ΔΙ' ΑΣΗΜΑΝΤΟΝ, νομίζουν, ΑΦΟΡΜΗ

Τα πλάνα τα είδαμε από όλες τις γωνίες. Οι εικασίες δεκάδες. Αλβανοί είπαν στην αρχή. Συμπλοκή με χασισέμπορους η δεύτερη εκδοχή. Κάτι είδαν τα παιδιά που δεν έπρεπε και τους σκότωσαν, η τρίτη.

Τελικά ο υπαίτιος ομολόγησε. Εκείνος σκότωσε και τους 5. « Δι’ ασήμαντον αφορμή», για το τριφύλλι, για λίγη γη, καθάρισε 5 νέα παιδιά. Πως μπόρεσε;

Πως ήταν τόσο ψύχραιμος, τόσο ήρεμος όταν μιλούσε στις τηλεοράσεις πριν ομολογήσει; Είναι τα νέα ερωτήματα.

Θα τραβήξει μέρες, ίσως εβδομάδες αυτή η ιστορία. Σχόλια, εικασίες, κουτσομπολιά, φήμες θα παραμείνουν στο προσκήνιο. Κι εμείς, οι περισσότεροι, στο παρασκήνιο θα αναπαράγουμε τις εικόνες και τις κουβέντες των τηλεοπτικών παραθύρων. Θα δικάζουμε και θα καταδικάζουμε με την ευκολία της απόστασης και της υποκρισίας.

Γιατί η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής ασφαλώς και είναι το μεγαλύτερο έγκλημα. Πρέπει να τιμωρείται με την ανάλογη αυστηρότητα . Αλλά ως εκεί. Ούτε ένα βήμα παραπέρα . Οι ηθικοπλαστικού περιτυλίγματος κρίσεις και επικρίσεις είναι εμετικά υποκριτικοί..

Γιατί δεν ξέρουμε!

Ή μήπως γιατί ξέρουμε ότι:

Αυτό που εμείς ασήμαντο θεωρούμε, είναι το πιο σημαντικό πράγμα για κάποιον άλλο.

Κάποιες φορές στη ζωή μας θα είχαμε σκοτώσει κάποιον αν η συγκυρία ήταν ΛΙΓΟ διαφορετική, κι αν το χέρι μας ήταν οπλισμένο. Κι αν αυτό φαίνεται βαρύ και υπερβολικό για κάποιους, ας δεχτούν τουλάχιστον ότι έχει περάσει από το μυαλό τους η επιθυμία.

Όταν είσαι φτωχός, ζεις από 20 πρόβατα και μερικά στρέμματα τριφύλλι, ο ζωτικός σου χώρος είναι πολύ μικρός και επομένως η αξία του αντιστρόφως ανάλογη.

Όταν είσαι τόσο φτωχός και θέλεις να σκοτώσεις, πρέπει να το κάνεις μόνος σου.

Όταν κυκλοφορείς με μαύρη θωρακισμένη Μερσεντες, το κάνουν άλλοι για σένα, επαγγελματίες.

Όταν ζεις, αναγκαστικά, σε μικρό, ασφυκτικό κοινωνικό περιβάλλον, τα σχόλια, τα υπονοούμενα, τα γελάκια, οι μισές κουβέντες για την αξιοπρέπεια και τις σχέσεις της αδελφής σου, δηλητηριάζουν το μυαλό και τη ψυχή.

Όσοι έχουν μπει στη συνεχή, στην καθημερινή μέγγενη της απαξίωσης, των προσβολών, των υπαινιγμών και της ειρωνείας στις μικρές κοινωνίες της ελληνικής επαρχίας, ξέρουν πόσο αβάσταχτο είναι, πόσο ΟΡΙΑΚΟ είναι.

Εχω γνωστούς με εξοχικό που ποτέ δεν θα ανεχτούν κυνηγούς να στήνουν καρτέρι στην ιδιοκτησία τους. Θα καλέσουν την αστυνομία να τους διώξει. Και η αστυνομία θα ανταποκριθεί. Άμεσα. Γιατί το κράτος πάντα ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στα καλέσματα ξέρετε ποιών. Οι υπόλοιποι πρέπει να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, και δυστυχώς ο νόμος που επικρατεί και αναγνωρίζεται, δεν είναι πάντα αυτός που ψηφίζεται στη βουλή, που γράφουν τα βιβλία.

Η φρίκη που φέρνει ο θάνατος, ο πόνος της απώλειας, δεν μπαίνει σε ζυγαριά. Ούτε όμως και η ισοπέδωση.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ

THE FOOL ON THE HILL

Day after day,
Alone on the hill,
The man with the foolish grin is keeping perfectly still,
But nobody wants to know him,
They can see that he's just a fool,
And he never gives an answer,
But the fool on the hill
Sees the sun going down,
And the eyes in his head,
See the world spinning 'round.

Well on his way head in a cloud,
The man of a thousand voices is talking perfectly loud
But nobody ever hears him,
Or the sound he appears to make,
And he never seems to notice,
But the fool on the hill
Sees the sun going down,
And the eyes in his head,
See the world spinning 'round.

And nobody seems to like him
They can tell what he wants to do.
And he never shows his feelings,
But the fool on the hill
Sees the sun going down,
And the eyes in his head,
See the world spinning 'round.

woah ooh,
Round and round and round.

He never listens to them,
He knows that they're the fool
They don't like him,
The fool on the hill
Sees the sun going down,
And the eyes in his head,
See the world spinning 'round.



ΥΓ Beatles βεβαίως, κάνουν τα φαινόμενα περισσότερο κατανοητά.

ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ

Διαβάζω στο in.gr:

Μολονότι, όπως διαβεβαιώνει ο κ. Μυλόπουλος, καθηγητές που ήταν μπροστά στη σκηνή ζήτησαν από τους αστυνομικούς (με πολιτικά) να σταματήσουν, αυτοί συνέχισαν, τον συνέλαβαν και μετά τον άφησαν ελεύθερο για να προσαχθεί σε δίκη τη Δευτέρα μαζί με τους άλλους επτά συλληφθέντες.

Το βίντεο με τον ξυλοδαρμό μεταδόθηκε σε πολλά τηλεοπτικά κανάλια.

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ), σύμφωνα με την οποία ο νεαρός συμμετείχε σε επιθέσεις εναντίον αστυνομικών και τραυματίστηκε όταν στην προσπάθεια του να διαφύγει έπεσε πάνω σε σταθμευμένο μοτοποδήλατο και σε ζαρντινιέρα!

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με μαρτυρίες ο Κύπριος φοιτητής δεν είχε καμία σχέση με τα επεισόδια και μάλιστα εκείνη την ώρα γυρνούσε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου.

Σήμερα, Δευτέρα, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ανακοίνωσε ότι ερευνάται το αν αυτοί που ξυλοκόπησαν απρόκλητα τον φοιτητή ήταν πράγματι αστυνομικοί.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, «από την ανάγνωση της [τηλεοπτικής] εικόνας προκύπτουν ακρότητες και υπερβολές».

«Οι ενέργειες αυτές είναι έξω από τη λογική της σύγχρονης Αστυνομίας, από το πνεύμα της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας του υπουργείου Δημόσιας Τάξεως» αναφέρεται στην ανακοίνωση και προστίθεται ότι «σε περίπτωση που οι υπαίτιοι είναι αστυνομικοί, θα επιβληθούν κυρώσεις».

Είπα την άποψη μου για τα φαινόμενα.

-Έλα τώρα, υπερβολές! , μου είπαν φίλοι αλλά και επισκέπτες, άμεσα ή έμμεσα.

Μου το είπαν δια ζώσης. Το έγραψαν σε σχόλια.
Το υπαινίχθηκαν οι οπαδοί του "άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά".

Σιδηρογροθιές, έγγραφα της ασφάλειας σε απ΄ευθείας τηλεοπτική μετάδοση, κατάληψη κόμματος, ζαρντινιέρες και μοτοποδήλατα. Το μήνυμα δεν γίνεται πιο καθαρό, πιό άμεσο.

Θα παραμείνω "υπερβολικός".

Γιατί ολοένα και αυτονομούνται οι κουφάλες οι ζαρντινιέρες.

ΒΙΒΛΙΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

Σε παρουσιάσεις βιβλίων πηγαίνω σπάνια. Δεν παρακολουθώ, άρα δεν παίρνω είδηση, πότε γίνονται και που. Πρέπει κάποιος γνωστός ή φίλος να εμπλέκεται στη διαδικασία για να με ειδοποιήσουν και να πάω.

Χθες παλιός φίλος, φίλος δεκαετιών, εκδότης, παρουσίαζε στον ΙΑΝΟ τρεις καινούργιες εκδόσεις του. Γνωρίζοντας την εξαιρετική ποιότητα των εκδόσεών του, αλλά και με οδηγό την επιθυμία να τον δω μετά από καιρό, ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση.

Τελικά έφυγα, για μια ακόμα φορά, μπερδεμένος. Όχι για τα καινούργια βιβλία, αλλά για το σκοπό και τον τρόπο «παρουσίασης». Γιατί γίνονται, σε ποιους απευθύνονται, με ποια κριτήρια επιλέγονται οι συμμετέχοντες στην παρουσίαση;
Ποιο είναι το κέρδος από αυτή τη διαδικασία;

Δεν ξέρω την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, δεν είμαι ειδικός. Δεν είμαι καν στο χώρο του βιβλίου με οποιαδήποτε ιδιότητα πλην αυτής του αναγνώστη. Επομένως μπορεί οι σκέψεις που κάνω, και τα συμπεράσματα που βγάζω, να είναι αυθαίρετα.

Αλλά:

Ο ένας εκ των συμμετεχόντων στην παρουσίαση, είχε γράψει ένα πολυσέλιδο κείμενο και το διάβαζε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα διάβαζε, πάρα πολλά χρόνια πριν, την τιμωρία που του έβαζε η δασκάλα στην Γ΄Δημοτικού. Ηταν δυνατή η παρακολούθηση της «ομιλίας» του μόνο το πρώτο τρίλεπτο. Μετά νόμιζες ότι βρισκόσουν στον ηλεκτρικό και άκουγες το επαναλαμβανόμενο και χαρακτηριστικό ήχο των τροχών πάνω στις ράγες.

Ο άλλος, καθηγητής μάλιστα σε ανώτατη σχολή, πολύ νεώτερος αλλά και παθιασμένος για όσα έλεγε, μας έστειλε. Στο άγνωστο. Γιατί αποφάσισε ότι έπρεπε να επαναλάβει τις σκέψεις που κάνει με τον εαυτό του, σε όλους μας συμβαίνει, όταν πιστεύει ότι όλα είναι μάταια ή ότι κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει.
Τα σημειώματα του συντρόφου Βέλτσου στα ΝΕΑ τα θυμάστε; ( Που είναι άραγε αυτή η ψυχή;) Ένα τέτοιο πράγμα αλλά στο προφορικό.


Οι δύο άλλοι παρουσιαστές κάπως βατοί, εξήγησαν λίγο περί τίνος πρόκειται. Πήραμε μια ιδέα γιατί κάποιοι συνάνθρωποι μας μπήκαν στον κόπο να γράψουν, να επιμεληθούν, να εκδώσουν ένα βιβλίο. Μας εξήγησαν γιατί ενδεχομένως είναι χρήσιμο να το διαβάσουμε.


Ηταν όμως αργά.
Πολύ αργά γιατί είχε προηγηθεί η δημόσια εκτέλεση του όποιου ενδιαφέροντος.

Οι μισοί παρευρισκόμενοι κοιτούσαν προς τη πόρτα, ΠΑΝΤΑ σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μακριά, ή έκαναν χαλαρωτικό μασάζ στα ποτήρια που είχαν μπροστά τους. Ανακάλυψα και έναν εφευρετικό τύπο. Είχε βάλει ανάμεσα στα πόδια του το κινητό του με το φωτάκι ης οθόνης ανοιχτό. Έτσι που τον έβλεπα με σκυμμένο το κεφάλι έλεγα ότι ανταλλάσσει επείγοντα SMS με γκόμενες ή συνεργάτες. Παρατηρώντας με μεγαλύτερη προσοχή κατάλαβα το κόλπο. ΚΟΙΜΟΤΑΝ.

Στην παρέα που παρακολουθήσαμε την «παρουσίαση» βρίσκονταν κανονικοί άνθρωποι. Δεν είναι «διανοούμενοι», «βιβλιομαζόχες» ή τρελαμένοι για να χαιρετίσουν δια χειραψίας ανθρώπους του «πνεύματος».
Διαβάζουν βιβλία όταν θεωρούν ότι το θέμα και η γραφή έχουν ενδιαφέρον και τους συγκινούν.

( Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Γιατί ένας από την παρέα, όταν ήρθε φίλος λίγο καθυστερημένος κρατώντας αθλητική εφημερίδα, το θεώρησε «ντροπή» και έσπευσε να θάψει το έντυπο κάτω από τις καρέκλες. Δεν λέω ποιος είναι ο «προσβεβλημένος» από τη θέα της αθλητικής εφημερίδας διανοούμενος, γιατί τον ξέρετε και θα γίνουμε κώλος. :-))
Θα έλεγα πολύ ευχαρίστως ποιος είναι ο φίλος που συμπεριφέρθηκε σαν κανονικός, ακομπλεξάριστος, άνθρωπος και ήρθε με την εφημερίδα που διάβαζε πριν λίγο. Δεν το κάνω γιατί έτσι ενδεχομένως καρφωθεί ο θιγμένος.
Αξίζει να σημειώσω επίσης για τον κάτοχο της αθλητικής εφημερίδας, δεν λέω ποιας γιατί θα γίνουμε πάλι κωλος, ότι ήταν εκείνος από την παρέα που φεύγοντας αγόρασε μερικά βιβλία ξέροντας γιατί το κάνει. )

Εγώ με το φίλο μου τον εκδότη τα είπαμε λίγο μετά την εκδήλωση. Είπαμε αρκετά, είπαμε και για τις παρουσιάσεις. Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα της κατανόησης, ξέρετε ποιο, με γέμισε φιλιά και αγκαλιές. Έμεινα όμως με τη βεβαιότητα ότι και την επόμενη φορά το ίδιο θα γίνει.

Σκέπτομαι όμως ότι αν ξαναπάω κι ακούσω πάλι τις ρόδες του ηλεκτρικού πάνω στις ράγες, να φωνάζω κάθε τόσο: «ΠΕΥΚΑΚΙΑ» και μετά από λίγο, «ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ», και μετά «ΒΙΚΤΩΡΙΑ» κοκ



ΥΓ Το τραγούδι "Ανθρωπο μονάχοι" που ακούτε μου χάρισε ο/η τεχνικός σύμβουλος του μπλογκακίου. Τον/την ευχαριστώ για τη βοήθεια αλλά και για το τραγούδι. Πολύ περισσότερο για το τραγούδι :-) .

UPDATE: Μετά τα λίγα Γαλλικά που γράφτηκαν, σκέφτηκα ότι και το άσμα οφείλει να ακούγεται εις την Γαλλικήν.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Θα σου τηλεφωνήσουν ξαφνικά.
Εκεί που δεν το περιμένεις, αλλά σχεδόν πάντα όταν το χρειάζεσαι. Πώς το ξέρουν, πώς το μαντεύουν;
Στην αρχή μένεις με την απορία γιατί είναι ακατανόητο.
Με τον καιρό μαθαίνεις να μην αναρωτιέσαι. Όχι γιατί κατάλαβες, αλλά γιατί όσο περνάνε τα χρόνια μαθαίνεις να συμβιώνεις με το ανεξήγητο.

Πολλές φορές τους έχεις φερθεί άσχημα, άλλες έχεις αδιαφορήσει.
Είναι έξυπνες, έχουν συγκρότηση , ξέρουν να αγαπούν, αγωνιούν. Δεν επιδεικνύουν τίποτα απο όλα αυτά. Είναι κάτι που το νοιώθεις όταν το χρειάζεσαι και στο δίνουν. Γενναιόδωρα και απλά. Χωρίς προαπαιτούμενα.
Τις δύσκολες ώρες εμφανίζονται. Όχι με το μανδύα του σωτήρα. Ανοίγουν μόνο την αγκαλιά και τη ψυχή τους για να χωρέσεις, να βρεις καταφύγιο και θαλπωρή. Δεν ζηλεύουν, δεν διεκδικούν, δεν θέλουν να πάρουν, έρχονται και δίνουν.
Διαχειρίζονται με τρυφερότητα και κατανόηση τον άνδρα που συμπεριφέρεται σαν παιδί, και λίγο αργότερα, αν όχι ταυτόχρονα, το παιδί που παριστάνει τον άνδρα.

Εστω κι αν πέρασαν χρόνια, έστω κι αν οι ζωές σας έχουν πάρει τελείως διαφορετικούς δρόμους, έστω κι αν οι αποστάσεις είναι μεγάλες, όταν τα πράγματα είναι σκούρα για σένα, εμφανίζονται. Προσφέρουν ένα ακόμα κομμάτι απο τον εαυτό τους και αμέσως μετά αποσύρονται, το ίδιο διακριτικά.

Είναι κάποιες γυναίκες που δεν τις καταλαβαίνω.
Ή μάλλον είναι κάποιες γυναίκες που φοβάμαι να τις καταλάβω.
Γιατί αν τις καταλάβω, θα πρέπει να δεχτώ τη γελοιότητα και την ανεπάρκεια του φύλου μου, του ανδρικού.
Και δεν είμαι καθόλου έτοιμος γι αυτό.

ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ - ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

Τα καφέ των βιβλιοπωλείων έχουν τη γοητεία τους. Για τους διανοούμενους, για τους βιβλιόφιλους, ίσως και για κάποιους ερωτευμένους είναι στέκι ανίχνευσης, συζήτησης και συνάντησης. Για όσους έχουν περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, οι περισσότεροι νομίζω ανήκουμε σε αυτή τη κατηγορία, είναι σωτηρία.

Στα περισσότερα βιβλιο-καφε, σου δίνεται η ευκαιρία να γλυτώσεις αρκετά ευρώ αφού έχεις τη δυνατότητα να διαλέξεις καμμιά δεκαριά βιβλία, και μετά να επιλέξεις με την ησυχία σου ποιά θα αγοράσεις, πίνοντας καφέ.

Σε κάποια, όπως ο ΙΑΝΟΣ, πέρα απο τα βιβλία, παρουσιάζονται και καινούργιοι δίσκοι.
Χθες το πρωί πίνοντας καφέ με φίλο καλό που βρέθηκε για λίγες ώρες στην Αθήνα, "πέσαμε" στην παρουσίαση του καινούργιου δίσκου του Παντελή Θαλασσινού "ΤΟ ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ". Οι στίχοι του Ηλία Κατσούλη. Αυτή ήταν η ευχάριστη έκπληξη. Όταν ακούσετε το δίσκο θα καταλάβετε γιατί.

Στο ίδιο καφέ υπήρξε ωστόσο και δυσάρεστη έκπληξη.
Έμαθα απο τον Δημήτρη Παπαχρήστο ότι, πριν λίγες μέρες, του απαγορεύτηκε να κάνει την εβδομαδιαία εκπομπή του στο κρατικό ραδιόφωνο. Απολύθηκε με συνοπτικές, σεμνές και ταπεινές διαδικασίες.
Ο Δημήτρης είναι φίλος αγαπημένος. Με τις απόψεις του πολλές φορές διαφωνώ. Κράτησε όμως όλα αυτά τα χρόνια μια στάση αξιοπρεπή, πιστεύει σε ότι κάνει. Είμαι σε θέση να γνωρίζω οτι "άντεξε" στις συχνές πιέσεις να "αξιοποιήσει" πολιτικά την ιστορία και το όνομά του.
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος μετά απο 19 ολόκληρα χρόνια στο κρατικό ραδιόφωνο, λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, εκδιώχθηκε με τον χειρότερο τρόπο.
Ενοχλούσαν οι εκπομπές του; Ενοχλούσαν οι συμβολισμοί; Δεν ξέρω.
Ξέρω όμως ποιός μπορεί να μάθει. Η Ιωάννα Καρυστιάνη.

Η Ιωάννα Καρυστιάνη κυκλοφόρησε τις τελευταίες μέρες το καινούργιο της βιβλίο "Σουέλ", (εκδόσεις Καστανιώτη). Βιβλιοκριτικός δεν είμαι, αλλά το διάβασα και νομίζω ότι είναι ένα υπέροχο βιβλίο.
Η κ. Καρυστιάνη έχει μια ακόμη ιδιότητα, έτσι πληροφορούμαι απο τα ΜΜΕ και τα δελτία τύπου του κ. Ρουσσόπουλου. Είναι, μας λένε, πολύ φίλη του πρωθυπουργικού ζεύγους.

Η Ιωάννα Καρυστιάνη δεν είναι μία ανυποψίαστη, αφελής γυναίκα. Είναι ευαισθητοποιημένη, έχει παρουσία, πέραν της συγγραφικής, σε σημαδιακά γεγονότα της ιστορίας του τόπου. Η κ. Καρυστιάνη γνωρίζει καλά τον Δημήτρη Παπαχρήστο. Κάποιες οριακές κοινές στιγμές ενώνουν τους ανθρώπους για πάντα, αφήνουν σημάδια ανεξίτηλα. Καμμιά φορά και ανεξήγητα.

'Οποιος απο σας τυχαίνει να γνωρίζει την κ. Καρυστιάνη παρακαλώ να της μεταφέρει το αίτημά μου. Θα ήθελα στην επόμενη συνάντηση με τον Κώστα και τη Νατάσα, να ρωτήσει τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς προς τον Δημήτρη Παπαχρήστο.

Για να σας πω την αλήθεια μου δεν θα περιμένω την απάντηση. Τη γνωρίζω ήδη. Γνωρίζω δηλαδή τί εννοεί με τον όρο "δημοκρατία" η κυβέρνηση της Ν.Δ
Ελπίζω όμως ότι ίσως την ακούσει την απάντηση η κ. Ιωάννα Καρυστιάνη.

Γιατί είπαμε, η Ιωάννα Καρυστιάνη ΔΕΝ είναι μια ανυποψίαστη, αφελής γυναίκα...


Και η αναγκαία συμπλήρωση για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις:

Προφανώς και ΔΕΝ εκλιπαρεί κανείς για αποκατάσταση. ( Να μη τρελλαθούμε κιόλας! )
ΠΟΙΟΙ και με τι μουτρα να αποκαταστήσουν ΠΟΙΟΝ;
Προφανώς και είναι ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΏΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΏΝ.
Σημασία έχει το τι πράττει η αγαπητή κ. Ιωάννα Καρυστιάνη...
Η αλλοιώς:
Πες μου τους φίλους σου, να σου πω ΤΙ είσαι. (ή τι ΔΕΝ είσαι).:.


ΥΓ1. Σε όσες και όσους θα ταξιδέψουν αυτό τον σκληρό αλλά πανέμορφο Νοέμβρη αφιερώνεται το τραγούδι "Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει" , (μ' ένα τρένο), απο τον καινούργιο δίσκο του Παντελή Θαλασσινού.
ΥΓ2. Η ραφινάτη Raffinata βοήθησε ώστε να μικρύνει το τραγούδι και να "κατεβαίνει" εύκολα. Σας ευχαριστώ κυρία μου.

ΠΕΝΤΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΟ

Τη Δευτέρα το πρωί έβρεχε.
Για λόγους ακατανόητους και σπάνιους, άφησα τη μηχανή και πήρα το αυτοκίνητο.

Πατήσια - Ασκληπιού, 75 λεπτά.

Ευτυχώς η αφηρημάδα μου με έσωσε.
Είχα ξεχάσει απο μέρες τη φωτογραφική μηχανή στο αυτοκίνητο.
Πέρασα την ώρα του μποτιλιαρίσματος φωτογραφίζοντας.

Πέντε απο αυτές τις φωτογραφίες αφιερώνω στο φάρο μου.
Καλημέρα σας.