ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗΔΕΣ

Ο χώρος δουλειάς του είναι ένα γυάλινο κλουβί 1Χ1,5 . Είναι θυρωρός στο εμπορικό κέντρο στη Χαριλάου Τρικούπη. Η γυναίκα του είναι καθαρίστρια στους ορόφους, καθαρίζει τα γραφεία μας όταν φύγουμε. Δεν έχω συναντήσει ποτέ την ίδια. Συναντώ όμως κάθε πρωί που μπαίνω στο γραφείο την διακριτικότητα, την ευστροφία και την εντιμότητά της. Αφηρημένος και χύμα όπως πάντα, αφήνω φεύγοντας κάθε μεσημέρι εκτεθειμένα διάφορα αντικείμενα. Προσωπικά είδη, χρήματα, έγγραφα που θα μπορούσαν να με εκθέσουν. Την άλλη μέρα θα τα βρω μέσα στα συρτάρια, καλυμμένα και τακτοποιημένα.

Ο άντρας της πάλι, οχτώ-δεκα ώρες, με ζέστη ή κρύο υποχρεωμένος να στέκεται μέσα στο κλουβί. Μεσήλικας με βλέμμα παραίτησης και θλίψης.

Προχτές το βράδυ οι "αναρχικοί" αποφάσισαν να εκδικηθουν το κράτος και την Εθνική τράπεζα για τα επεισόδια με τους πυροβολισμούς την περασμένη εβδομάδα. Έκριναν σκόπιμο δέκα απο αυτους να εγκλωβίσουν τον θυρωρό, να βάλουν δέκα μπουκάλια με βενζίνη μέσα στο κλουβί και να τον απειλούν ότι θα τον κάψουν ζωντανό.

Χθες βράδυ, ήμουν στο κέντρο όταν ομάδα 15-20 "αναρχικών" επιτέθηκε στον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρήστο Πολυζωγόπουλο και τον καθηγητή Σαββα Ρομπόλη στη γωνία Ναυαρίνου και Ιπποκράτους. Τους έβγαλαν απο το αυτοκίνητο και τους χτυπούσαν ανελέητα. Τον Πολυζωγόπουλο τον έριξαν στο δρόμο και τον κλώτσαγαν με μανία στο κεφάλι. Τον μετέφεραν σε διπλανή κλινική και τον είδα λίγο αργότερα. Ο γιατρός που τον εξέτασε μου εξήγησε πόσο τυχερος στάθηκε και δεν προκλήθηκαν ανεπανόρθωτες βλάβες.

Σε λίγες μέρες δύο αλεπάλληλα επεισόδια, δύο δείγματα συμπεριφοράς που κάποιοι επιμένουν να ονομάζουν δράση "αναρχικών"...

Εχω γνωρίσει αντιεξουσιαστές και αναρχικούς στη ζωή μου. Μερικοί είναι φίλοι μου εδώ και χρόνια. Για κάποιους άλλους, σε δύσκολες εποχές, ήμουν μάρτυρας υπεράσπισης σε στημένες δίκες για την τρομοκρατία. Είναι άνθρωποι ακέραιοι, ουσιαστικά δημοκράτες με τρόπο και στάση ζωής τέτοια που τιμά και σέβεται την ιδεολογία τους. Μπορεί να διαφωνείς μαζί τους αλλά ποτέ δεν θα αποπειραθούν να σου επιβάλουν τις απόψεις τους. Τη δράση τους την υπερασπίζονται δημόσια και αυτό έχει το ανάλογο τίμημα. Είναι άνθρωποι χωρίς κουκούλες και λοστούς. Το αναρχικό κίνημα άλλωστε, παγκοσμίως και διαχρονικά, είναι ένα κίνημα που γέννησε μερικές από τις πιο υπέροχες προσωπικότητες, είναι ένα κίνημα που έδωσε πολλές φορές το απόλυτο δείγμα προσφοράς και θυσίας στο όνομα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Για τους λόγους αυτούς, παρά τις σοβαρές διαφωνίες και την κομματική μου ένταξη σε άλλο πολιτικό χώρο, σέβομαι τους αναρχικούς και ακούω με προσοχή το λόγο που εκφέρουν.

Για τους λόγους αυτούς δεν μπορώ να δεχτώ το φασισμό της ιδιοποίησης απο μερικά κωλόπαιδα του τίτλου "αναρχικοί". Τέτοιες συμπεριφορές μάλλον την "Καρφίτσα" και τον Γκοτζαμάνη θυμίζουν σε όσους μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους παρακρατικές συμπεριφορές.

Αναρχικός και τζάμπα μάγκας είναι έννοιες ασύμβατες.