Υποτίθεται ότι η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση είναι ένα μεγάλο αστικό κόμμα με προοπτική κυβερνητικής θητείας. Ένα κόμμα δηλαδή που υπάρχει για να έχουν οι πολίτες εναλλακτική κυβρνητική επιλογή μπροστά στην κάλπη την ώρα των εκλογών.
Σας παρακαλώ να μπείτε στον κόπο να διαβάσετε με προσοχή την παρουσίαση, σε άψογο στυλ πολυεθνικής εταιρείας (UNILEVER και βάλε), της οικονομικής πρότασης της ΝΔ.
Είμαι σίγουρος ότι θα εκπλαγείτε από την προχειρότητα και την επιπολαιότητα της προσπάθειας. Θα εκπλαγείτε από τις αντιφάσεις από παράγραφο σε παράγραφο. Θα γελάσετε, όσοι στοιχειωδώς παρακολουθείτε δείκτες και νούμερα, από την εφευρετικότητα στο μαγείρεμα των «μέσων όρων» και των προβλέψεων με τη χρήση και συγχώνευση και σύγκριση αριθμών που αντλούνται από βάσεις δεδομένων που δημιουργήθηκαν με ετερογενείς και αλληλοσυγκρουόμενες μεθοδολογίες. Αυτό άλλωστε σπεύδει να το ομολογήσει στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Σαμαράς…
Είμαι σίγουρος ότι θα μελαγχολήσετε γιατί ένα μεγάλο κόμμα, που υποτίθεται ότι έχει επάρκεια στελεχών, δεν μπορεί να αρθρώσει μια στοιχειωδώς συνεκτική και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση.
Στη μία παράγραφο καταγγέλλει την κυβέρνηση γιατί «μαγείρεψε στοιχεία» και ουσιαστικά κατασκεύασε την κρίση ενώ η οικονομία που παρέλαβε ήταν κατά τη γνώμη του προβληματική αλλά όχι σε κρίση. Στην επόμενη παράγραφο κατηγορεί την κυβέρνηση ότι άργησε να καταλάβει το μέγεθος της κρίσης που ήταν τεράστιο και δεν πήρε αμέσως τα μέτρα...
Στη μία παράγραφο μιλάει για μαγείρεμα και τεχνητή αύξηση του ελλείμματος κατά 3 μονάδες ενώ παραδέχεται ταυτοχρόνως ότι η ΝΔ παρέδωσε έλλειμμα τουλάχιστον στο 10%...
Καταγγέλλει την κυβέρνηση για τα μέτρα και το μνημόνιο αλλά σημειώνει με έμφαση:
«…Εμείς δεχόμαστε μέτρα σαν κι αυτά που λαμβάνονται ήδη, αλλά όχι τέτοιας έντασης. Και τα δεχόμαστε μόνον εφ’ όσον συμπληρωθούν ταυτόχρονα με άλλου τύπου μέτρα που εξουδετερώνουν την ύφεση και τονώνουν την αγορά.
Θέλουμε να χτυπήσουμε ταυτόχρονα, με διαφορετικά «εργαλεία» και το διαθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα.
-- Το πρώτο με συσταλτική, περιοριστική, πολιτική.
-- Και το δεύτερο με μέτρα τόνωσης της αγοράς, δηλαδή ανάκαμψης, αλλά μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους…»
Για το 70% του ελλείμματος το «διαρθρωτικό» όπως το ονομάζει αποδέχεται τα μέτρα της κυβέρνησης και του μνημονίου. Για το υπόλοιπο 30% προτείνει μέτρα ανάκαμψης της αγοράς με μηδενικό ή ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος. Καμιά αύξηση σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου δηλαδή και μηδενικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Όλα στην «αγορά», όλα στους εργολάβους όπως μπορούμε να διαβάσουμε στη συνέχεια στην εξειδίκευση της πρότασης. Οι συναντήσεις με τους Μπομπολαίους είχαν φαίνεται αποτέλεσμα.
Ζούμε μια δύσκολη και επώδυνη περίοδο. Ζούμε την ξηρασία ενός πολιτικού συστήματος που καταγγέλλει στο σύνολό του φραστικά τους μονόδρομους ενώ στην πράξη κάνει κάθε τι προκειμένου να τους ενισχύσει.
Η Ν.Δ αδυνατεί να αρθρώσει έναν, έστω και στοιχειωδώς, σοβαρό διαχειριστικό λόγο. Η Αριστερά εξαντλείται σε ανταγωνισμό χάπενινγκς , κάποιες φορές ακραίων με θλιβερές επιπτώσεις, και τηλεοπτικής ατάκας στα τηλεπαράθυρα. Πολιτική πρόταση που θα συνεγείρει τους πολίτες πουθενά.
Η κυβέρνηση, (χωρίς αντιπολίτευση νομίζει βλακωδώς ότι όλα είναι εύκολα και σωστά) , διολισθαίνει ολοένα και πιο γρήγορα στο δρόμο με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές. Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα δεν συζητά, δεν σκέπτεται. Ο καθένας μας αγωνιά μόνος του, παρακολουθεί τις εξελίξεις και περιμένει να δει… Τι να δει; Ο θεός και η ψυχή μας το ξέρει…
Αυτή η αφασία, αυτή η απόγνωση χωρίς προοπτική, αυτή η έλλειψη συλλογικότητας αυτό το καλοκαίρι νοιώθω ότι πληγώνουν βαθιά τις γενιές που έρχονται.
6 σχόλια:
Αγαπητέ alzap όντως η κυβέρνηση νομίζει ότι στο γήπεδο είναι μόνη!
Όμως ο χρόνος του "εύκολα και σωστά" έχει παρέλθει και αυτό είναι φανερό.
Η διακυβέρνηση υπό το πραγματικό καθεστώς "ειδικής εθνικής ανάγκης" ισοπεδώνεται από τους επιθετικούς προσδιορισμούς της ανύπαρκτης δεξιοαριστερής αντιπολίτευσης και του χωρίς αιδώ συνδικαλιστικού και μη όχλου.
Τώρα στο στήθος του Παπανδρέου όλο και πιο θαρρετά καρφιτσώνουν το μετάλλιο της νεοφιλελεύθερης αρετής...
@ανωνυμος:
Μάλιστα. Αν αυτό κατάλαβες είσαι ιδιαίτερα ευφυής.
@stefanos:
Σε κάθε εποχή, σε κάθε περίοδο υπάρχουν εκείνοι που πάντα επιπλέουν όσο ψηλά κι αν είναι τα κύματα κι εκείνοι που χάνονται, πάντα οι ίδιοι, στα βάθη των ωκεανών.
Δεν είναι τυχαίο που στα μεγάλα καράβια οι επιβάτες της Α΄θέσης έβρισκαν πάντα χώρο στις σωσίβιες λέμβους. Οι υπόλοιποι, της β΄και της γ΄ θέσης ζούσαν όσο άντεχαν να κολυμπούν στον ωκεανό...
Αυτό λίγο πολύ είναι η πεμπτουσία του νεοφιλελευθερισμού.
Ίσως δεν πρέπει να ξαναδούμε την ίδια λογική να επικρατεί.
Φαίνεται ότι για κάποιους ανθρώπους – και όλως περιέργως και γι αυτούς που δεν έχουν “ισχυρή” πολιτική άποψη- το να είναι κάποιος Νεοδημοκράτης σημαίνει περίπου ότι είναι υιός ή εγγονός δοσιλόγων , νοσταλγός της δικτατορίας, παρανόμως πλουτίσας, θρησκόληπτος, με ισχυρές διασυνδέσεις σε πολιτικά (νεοδημοκρατικά) γραφεία, που έχει μονίμως την άποψη του κόμματος του και περιμένει πότε θα έρθει στα πράγματα το κόμμα του για να “κονομήσει”. Επίσης – σύμφωνα με την άποψη αυτή- ο Νεοδημοκράτης δεν έχει ίχνος πνευματικών ενδιαφερόντων, είναι απολύτως αδιάφορος για την δυστυχία του διπλανού του, είναι συνειδητός καταστροφέας του περιβάλλοντος και προφανώς η όποια ευαισθησία του για εθνικά θέματα δεν είναι παρά απόρροια του εθνικισμού και της ξενοφοβίας του.
το ΠΑΣΟΚ παίρνει δυσάρεστα μέτρα και η ΝΔ θα πάρει ευχάριστα. Στην κατάσταση μας ΔΕΝ υπάρχουν ευχάριστα μέτρα. Μόνο που τα δυσάρεστα μέτρα δεν είναι υποχρεωτικά και αποτελεσματικά. Το στοίχημα της ΝΔ είναι η πρόταση της να πείθει για την αποτελεσματικότητα της. Το πρόβλημα της κυβερνητικής πολιτικής μέχρι σήμερα δεν είναι ότι τα μέτρα είναι δυσάρεστα, το πρόβλημα τους είναι ότι το “πακέτο” που έχει υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ φαίνεται αδιέξοδο. Ακόμα χειρότερο ότι ελάχιστοι πιστεύουν το αντίθετο.
Η ζόρικη αλήθεια όμως είναι ότι η πολιτική είναι επιλογή μεταξύ δυσαρέστων λύσεων και ως εκ τούτου δεν γίνεται να έχεις ” και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο”. ΑΝ θέλουμε όντως πιο ευέλικτη αγορά εργασίας πρέπει να δεχθούμε περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Και επίσης πρέπει να εξηγήσουμε γιατί αυτός ο περιορισμός των δικαιωμάτων τους θα αποβεί μακροπρόθεσμα σε όφελος τους ή – για να το δούμε και ανάποδα- γιατί η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος θα οδηγήσει σύντομα τους εργαζόμενους σε πολύ δυσκολότερη θέση. Επαναλαμβάνω “αν όντως θέλουμε μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας”.
Φίλε, λυπάμαι που σου το λέω αλλά δεν πείθεις με τίποτα. Δεν παρουσιάζεις συγκεκριμένα σημεία διαφωνίας και οι αφορισμοί σου είναι εντελώς αστήρικτοι. Από ότι βλέπω δεν αμφισβητείς και την βάση των υπολογισμών.
Ποιοι ευνόησαν τους μπομπολαίους, άστο καλύτερα…
Δημοσίευση σχολίου