Σάββατο, Φεβρουαρίου 16, 2013

Η ΛΕΞΗ ΤΣΙΠΑ...

... είναι άγνωστη λέξη γι΄αυτούς




Ποιος άραγε μπορεί να συγκινηθεί απο την διαμαρτυρία τους;

Ο δοτός, πριν λίγα 24ωρα,  πρόεδρος της ΕΚΑΠ που μόλις ορίστηκε στη νέα θέση ξαμόλησε τη κόρη του στις ρούγες του διαδικτύου να βρίζει τον Γιώργο Παπανδρέου; Αυτός που με εγκυκλίους του μεθοδεύει το πιο νόθο συνέδριο στην μεταπολιτευτική  ιστορία των κομμάτων στη χώρα μας;

Ποιος άραγε; Ο Βενιζέλος που όταν οι έλληνες εργάτες στα εργοστάσια της Γερμανίας έφτιαχναν το ΠΑΚ και αργότερα συγκροτούσαν τους πρώτους πυρήνες του ΠΑΣΟΚ   εκείνος έκανε καριέρα και "διάβαζε" σαν τον μακαριστό Χριστόδουλο; Για να συνεχίσει στο ΚΟΔΗΣΟ- ΚΑΕ;

Ποιος; Ο Δατσέρης μήπως; Ο Κούρκουλας, (κατά κόσμο Παναγιωτάκης);
Ποιος; Ο Τσολιάς που αντάμα με την γνωστή καλτσοδέτα ψαχούλευαν τα προσωπικά αντικείμενα του Γιώργου Παπανδρέου; Ή μήπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πέππας της Ολυμπιακής;
Ποια; Η Γεννηματά που παριστάνει ότι δεν βλέπει και δεν ακούει γιατί της είπε ο μηχανισμός των γερόντων που την διαφεντεύει να κραταει χαμηλό προφίλ και να μην συγκρούεται  στο όνομα της μελλοντικής της αναρρίχησης στο προεδρικό αξίωμα;

Ποιος από  αυτούς, γιατί αυτό είναι το επιτελείο του Βενιζέλου, θα συγκινηθεί;

Κανείς τους σας διαβεβαιώνω. Γιατί οι άνθρωποι είναι αλλού. Γι αυτούς η ιστορία του ΠΑΣΟΚ είναι η καταγραφή των ημερομηνιών της προσωπικής τους εξέλιξης στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό. Υπηρέτησαν όλες τις καταστάσεις με τον ίδιο κυνισμό και υστεροβουλία.

Δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει για την ιστορία του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης στο σύνολό της η λειτουργία των οργανώσεων του απόδημου Ελληνισμού.

Δεν τους αναγνωρίζουν οι οργανωτές του συνεδρίου τους έλληνες μετανάστες. Δεν ξέρουν ποιοι είναι αυτοί οι σύντροφοι που διαμαρτύρονται γιατί ο Σουλαδάκηδες  και οι λοιποί δοτοί του  Βενιζέλου τους στερούν  το δικαίωμα συμμετοχής τους στο συνέδριο του κόμματός τους.

Να τους πω εγώ ποιοί είναι.

Οι παππούδες τους και πατεράδες τους έφυγαν μετανάστες κυνηγημένοι από τις  μετεμφυλιακές πολιτικές του Παπάγου και της ΕΡΕ και της χούντας.

Αγωνίστηκαν για το μεροκάματο στα εργοστάσια και στις στοές των ανθρακωρυχείων, ενίσχυσαν με κάθε τρόπο τον αντιδικτατορικό αγώνα, αγκάλιασαν και στήριξαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ΠΑΚ και στο ΠΑΣΟΚ για να μπορούν μια μέρα τα δικά τους παιδιά να ζουν σε μια δημοκρατική Ελλάδα.

Και σήμερα βλέπουν έναν τυχάρπαστο συνασπισμό καρεκλοθήρων να τους αποκλείει ετσιθελικά από το δικαίωμα συμμετοχής τους στο συνέδριο του κόμματος που έφτιαξαν με τους αγώνες και τον ιδρώτα και το υστέρημά τους.

Και μετά οι Βενιζέλοι θέλουν να κάνουν και διάλογο για την κεντροαριστερά και το μέλλον της πατρίδας…

Αν έχουν λίγη τσίπα ακόμα επάνω τους ας πάρουν την εγκύκλιο πίσω. ΤΩΡΑ!

Αν έχουν, γιατί πολύ αμφιβάλλω…

ΥΓ. Διαβάστε ΕΔΩ την διαμαρτυρία των οργανώσεων του Απόδημου Ελληνισμού

Σάββατο, Φεβρουαρίου 02, 2013

ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: ΙΓΝΑΤΙΟΥ - ΠΙΝΟΚΙΟ 3-0...

... γιατί άλλος έχει ΤΟ ΟΝΟΜΑ:



και άλλος τη ΧΑΡΗ:


Διαβάστε παρακάτω,  απο το Smartpost, πόσο  "έγκυρος" και "σοβαρός" είναι ο δημοσιογραφίζων κ.Ιγνατίου του MEGA, του ΛΙΒΑΝΗ, του ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ, των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ και των λοιπών ΛΟΥΑ-ΛΟΥΑ δυνάμεων... 



Το σύστημα τα’χει παίξει.
Ο Πάνος Καμμένος με τα CDS, κάηκε. (δείτε  εδώ , εδώ και εδώ γιατί)
Η Γεωργαντά με τις θεωρίες για τα στατιστικά, τούς κάηκε. (δείτε εδώ , εδώ , εδώ γιατί)
Η υπόθεση με τον Ρουμελιώτη κάηκε.  (δείτε εδώ , εδώ , εδώ , εδώ και εδώ γιατί)
Έχει λυσσάξει το αντιπαπανδρεϊκό συστηματάκι να εξαφανίσει τον Γιώργο. Αλλά δεν τους βγαίνει τίποτα. Τζίφος. Τεφάλ ο Γιώργος. Και όσο δεν μπορούν να τον τελειώσουν – και αντίθετα, όσο τον βλέπουν να δικαιώνεται, τόσο σκυλιάζουν.
Επιστρατεύονται λοιπόν και οι τελευταίες εφεδρείες, όπως ο … Μιχάλης Ιγνατίου.
Γνωστός, ψεκασμένος με αντιπαπανδρεϊκή λύσσα, δεν χάνει ευκαιρία εδώ και χρόνια να αποδεικνύει ότι «το γινάτι βγάζει μάτι».
“Ξύπνησε” χθες λοιπόν ο Μιχάλης Ιγνατίου και έγραψε ένα ακόμα τρισχαριτωμένο άρθρο – λίβελλο εναντίον του Γ. Παπανδρέου. Και τι βρήκε να γράψει ο ψεκασμένος: 
«Οι καταγγελίες του κ. Λοβέρδου, τις οποίες μοιράζονται και άνθρωποι που είχαν γνώση των αποφάσεων του τότε πρωθυπουργού, επιβεβαιώνουν όσα γνωρίζαμε μερικοί εξ ημών, που είχαμε την τύχη να βρισκόμαστε στην Ουάσιγκτον τις ημέρες και τους μήνες που προηγήθηκαν της προσφυγής. Είναι απόλυτα επιβεβαιωμένη η πληροφορία ότι ο κ. Παπανδρέου προετοίμασε το έδαφος παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ.»
Και συνεχίζει λέγοντας: «Επομένως, όσοι ομιλούν και ισχυρίζονται ότι οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γερμανοί, ήταν αυτοί που εξανάγκασαν τον πρώην πρωθυπουργό να αναζητήσει βοήθεια από τον Ντομινίκ Στρος-Καν ρίχνουν στάχτη στα μάτια των ανύποπτων πολιτών για να μην καταγράψω κάτι χειρότερο: ότι “βιάζουν” την αλήθεια» (!)
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ο Μιχαλάκης, φαίνεται ότι δεν διάβασε τις διευκρινιστικές δηλώσεις του Λοβέρδου, γιατί αν τις είχε διαβάσει θα είχε αποφύγει το γεγονός να γελοιοποιείται με το άρθρο του από την πρώτη παράγραφο!  
Για να μην κουράζεται ο Μιχαλάκης του μαζέψαμε τις διευκρινιστικές δηλώσεις Λοβέρδου: «Εγώ δεν είπα ποτέ για σχέδιο Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου, αυτό που αμέσως διακινήθηκε στα μπλοκ, δεν το είπα εγώ, δεν είναι δικό μου»«Η Γερμανία, δύναμη απρόθυμη στην αρχή να σχηματισθεί μηχανισμός διάσωσης, τελικώς υποχώρησε, απαιτώντας όμως τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε αυτόν»«Δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για υπαγωγή στο ΔΝΤ, αυτά είναι θεωρίες που δεν ισχύουν, διάφορα μπλογκς μου βάζουν στο στόμα πράγματα που δεν είπα». (βλ. εδώ , εδώ και εδώ )
Αλλά αν δεν θέλει να πιστέψει το Λοβέρδο, γιατί ο Μιχαλάκης δεν διαβάζει το βιβλίο του γνωστού του, του κ. Ρουμελιώτη ντε (για τις ωραίες “συμπτώσεις” Ιγνατίου με την γελοία υπόθεση Ρουμελιώτη σας υποσχόμαστε αποκαλύψεις λίαν συντόμως), ο οποίος λέει ξεκάθαρα στις σελίδες 30-33, αναφερόμενος στην περίοδο από τα μέσα Φεβρουαρίου 2010 όταν του έγινε πρόταση και ανέλαβε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, τα εξής:
«[Ο Γ. Παπανδρέου] έδινε αγώνα ενάντια στο χρόνο προκειμένου να πείσει τους εταίρουςμας να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας… Τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο πρωθυπουργός μου είχαν πει στη διάρκεια των συναντήσεών μας ότι, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζε η Ελλάδα με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη, θα έπρεπε να εξεταστεί το ενδεχόμενο άντλησης χρηματοδοτικών πόρων από το ΔΝΤ, ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία… Ωστόσο, ήταν φανερό ότι η απόφαση για προσφυγή στο Ταμείο δεν είχε ακόμα δρομολογηθεί, εφόσον οι συζητήσεις για τη χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας από τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης συνεχίζονταν στις Βρυξέλλες».
Λέει όμως κι άλλα ο Ιγνατίου. Γράφει: «Είναι προκλητική η θέση του κ. Παπανδρέου ότι η προσφυγή στο Ταμείο έσωσε την Ελλάδα, διότι η αλήθεια είναι άλλη: Έσυρε τη χώρα ξυπόλητη στ” αγκάθια, διότι έχασε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους και μεθόδους για να τη «δέσει» στο μηχανισμό, αντί στο διάστημα αυτό να πάρει μέτρα, τα οποία θα ήταν πολύ πιο ανώδυνα απ” αυτά που επέβαλαν οι δανειστές».
Να και πλυντήριο των εγκληματικών ευθυνών Καραμανλή ο Μιχαλάκης! Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Όπως δεν είναι και η πρώτη φορά που έρχονται απ” έξω άρθρα εναντίον του Παπανδρέου -σε ελληνικά ή ξένα ΜΜΕ- αλλά με στόχο να ξεπλύνουν τον Καραμανλή. Του αφιερώνουμε δύο πραγματάκια για να φρεσκάρει τη μνήμη του:

α) Του αφιερώνουμε το πολύ ωραίο γράφημα που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» και δείχνει με πολύ παραστατικό τρόπο το έργο του σύγχρονου Νέρωνα Καραμανλή
(βλ. εδώ)

β) Και του αφιερώνουμε το απόσπασμα από διάλογο του δημοσιογράφου Γ. Παπαχρήστου με τον Υπουργό Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα, που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»: «Αποφάσισα να απευθύνω σχετικό ερώτημα στον πλέον αρμόδιο να απαντήσει, τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Ιδού τι μου είπε:
Ο μεγάλος εκτροχιασμός έγινε πράγματι τη διετία 2007-2009, τότε χάθηκε το παιχνίδι. Βεβαίως, η χαλάρωση είχε ξεκινήσει νωρίτερα, ήδη από το 2004, αλλά η έκρηξη συνέβη τη συγκεκριμένη διετία.
- Θα μπορούσε να αποσοβηθεί η προσφυγή στο Μνημόνιο;
Πιστεύω πως ναι, αν το 2007 είχαν ληφθεί σοβαρά μέτρα δημοσιονομικής σταθερότητας.»
(βλ. εδώ)

Και παρεμπιπτόντως – επειδή πριν μήνες είχαν ακουστεί κάποιες φήμες –  μίλησε ή περιμένει ακόμη να μιλήσει με τον άνθρωπο που δεν χάνει ευκαιρία να γράφει εναντίον του, για το βιβλίο που ετοίμαζε;
Αυτά.
Προς το παρόν.
Γιατί έρχονται κι άλλα.