της Ομοσπονδίας. Είναι όμως για εμένα και ζήτημα ηθικής τάξης να μην συνεχίσω σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπου ενίοτε ακόμη και το παραλήρημα αποκαλείται πολιτική διαδικασία. Διότι αφορά την ηθική του καθενός να υπηρετεί την εντολή που έλαβε.

Η παραίτησή μου θα μπορούσε να υποβληθεί ταυτόχρονα με τις παραιτήσεις όσων μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συμφωνούν ότι επί έξι μήνες προκαλείται τεράστια ζημιά στον κλάδο και για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνουν εκλογές το συντομότερο δυνατόν.

Παραιτούμαι από μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας πρωτίστως για προσωπικούς λόγους που παρακαλώ να γίνουν σεβαστοί. Δεν υποτιμώ όμως και τους λόγους ηθικής και προσωπικής αξιοπρέπειας.


Σε κάθε περίπτωση η παραίτησή μου συνιστά και μια δημόσια πράξη αποδοκιμασίας όσων παρακολουθούμε στο χώρο. Ειδικά στην ΕΡΤ, όπου η λίστα με τους μισθούς βιομηχάνων για δημοσιογραφική εργασία, αφύπνισε όσους επί πενταετία αδιαφορούσαν για την κατάσταση αυτή και μάλιστα επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ακόμη και ως εσωτερικό ξεκαθάρισμα μεταξύ των διαχειριστών της προηγούμενης περιόδου, αφού από τον κατάλογο απουσίαζαν πολλοί.

Βέβαια ουδείς σκέφτηκε ότι πριν από χρόνια το είχε κάνει αυτό ο Ρουσόπουλος με τον Σόμπολο προσβάλλοντας εκατοντάδες συναδέλφους. Ας κάνουν όλοι τώρα τις συγκρίσεις. Επίσης, ουδείς ψέγει τους υψηλόμισθους, όταν κάποιος άλλος τους έδινε αυτές τις αμοιβές. Πόσο μάλλον όταν αυτός που τους προσέλαβε, μπορεί και να ήταν υπουργός με αμοιβές πολύ μικρότερες από τους υφισταμένους του!


Όσο για τους συνδικαλιστές με τη μεγάλη πελατεία που απαιτούν και τη μονιμοποίησή της στην ΕΡΤ, ας σκεφτούν πως θα απολογηθούν και για τους εξοργιστικούς μισθούς των εκλεκτών τους, αλλά και για τις εξευτελιστικές συμβάσεις των «πληβείων».

Ευχαριστώ από βάθους καρδιάς όλους τους συνεργάτες μου στην Ομοσπονδία, και τους εύχομαι κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο τους.

Ως άνθρωπος και ως δημοσιογράφος επιστρέφω στην οικογένειά μου και τη δουλειά μου.

Βασίλης Βασιλόπουλος

ΚΟΥΙΖ...

Αν  κάποιος που του ανατέθηκε να ασκεί θεσμική εξουσία έστελνε στους φίλους και γνωστούς του το παρακάτω sms :


"ΕΠΕΙΔΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑ… ΕΥΧΗ ΤΟ 2010 ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ."

Τί συμπέρασμα θα βγάζατε για:

Α) τη συγκρότηση, την ιδεολογία και την πολιτική του ένταξη;

Β) την αντίληψή του για τους λόγους που του ανέθεσαν την άσκηση εξουσίας;

Γ) τον τρόπο που ασκεί την εξουσία που έχει;

Κάθε απάντηση ευπρόσδεκτη.





ΥΓ. 1) Όχι, δεν είναι υπουργός ή βουλευτής.
       2) Προσέξατε τον α΄ πληθυντικό;

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 25, 2009

Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...



THE SOUND OF SILENCE

Hello darkness, my old friend,

I've come to talk with you again,

Because a vision softly creeping,

Left its seeds while I was sleeping,

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone,

'Neath the halo of a street lamp,

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light

That split the night

And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw

Ten thousand people, maybe more.

People talking without speaking,

People hearing without listening,

People writing songs that voices never share

And no one dare

Disturb the sound of silence.

"Fools" said I, "You do not know

Silence like a cancer grows.

Hear my words that I might teach you,

Take my arms that I might reach to you."

But my words like silent raindrops fell,

And echoed

In the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon god they made.

And the sign flashed out its warning,

in the words that it was forming.

And the sign said, "The words of the prophets

are written on the subway walls

And tenement halls."

And whisper'd in the sounds of silence.


Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2009

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ...

... ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ!









Τετάρτη, Δεκεμβρίου 23, 2009

ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ…

…έσπασε και βγήκε απο μέσα ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΗΣΗΣ και το ANTINEWS.

Διαβάστε τι γράφει μεταξύ άλλων ο αρχειοφύλακας της ΣΤΑΖΙ:

“…Έρχονται Χριστούγεννα και ο θείος Γιώργος μοιράζει ιθαγένειες…”
“…Ο Γιώργος Παπανδρέου κι οι χαρωποί φιλάνθρωποι «σοσιαλιστές» υπουργοί του μοιράζουν ελληνικές ταυτότητες, όπως τις χάντρες και τα καθρεφτάκια…”
“…Η φάλαγγα της «πολιτικής ορθότητας», οι φαιοχίτωνες της «προοδευτικότητας» πανηγυρίζουν. Πίσω από αυτή την πρωτοφανή επίθεση στην κοινωνική συνοχή και στην εθνική ομοιογένεια, πέρα από  την μικροκομματική τακτική των τζουτζέδων που τα σκέφτηκαν όλα αυτά, κρύβεται η χαιρέκακη επιθυμία όλου του ροζ κοσμοπολίτικου πολτού, να ηττηθεί επιτέλους το κωλοέθνος…”
“…Η μεγαλύτερη αλλαγή της σύνθεσης του λαού της χώρας μετά το 1922, θα γίνει τώρα. Οι νεοταξίτες «προοδευτικοί», το ψευτοαριστερό φασισταριό, αποδομεί πια το ίδιο το Έθνος. Αφού δεν μπορούν να διώξουν εμάς, θα φυτέψουν κατοσταριές χιλιάδες από πάσης προέλευσης, κυρίως μουσουλμάνους...”
“…Είναι επίορκοι και ξεσκίζουν το Σύνταγμα που με θράσσος επικαλούνται...”
Ας τον καμαρώσει ο φίλος του και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ας τον λουστούν όλοι αυτοί που τόσο καιρό παριστάνουν πως δεν ξέρουν την ποιότητα, τα έργα και τις ημέρες του ΖΗΣΗ.
Κυρίως όμως ας παρακολουθήσουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες όσα θα ακολουθήσουν. Πολλοί και πολλά θα αποκαλυφθούν, οι μάσκες θα πέσουν. Πολλοί απο τους κατεργαραίους, που ψάρευαν για χρόνια σε θολά νερά, θα κάτσουν στον πάγκο τους.
Κρατήστε  ως ενθύμιο και υπόδειγμα  φασιστικού παραληρήματος το ποστ του αρχειοφύλακα.

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 18, 2009

ΘΕΛΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΜΑ...

...Η ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ.       (παροιμία λαϊκή)

ΔΩΣΤΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΡΕ ΣΕΙΣ;  ΤΟ ΧΑΣΑΝΕ ΤΕΛΕΙΩΣ.

ΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΛΕΜΕ....



ΥΓ. Γειά σου ρε Βαγγέλα με τα στελέχια σου, τα Πρετεντέρια σου, τα σεα και τα μεα σου.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 16, 2009

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ...

Πολύ περισσότερο ασφαλώς έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά οι ντόπιοι υπάλληλοί τους, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, που σπεκουλάρουν με τις αξιολογήσεις αυτών των
"οίκων"...



Όταν στο προηγούμενο ποστ έγραφα, "Δύο μήνες τώρα κερδοσκόποι, πληρωμένοι αναλυτές, τα απόλυτα εργαλεία του διεθνούς παρασιτικού κεφαλαίου, δηλαδή οι "διεθνείς οίκοι" αξιολόγησης...", κάποιοι φίλοι "μου την έπεσαν" στα σχόλια αλλά και με μαιηλ ισχυριζόμενοι ότι είμαι φανατισμένος και υπερβολικός.

Έχουν την άποψη ότι η κριτική μου στους διεθνείς οίκους αξιολόγησης οφείλεται στην πρεμούρα μου να υπερασπιστώ την κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου. Τη χώρα μου υπερασπίζομαι απέναντι στους κλέφτες και τους αλήτες, ντόπιους και ξένους. Και όσο ο Παπανδρέου και η κυβέρνηση είναι αμετακίνητα απέναντί τους, θα τον στηρίζω ενσυνείδητα και ΦΑΝΑΤΙΚΑ.

Τους διεθνείς οίκους που ο Πρετεντέρης και η Τρέμη μας παρουσιάζουν ως το Βατικανό της αντικειμενικής αξιολόγησης της οικονομίας της χώρας μας τους θεωρώ και είναι, τεκμηριωμένα. το απόλυτο όπλο της διεθνούς οικονομικής αλητείας και κερδοσκοπίας.

Πάρτε μια γεύση.

1) Η απάτη και η διαφθορά:

Περιοδικό FORTUNE
http://money.cnn.com/2009/04/16/news/companies/cohan_mcgraw.fortune/index.htm

The scandal has to do with Standard & Poor's, a McGraw-Hill subsidiary and one of the three major credit ratings agencies blamed in part for causing the current economic crisis.

In fact, the corruptness of S&P's business model - being paid fees by the same Wall Street banks that underwrite the securities S&P rates - is one of the few issues that the left and right agree on.



2) Η έρευνα των δικαστικών αρχών στις ΗΠΑ για εγκληματική παραπληροφόρηση από τις τρεις εταιρείες: McGraw-Hill Cos Inc Standard & Poor's, Moody's Corp and Fimalac SA's Fitch Ratings.

REUTERS
http://news.yahoo.com/s/nm/us_financial_fraud

When the law enforcers were asked if they were pursuing the credit rating agencies, Khuzami said the SEC is "focused on that area."

"We are looking very closely at them," Khuzami told the Senate panel.

Federal authorities have not filed a case against any of the credit agencies, which have been accused of assigning top ratings to asset-backed securities that later collapsed. Ohio has sued the three largest raters, alleging they gave false and misleading high ratings to securities they knew were risky. The largest rating agencies are McGraw-Hill Cos Inc Standard & Poor's, Moody's Corp and Fimalac SA's Fitch Ratings.

The White House in November created an administration-wide task force to investigate and prosecute financial crimes connected to the past year's crisis.


3) Η Μηνυτήρια αναφορά της πολιτείας του Κονέκτικατ εναντίον της εταιρείας Standard & Poor's που αφορά ΑΚΡΙΒΩΣ στις στημένες αξιολογήσεις κατά του Αμερικανικού δημοσίου και υπέρ συγκεκριμένων εταιρειών.
http://www.ct.gov/ag/lib/ag/antitrust/s&pcomplaint7308.pdf

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός. Είναι τόσο ξεκάθαρο το κείμενο που όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει έστω τις τρείς πρώτες παραγράφους θα καταλάβει…



4) Και τα λάθη των …ηλεκτρονικών υπολογιστών στην αξιολόγηση 44 ευρωπαϊκών ομολόγων...

New York Times
 http://www.nytimes.com/2008/05/22/business/worldbusiness/22iht-rating.1.13118609.html?_r=1

More questions raised about Moody's ratings practices

Moody's is investigating whether it assigned top-flight credit ratings to certain securities because of computer errors, raising new questions about the credibility of its assessments...

Θα το επαναλάβω:

"Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης."


UPDATE:
Διαβάστε αν θέλετε το εξαιρετικό άρθρο της Νικόλ Λειβαδάρη:

http://www.ellispoint.gr/index.php?option=com_resource&controller=article&article=541&category=

Σάββατο, Δεκεμβρίου 12, 2009

ΠΙΕΖΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ...



ή


ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, περι δημοκρατών και πατριωτών...

Δύο μήνες τώρα κερδοσκόποι, πληρωμένοι αναλυτές, τα απόλυτα εργαλεία του διεθνούς παρασιτικού κεφαλαίου, δηλαδή  οι "διεθνείς οίκοι" αξιολόγησης, οι εκπρόσωποι των δεξιών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, επιτίθενται με μανία στην ελληνική κυβέρνηση, στην ελληνική οικονομία, στον έλληνα πρωθυπουργό.

Το μοτίβο της πίεσης, παρά την αριθμοπλημμύρα που το συνοδεύει, είναι απλό. Το σχέδιο σας, μας λένε, για την έξοδο από την οικονομική κρίση ΔΕΝ περνάει.

Η προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, η θωράκιση των εργασιακών σχέσεων σε όφελος των εργαζομένων, το ουσιαστικό χτύπημα της διαφθοράς, η διαφάνεια, το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών με παράλληλη αύξηση των κονδυλίων για την υγεία και την παιδεία, η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική αγορά, η χαλιναγώγηση της ασυδοσίας των τραπεζών, η αναθέρμανση της οικονομίας και η ανάπτυξη είναι συνταγή ΜΗ αποδεκτή.
 Όχι γιατί θα αποτύχει αλλά γιατί δεν πρέπει να υπάρξει ως εναλλακτική λύση.
Η μόνη συνταγή που έχει άδεια κυκλοφορίας είναι η συνταγή της ασύδοτης αγοράς, η συνταγή των απολύσεων, της φτώχειας, της με κάθε τρόπο προστασίας των υπερκερδών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Στη χώρα μας πριν δύο μήνες είχαμε εκλογές. Τις κέρδισε ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με προεκλογικό πρόγραμμα όσα ακριβώς σήμερα παρουσίασε στην σύνοδο κορυφής ως ελληνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Με, εκνευριστική για κάποιους, συνέπεια επαναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό  το σχέδιο της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση. Το γεγονός αυτό καθαυτό  γεμίζει ικανοποίηση τους περισσότερους Έλληνες. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι…

Οι "έγκυροι" αναλυτές, παπαγαλάκια των γνωστών συμφερόντων-ιδιοκτητών των καναλιών, οι κάθε είδους και φυράματος Προβόπουλοι, επιμένουν πως μόνη λύση είναι η συμπίεση με κάθε τρόπο των χαμηλών εισοδημάτων, οι ελεύθερες απολύσεις, τα μεγάλα έργα με τις μίζες κάτω από το τραπέζι. Νεοφιλελευθερισμός με κάθε τρόπο, με όποιο κόστος.
Ζητάνε με άλλα λόγια την εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας που αποδοκιμάστηκε με τον πιο σκληρό πολιτικά τρόπο. Ζητάνε από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές να ΜΗΝ εφαρμόσει το πρόγραμμα που ψήφισαν οι πολίτες αλλά εκείνο που καταψήφισαν. Καλούν τον έλληνα πρωθυπουργό να καταργήσει στην πράξη και στην ουσία την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Πιέζουν αφόρητα για νομιμοφανές πραξικόπημα…

Η επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου στις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα έπρεπε λογικά να έχει τη στήριξη, έμμεση έστω, των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε ότι τουλάχιστον αφορά την δημοκρατική νομιμότητα στη λειτουργία του πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τον οπαδό της λαϊκής, τάχα μου, δεξιάς Σαμαρά να διαπιστώνει ανήσυχος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εγκαταλείπει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Αρχίζει έτσι σιγά σιγά να ξεχνάει την ρητορική του για τους φτωχούς και τους άνεργους και να προσανατολίζεται ολοένα και περισσότερο, μέρα με τη μέρα, στην μεσαία τάξη… Στο βάθος και στο τέλος της διαδρομής τον περιμένουν οι πραγματικοί του πελάτες. Το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεργολάβοι κάθε είδους και κάθε πραμάτειας.

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν και στηρίζουν τις ελπίδες τους στις ίδιες παραμέτρους. Στην μετεκλογική κωλοτούμπα του ΠΑΣΟΚ, στην υποταγή στις εντολές Τρισέ και Μπαρόζο. Ακόμα και όταν ακούν τον Πρωθυπουργό να επιμένει με τον πιο επίσημο τρόπο, εκείνοι είναι σίγουροι πως θα καταργηθεί ο 14ος μισθός, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις, δεν θα ενισχυθεί η υγεία και η παιδεία, θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ. Μόνο εκεί στην ΑΥΓΗ άρχισαν να σκέπτονται ότι μπορεί και να τα εννοεί ο πρωθυπουργός και κρατάνε μια πισινή. Θα παρθούν τα σκληρά για τους εργαζόμενους μέτρα αλλά …λίγο αργότερα, ισχυρίζεται στον σημερινό της τίτλο…

Που μας βρίσκουν όλα αυτά σήμερα;

Μας βρίσκουν στο σημείο που νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός παρουσιάζει και εφαρμόζει με επιμονή όσα προεκλογικά είπε. Ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Τότε έλεγαν ότι είναι καλό και ωραίο αλλά δεν πρόκειται να το εφαρμόσει. Σήμερα λένε ότι δεν έχει σχέδιο ή ότι θα το εγκαταλείψει υποκύπτοντας στις πιέσεις των Βρυξελλών. Κι όταν τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει εύχονται και παρακαλάνε για την καταστροφή. Παραφράζοντας τον σύντροφο Ιλιτς θα έλεγα ότι το σλόγκαν τους είναι: Χαιρεκακία, το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού.

Κοντολογίς όταν είσαι συνεπής με τις προεκλογικές σου δεσμεύσεις είσαι επικίνδυνος, όταν δεν σκύβεις το κεφάλι στους κερδοσκόπους δεν έχεις σχέδιο, όταν δεν υπακούς στις εντολές του Τρισέ είσαι ανεύθυνος και δεν ξέρεις τι σου γίνεται...

Αφορμές όλα τα παραπάνω για να σκεφθούμε και να ξανασκεφθούμε πώς, πότε και σε ποιες συγκυρίες αποκτούν νόημα ουσιαστικό όσα περί δημοκρατίας και πατριωτισμού ισχυρίζονται κάποιοι…

Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 09, 2009

ΚΑΚΗ ΑΡΧΗ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ...

Κακή αρχή Αντώνη… Κρίμα.

Γιατί διαβάζοντας τη δήλωσή σου…

"Οι δυσμενείς αξιολογήσεις των διεθνών οίκων δεν οφείλονται τόσο στη σοβαρή δημοσιονομική και οικονομική κατάσταση της χώρας όσο στην αναποφασιστικότητα και αναβλητικότητα της Κυβερνήσεως να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης."

Δηλαδή Αντώνιε συμφωνείς με τα «κατάλληλα» μέτρα που προτείνουν οι "διεθνείς οίκοι"; Τουλάχιστον η, εξαρτημένη από αυτά τα συμφέροντα, Ντόρα δεν θα το έλεγε τόσο ωμά…

Αμ το άλλο που ξεφούρνισες:

"Ως προς τις αστειότητες περί απειλών κατά της εθνικής μας κυριαρχίας, ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να γνωρίζει ότι τέτοιες δηλώσεις αποδυναμώνουν και τραυματίζουν τις θέσεις της χώρας σε όλα τα εθνικά μας μέτωπα."

Σίγουρα έχεις σπουδάσει οικονομικά και πολιτικές επιστήμες Αντώνιε;

Ούτε πρωτοετής φοιτητής δεν θα αμολούσε τέτοια κοτσάνα Αντώνη. Ούτε μικρό παιδί δεν θα ισχυριζόταν αυτό που σου ξέφυγε. Ότι δηλαδή η οικονομική κατάσταση μιας χώρας δεν επηρεάζει την εθνική της κυριαρχία.

Όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο Αντώνη μας ΔΕΝ ονομάζονται πατριώτες,

λαδοβούλγαροι ονομάζονται…

(Ρώτα τον υποστηρικτή σου Αχιλλέα Καραμανλή να σου εξηγήσει τι σημαίνει η λέξη…)

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΤΟΝ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΡΑ...

Γιατί κατασυκοφαντεί τους  "ορθούς πολιτικά" και εθνικόφρονες πολιτικούς μας.
Γιατί σε τελική ανάλυση ΠΟΙΟΣ είναι ΑΥΤΟΣ για να ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να ΟΜΙΛΕΙ; 



Γιατί ο αναρχοκομουνιστής – κατσαπλιάς, ο επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη, ο συνήθης ύποπτος ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΡΑΣ ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά τον έτερο υπουργάκο τον κ.Χρυσοχοίδη.


Διαβάστε τι λέει σε συνέντευξή του στο site του «Σιδηρού Παραπετάσματος», στο αντεθνικό TVXS:

"...Τέλος, χαρακτηρίζει μεγάλη αποτυχία τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη ότι είναι ικανοποιημένος από τον επιτυχή χειρισμό της κατάστασης από την αστυνομία. «Λυπάμαι ειλικρινά», λέει χαρακτηριστικά και του προτείνει να αλλάξει υπουργείο και να μεταφερθεί στο υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. «Ειδικότερα, να πάρει τον τομέα των Θρησκευμάτων γιατί τελευταία μου φαίνεται ότι αρχίζει να έχει κάποιες ιδεοληψίες και φανατισμούς και του πάει περισσότερο."

Αν διαβάσετε βεβαίως και το υπόλοιπο της συνέντευξης θα φρίξετε παντελώς.

Είναι καιρός πια να συντονιστούν όλα τα υπουργάκια και να εξοβελίσουν στο πυρ το εξώτερον, μια για πάντα, το μίασμα της ευγενούς και φιλήσυχης και πολύ "καθώς πρέπει" κοινωνίας μας, τον Αντώνη Καρρά.

Ήμουν, είμαι και θα είμαι μαζί τους…


ΥΓ. Παραθέτω ένα σχόλιο, χωρίς δικά μου σχόλια, απο το σχετικό ποστ του TVXS:

" Respect σε αυτον τον ανθρωπο με Αλφα κεφαλαιο, που δεν κρυβεται πισω απο τη γραμμη του κομματος του και αντιθετα με τους κατα πολυ νεοτερους του, εχει το θαρος να κατεβει στο δρομο, να δει με τα ματια του, να κρινει και κυριως να κατανοησει τους εξεγερμενους.

Μονο σεβασμο μπορω να νιωσω για το "παπουδακι" με το καθαριο μυαλο και τον απιστευτο τσαμπουκα , που κανει το αυτονοητο, να ζει αναμεσα μας εδω και τωρα και οχι να παρατηρει την πραγματικοτητα της πλατειας κωλονακιου, των ακριβων ρετιρε, των μεγαλων τζιπ, της προσωπικης φρουρας, των ημετερων κωλογλυφτων δημοσιογραφων, των ανακοινωσεων των "υπηρεσιων".

Οι δηθεν νεοτεροι συναδελφοι του βλεπουν τη ζωη απ τα παραθυρα της ΝΕΤ-ΥΕΝΕΔ και κανουν αναλυσεις του κωκλου για τη γενια της εξεγερσης, την οποια δηθεν ολοι "κατανοουν" και συνδραμουν, αλλα κλανουν πατατες να βρεθουν με τους εξεγερμενους προσωπο με προσωπο, μην τυχον τσαλακωθει η σινιε γραβατα που στοιχιζει οσο ολα τα ρουχα ενος ανεργου ή λερωθει μην το πανακριβο σοσιαλιστικο ταγερακι.

Αυτοι δεν εχουν φαει ποτε καταπρακια απο γκλοπ, δεν εχουν μυρισει ποτε δακρυγονο, δεν εχουν πινασει ποτε, δεν εχουν στερηθει τιποτα, αυτοι δεν κοπιασαν ποτε για τιποτα, αυτοι ξεπλενουν καθε ενοχη με μια φιλανθρωπια και ομορφα λογια του αερα.

Εκεινος γνωριζει καλα οτι η ζωη συμβαινει εξω απ το παραθυρο και μακρια απο την ασφαλεια της "βουλευτικης" πραγματικοτητας, εκτος ΤΙΒΙ στο δρομο ....

Και δεν φοβαται !

ΣΕΒΑΣΜΟΣ και μονο ΣΕΒΑΣΜΟΣ "


Τώρα... βεβαίως να πω στον/στην σχολιογράφο ότι διαβάζοντας ο Καρράς την επίκληση ΣΕΒΑΣΜΟΣ θα έχει σηκώσει το φρύδι και θα χαμογελάει με εκείνον το μοναδικά δικό του τρόπο...
:-)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 03, 2009

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ...

Τον ορισμό της λέξης προβοκάτσια μην τον αναζητήσετε στο λεξικό στο γράμμα Π, θα τον βρείτε στο γράμμα Α και στη λέξη ANTINEWS.


Παρεξηγήθηκε ο Ζήσης γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας ΔΕΝ πούλησε τσαμπουκά, δεν απείλησε. Παρεξηγήθηκε γιατί κάλεσε τους πολίτες της χώρας να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου με ειρηνικές εκδηλώσεις. Επειδή κάλεσε τους πολίτες να καταδικάσουν και να απομονώσουν πράξεις βίας και καταστροφών. Αυτή η στάση του πρωθυπουργού στενοχώρησε πολύ τον Ζήση και τα αφεντικά του.

Βλέπετε οι σχεδιασμοί είναι άλλοι. Θέλουν φωτιές, καταστροφές βανδαλισμούς. Ο λόγος του Γιώργου Παπανδρέου δεν βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση, Γι αυτό έβαλε στο σχετικό άρθρο τον τίτλο:

Παρακαλάνε γονατιστοί τους αντιεξουσιαστές...

Βλέπετε όταν δεν δέρνεις, δεν απειλείς, δεν προβοκάρεις σημαίνει ότι παρακαλάς. Όταν εμπιστεύεσαι τους πολίτες σημαίνει ότι πέφτεις στα γόνατα... Λογική γνήσια ακροδεξιά και αποκαλυπτική που έρχεται κατευθείαν από τα αρχεία της Βασιλικής Χωροφυλακής της δεκαετίας του 60.

Αλλά κάνει ένα βήμα ακόμα ο αρχειοφύλακας των αρχείων της ΣΤΑΖΙ. Προσπαθεί να συνδέσει την έκκληση του Πρωθυπουργού με την δικαστική απόφαση για τον ΕΛΑ βάζοντας τον τίτλο: Τυχαίο;

Πως λέμε, Τσου ρε Λάκη;

Εγώ λέω, Τσου ρε Ζήση…


Άξιος ο μισθός σου!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2009

ΕΙΜΑΙ ΜΠΑΤΣΟΣ - ΓΟΥΡΟΥΝΙ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ...



Η "Αλκμήνη" είναι πολιτική πρόσφυγας. Πριν 16-17 χρόνια το καθεστώς στην πατρίδα της δολοφόνησε τη μητέρα της. Τα αδέλφια της βγήκαν στην παρανομία. Η ίδια, 17 ετών τότε, συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια. Την κρέμασαν ανάποδα, όπως το αρνί στο τσιγκέλι του χασάπη, και την βασάνιζαν για να μιλήσει, να καταδώσει, να υποκύψει, να ομολογήσει. Η "Αλκμήνη" άντεξε, δεν μίλησε. Μόλις μπόρεσε έφυγε παράνομα από την πατρίδα της. Τα βασανιστήρια που υπέστη και οι κακουχίες που ακολούθησαν έπληξαν την υγεία της. Η καρδιά της δεν άντεξε. Στην Γαλλία τοποθετήθηκε βαλβίδα. Στη συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία.

Σήμερα βρίσκεται και ζει μόνη της στην Ελλάδα. Κάνει μεταπτυχιακές σπουδές, παλεύει για να συντηρηθεί, αγωνίζεται για να αποκτήσει τα πολυπόθητα χαρτιά που θα της επιτρέψουν να ταξιδέψει χωρίς τον κίνδυνο της απέλασης και της σύλληψης. Έχει γράψει δύο βιβλία, ετοιμάζει το τρίτο.

Χθες βράδυ η "Αλκμήνη "με πήρε τηλέφωνο. Είχε υψηλό πυρετό, ρίγη, δύσπνοια. Αν σε αυτά συνυπολογίσει κανείς τα προβλήματα της καρδιάς της το μίγμα ήταν επικίνδυνο. Βρεθήκαμε γύρω στις 11.30 το βράδυ σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο. Φύγαμε ηττημένοι στις 5.30 το πρωί.

Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες και το ποιος. Έχει σημασία το γιατί.
Έχει σημασία ότι τα ελληνικά της είναι λίγο σπαστά. Έχει σημασία ότι το όνομά της - δεν είναι Αλκμήνη ασφαλώς-  είναι για κάποιους παράξενο και ασυνήθιστο.

Εκείνη ήξερε, τόσα χρόνια προσφυγιάς την έχουν εκπαιδεύσει, ένοιωθε και καταλάβαινε συμπεριφορές και προθέσεις. Παρακαλούσε σχεδόν να φύγουμε, να γυρίσει σπίτι της. Εγώ ο ηλίθιος, στον κόσμο μου, την πίεζα να παραμείνει και να κάνει υπομονή. Το έκανε περισσότερο για χατίρι μου, ήξερε ότι η συμπεριφορά δεν θα αλλάξει. Μέχρις ότου παρέμεινε κυριολεκτικά τελευταία. Και ο κύριος «σε λίγο θα σας πούμε» δεν μας έλεγε…

Τελικά άρχισα επιτέλους να βλέπω καθαρά το σκηνικό. Η "Αλκμήνη" με το ζόρι στεκόταν στα πόδια της. Ζητήσαμε τις εξετάσεις για να φύγουμε. Τότε την έβαλαν στο ιατρείο. Στεκόμουν και περίμενα έξω από την πόρτα.

Άκουσα ξαφνικά έναν από τους γιατρούς να ουρλιάζει: «Σταμάτα επιτέλους να κλαψουρίζεις». Τρελάθηκα. Άνοιξα τη πόρτα απότομα και ρώτησα να μου πει σε ΠΟΙΟΝ μιλάει έτσι. Συνέχισε να φωνάζει και με πλησίασε λέγοντας πως είναι κουρασμένος γιατί ήταν δύσκολη εφημερία και να μην τον διακόπτουμε γιατί μπορεί να κάνει λάθος…

Ήμουνα έξω φρενών, προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι να του πω για να τον προσβάλλω και να τον ταπεινώσω όσο γίνεται περισσότερο. Να νοιώσει όσο τουλάχιστον προσβεβλημένη και ταπεινωμένη ένοιωθε η "Αλκμήνη". Νόμισα ότι το βρήκα. Μόλις έφτασε η μούρη του στους πενήντα πόντους από τη δική μου του φώναξα:

«Έχετε δίκιο γιατρέ, έχετε απόλυτα δίκιο σε ότι λέτε. Άλλωστε εσείς είσαστε ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ εδω μέσα κι αυτοί, έδειξα την "Αλκμήνη", είναι ασήμαντοι»
Περίμενα να εξοργιστεί, να βγει εκτός εαυτού από την προσβολή, να μου επιτεθεί. Κι αυτός;

Φωτίστηκε το πρόσωπό του, κολακεύτηκε.

Έμεινα στήλη άλατος, άφωνος.

Ζητήσαμε να υπογράψουμε αμέσως και να φύγουμε. Στην έξοδο, ξημέρωνε πια, η "Αλκμήνη" μπήκε στο ταξί. Την έβλεπα καθώς έφευγε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της. Δεν ήταν οργή, δεν ήταν θλίψη, δεν ήταν απελπισία ή απόγνωση. Ήταν όλα αυτά αλλά και η μοναξιά και το αδιέξοδο, ήταν η καρτερικότητα και η πίστη.

Γυρίζοντας σπίτι δεν μπορούσα να ξεχάσω την αυτάρεσκη αντίδραση του τύπου που αποκάλεσα αφεντικό.

Γυρίζοντας σπίτι κατάλαβα ότι είμαι μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος. Γυρίζοντας σπίτι ήξερα ότι πολλοί περισσότεροι, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια ίσως, είμαστε μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι. Απλώς δεν φοράμε, οι περισσότεροι,  στολή.

Γιατί για την κοινωνία που ζούμε, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές που βιώνουμε, ΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ κυρίως όλοι εμείς που ΔΕΝ φοράμε στολή.


Το βιντεάκι αφιερωμένο στην "ΑΛΚΜΗΝΗ"





ΥΓ: Η φωτο σουβενιρ απο τη χθεσινή νύχτα...