ΞΑΦΝΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ

Για λόγους Πασοκικούς έπρεπε την Τρίτη το πρωί να βρίσκομαι στο Λασίθι. Το πλοίο "έπιασε" στο Ηράκλειο στις 6. Μέχρι τις 6.30 περίπου στα, πεζοδρομημένα πλέον, Λιοντάρια για τον πρώτο καφέ και μπουγάτσα στου ΚΥΡΚΟΡ.

Στις 8 μπήκα στον Άγιο Νικόλαο.

Το πρώτο ραντεβού ήταν στις 10 και τράβηξα για την λίμνη. Εκεί ήπια τον πιο γαλήνιο και ευεργετικό καφέ που έχω πιεί εδώ και χρόνια. Δεν άντεξα, τράβηξα με το τηλέφωνο μερικές φωτογραφίες για να ζηλέψετε.

Τις τρεις μέρες που ακολούθησαν γύρισα ΟΛΟ το νομό Λασιθίου, πέρασα από όλες τις πόλεις και τα χωριά. Ήταν για μένα μια βουτιά στο παρελθόν αφού τις ίδιες διαδρομές τις έκανα πάμπολλες φορές πριν πολλά χρόνια.

Όλα έχουν αλλάξει εκτός από τον Ξηρόκαμπο.

Εκεί ελπίζω να βρεθώ το επόμενο καλοκαίρι. Είναι το μοναδικό σχεδόν σημείο του νομού που έχει μείνει απείραχτο από την "τουριστική ανάπτυξη". Ακριβώς το ίδιο, όπως το άφησα πριν 20 περίπου χρόνια.

Να ευχαριστήσω εδώ την κόκκινη συντρόφισσα που για 12χρόνια υπομένει αγόγγυστα τα ξαφνικά ταξίδια. Χωρίς ποτέ να με αφήσει στη μέση του δρόμου. Κι αυτό παρά την ασχετοσύνη μου και την έλλειψη πρακτικού πνεύματος και στοιχειώδους επιμέλειας ως προς την συντήρησή της. Στη Φώτο ξεκουράζεται στην άκρη του δρόμου.

Κατά τα άλλα, εμείς στο ΠΑΣΟΚ συνεχίζουμε το δρόμο προς την 11η Νοεμβρίου.
Αλλά γι αυτό θα επανέλθω.

Να σημειώσω μόνο ως πρώτη απάντηση σε κάποια mails πως το ενδεχόμενο εκλογής Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι ταυτόσημο με την άμεση αποχώρησή μου από το κόμμα αυτό.

Ο χρόνος που έχω δώσει στον εαυτό μου είναι 30 δευτερόλεπτα από την ενδεχόμενη ανακήρυξη του Βενιζέλου ως προέδρου.

Κάθε δευτερόλεπτο πέραν των 30, θα είναι χρόνος ντροπής.