ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το μαθητικό περιοδικό ΧΡΥΣΗ ΠΕΝΑ του 2ου Ενιαίου Λυκείου Αγ. Βαρβάρας.


Γιορτή των λουλουδιών και της εργατιάς

Η Πρωτομαγιά είχε καθιερωθεί από την αρχαιότητα ακόμα ως καθαρά φυσιολατρική λαϊκή γιορτή, με προέλευση ειδωλολατρική.
Στη σύγχρονη εποχή, από την παραμονή ακόμα της γιορτής, αλλά κυρίως ανήμερα, η Πρωτομαγιά γιορτάζεται με ομαδική έξοδο στην εξοχή, μάζεμα λουλουδιών και διασκεδάσεις...Αυτή η γιορτή σχετίζεται με το πανελλήνιο έθιμο της κατασκευής στεφανιού από λουλούδια.

Η 1η του Μάη έχει καθιερωθεί επίσης ως παγκόσμια ημέρα των εργαζομένων και ως ημέρα γιορτής της εργατικής τάξης από το Διεθνές Εργατικό Συνέδριο των Παρισίων του 1889. Η Πρωτομαγιά βρίσκει τις περισσότερες φορές τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους σε αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις για να προστατέψουν τα επαγγελματικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, που υπονομεύονται από τις προτεινόμενες κυβερνητικές ρυθμίσεις. Απεργούν για τα δικαιώματά τους, αγωνίζονται για τα αιτήματά τους και διεκδικούν την κατοχύρωσή τους.

Η 1η Μάη παραμένει ως ημέρα μνήμης και αγώνα, λόγω της μεγάλης και πολύνεκρης εργατικής απεργίας που έλαβε χώρα στο Σικάγο το 1886 για την καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας, με κυρίαρχο σύνθημα το "Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ύπνος, οκτώ ώρες ψυχαγωγία, ανάπαυση και μόρφωση". Οι ιστορικές μνήμες των αγώνων, των θυσιών και των νεκρών του Σικάγου αποτελούν σταθμό ισχυρής πεποίθησης και αμετακίνητης βούλησης των εργαζομένων για την απαλλαγή των λαών από την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση, την οικολογική καταστροφή και το άδικο.
Ακόμη μια φορά, η μέρα αυτή βάφτηκε με αίμα από τον θάνατο 200 πατριωτών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944, όπου σημειώθηκε μια από τις μαζικότερες εκτελέσεις.

Ως διεθνής εργατική γιορτή η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε το 1947. Στη χώρα μας, η εργατική Πρωτομαγιά τα τελευταία χρόνια γιορτάζεται επίσημα στο Πεδίο του Άρεως, μπροστά στο κτίριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ).





ΥΓ. Η περιοχή φημίζεται για το αξεπέραστο ταςκεμπαμπ και τα σουτζουκάκια της.
Όντας κοιλιόδουλος έδωσα πραγματική μάχη, χθες το βράδυ, για να συμπεριφερθώ με κάποια αξιοπρέπεια και να αφήσω κάποια κομμάτια στις πιατέλες.

Επίσης με χαρά διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι η υψηλών απαιτήσεων μαγειρική βρίσκεται έξω και μακριά από τους πολυδιαφημισμένους "γκουρμέδες". :-PPPPP
Τ’ ακούς dimitris-r ;;;;;