ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ "ΠΟΡΟΜΑΚΟΤΟΥΡΚΟ' ΟΙ ΛΕΧΡΙΤΕΣ

...και πολιτικούς ΛΕΧΡΙΤΕΣ θα τους ονομάζω για όσο διάστημα το παρακάτω κατάπτυστο και χολερικό ποστ θα παραμένει στην ιστοσελίδα τους.

Είναι το site ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ όργανο έκφρασης του ΜΠΙΣΤΗ, του ΔΕΡΒΕΝΗ, του ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ ,  της ΕΛΙΑΣ, των 58, του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, του ΛΟΒΕΡΔΟΥ κλπ. Καθρεφτίζει ανάγλυφα το ήθος και την ποιότητά τους. Προσέξτε τι γράφουν για τον Μανώλη Γλέζο. Οι εμετικοί...
Αυτό είναι το ποστ:

ΦΩΤΗΣ... ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΣΑΜΠΙΧΑ... ΓΛΕΖΟΣ!

25/04/2014

Πορομακότουρκοι!

ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΙ ΑΝ ΓΕΡΑΣΑΝ
ΚΙ ΑΣΠΡΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΧΟΥΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥΣ!

ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ...
ΚΙ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΠΟΛΟ ΑΛΛΙΩΣ! 

Αυτά που μόλις διαβάσατε γράφουν οι άνθρωποι των "τεχνών", του "πολιτισμού", οι κκ "καθηγητές" που διδάσκουν "ήθος" και "πολιτικό πολιτισμό" και "σεβασμό" στον αντίπαλο.
Είναι η νέα "αριστερά" της Ελιάς...

Το ποστ είναι ανυπόγραφο. Άρα δεν εκφράζει προσωπικές απόψεις αλλά την συντακτική ομάδα της ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ. 

Ποιοί είναι αυτοί για να τους θαυμάζετε;
Διαβάστε:

Εκδότης
Γιάννης Μεϊμάρογλου

Διευθυντής Σύνταξης
Μιχάλης Κυριακίδης

Aρχισυντάκτρια
Αγγελική Σπανού

Συντακτική Επιτροπή
Παύλος Αθανασόπουλος
Παρασκευάς Αυγερινός
Σωτήρης Βαλντέν
Βασίλης Βουτσάκης
Χρήστος Δερβένης
Νίκος Διακουλάκης
Μυρσίνη Ζορμπά
Γιώργος Θωμάς
Γιάννης Καλογήρου
Αλέξης Καλοκαιρινός
Δημήτρης Καλουδιώτης
Αθανάσιος Κοντογιώργης
Στέφανος Μανίκας
Νίκος Μπίστης
Κώστας Μποτόπουλος
Λέλλα Παπαγιαννοπούλου
Γιώργος Σιακαντάρης
Μαρία Τοπάλη
Μάνος Τρανταλλίδης
Κώστας Χλωμούδης

ΥΣ. Άφησα με ονοματεπώνυμο ένα σχόλιο διαμαρτυρίας. Δεν το δημοσίευσαν. Στο όνομα της δημοκρατίας και του διαλόγου φαντάζομαι...

ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ; ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ή

...ΟΣΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ;

Το ότι βρισκόμαστε σε μια συγκλονιστική, μεταβατική περίοδο είναι γεγονός. Οι ρυθμοί  και τα προβλήματα της καθημερινότητας, οι επιπτώσεις της κρίσης στη ζωή μας , η σύγχυση, η παραπληροφόρηση, το θολό τοπίο δεν μας δίνουν την δυνατότητα  να δούμε καθαρά αυτό που συμβαίνει, τις αλλαγές που γίνονται σε όλα τα επίπεδα. Πολύ περισσότερο όταν ο ατομικός χρόνος είναι ποιοτικά διάφορος από τον συλλογικό και ιστορικό χρόνο. Στην προσωπική αντίληψη και το βίωμα  όλα μοιάζουν να κινούνται αργά, να είναι τελματωμένα. Οι συλλογικές διεργασίες όμως σε επίπεδο οικονομίας, κοινωνίας και πολιτικής είναι ραγδαίες.  Αυτό που ατομικά  θεωρούμε αργόσυρτη   και αδιέξοδη διεργασία στις ιστορικές καταγραφές του μέλλοντος θα εμφανίζεται ως μια πολύ σύντομη και βίαιη ανατροπή των δεδομένων.  Κάποια γεγονότα που σήμερα μας φαίνονται τεράστιας σημασίας σε λίγο χρόνο θα φαίνονται αστεία και κάποια άλλα που μετά βίας διακρίνουμε τώρα θα αποδειχτούν  τεράστιας σημασίας. Και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το θετικό ή το αρνητικό πρόσημο που θα σηματοδοτήσει το τέλος της περιόδου μετάβασης.  Γιατί  όλα συμβαίνουν τώρα και είναι η συμμετοχή μας ή η απουσία μας που θα σημαδέψει την αρνητική ή την θετική εξέλιξη.

Τα λέω αυτά γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι και εγώ, μαζί με πολλούς άλλους φαντάζομαι, έπεσα στην παγίδα αρκετές φορές να αντιπαρατεθώ με οξύ τρόπο με τις πολιτικές αλητείες του συστήματος και των υπηρετών του. Πάγιος και διαχρονικός νόμος κίνησης  της όποιας βρώμικης εξουσίας είναι να αποφεύγει την συζήτηση για την ουσία των προβλημάτων, να μεταφέρει την μπάλα στο γήπεδο της προσωπικής αντιπαράθεσης, στην σπίλωση των αντιπάλων της.

Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα  και μεγαλύτερη απόδειξη  για όλα αυτά από τις μεθόδους και τον τρόπο που αντιμετωπίζει το συστημικό πλέγμα τον Γιώργο Παπανδρέου.  Ο Γιώργος Παπανδρέου τα τελευταία χρόνια μιλάει δημόσια. Πολλές φορές έχει πει  την άποψή του για την κρίση, τα μνημόνια, το χρέος, τις ευθύνες, την συμπεριφορά της Ευρώπης, τις χαμένες ευκαιρίες, τις απαραίτητες λύσεις διεξόδου, την αναγκαία στρατηγική για τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις. Σχεδόν ποτέ δεν έχει υπάρξει αντίλογος ή κριτική σε αυτά που λέει. Πάντα γίνεται αρνητική κριτική για το μέρος που μίλησε, για το ακροατήριο που τον άκουσε, για το ντύσιμό του, για το αν διαφώνησε και πως κάποιος από τους παρευρισκόμενους.

Είναι παράδοξο και απολύτως αντιφατικό να δείχνουν όλοι αυτοί τον Παπανδρέου ως τον αποκλειστικό υπεύθυνο για μια «ολέθρια» πολιτική και ταυτοχρόνως να εκθειάζουν όσους με λάθος τρόπο και προτεραιότητες αντιγράφουν με δυσμενέστερους για την κοινωνία όρους τις επιλογές του. Είναι επίσης αποκαλυπτικό της  μαύρης προπαγάνδας τους το γεγονός ότι ποτέ δεν μπαίνουν στην διαδικασία να αντικρούσουν και να αποδομήσουν εάν μπορούν με επιχειρήματα όσα ισχυρίζεται ο Παπανδρέου. Τη στιγμή μάλιστα που υποτίθεται ότι είναι απόλυτα σίγουροι  τόσο για την μηδαμινή απήχησή του στην κοινωνία αλλά και για την αβασιμότητα των επιχειρημάτων του.  Από την μία μας λένε ότι ο Παπανδρέου είναι παντελώς ανυπόληπτος και δεν τον παρακολουθεί κανείς και από την άλλη και ταυτόχρονα οι ίδιοι μας λένε ότι η συμμετοχή του στην παρουσίαση ενός βιβλίου μαζί με τον Κουβέλη θα πλήξει ανεπανόρθωτα την ΕΛΙΑ...

Έτσι παρακολουθούμε μόνιμη σπατάλη ακριβού τηλεοπτικού χρόνου και  καθημερινή αρθρογραφία  στο μόνιμο μοτίβο του κουτσομπολιού και της δίκης προθέσεων. Ποιος είναι ο συμπέθερος του Παπανδρέου, τι του είπε ο ταξιτζής, πως χαιρέτησε τον Μήτσο, γιατί κάθισε κοντά στο παράθυρο και άλλα τέτοια κοσμογονικά.

Εγώ τους καταλαβαίνω πια και καταλαβαίνω την ανησυχία τους. Ένα πρόβλημα γι αυτούς είναι ο Παπανδρέου και η απρόσμενη γι αυτούς αντοχή και το πείσμα που δείχνει. Το δεύτερο και μεγαλύτερο πρόβλημα  τους είναι όσα λέει ο Παπανδρέου. Αν το πρώτο τους εκπλήσσει το δεύτερο τους φοβίζει. Γιατί ο λόγος του Παπανδρέου είναι λόγος πολιτικός και επί της ουσίας. Και αν ανοίξει η συζήτηση για τα ζητήματα ουσίας ξέρουν όλοι αυτοί ότι η αλήθεια θα αναδειχθεί, θα υποχρεωθούν όλοι να πάρουν θέση για την ταμπακέρα, να μιλήσουν και να  αναλάβουν την ευθύνη όσων λένε και κυρίως όσων έκαναν και κάνουν. Χωρίς παραμορφωτικούς καθρέφτες και μηντιακά τεχνάσματα είναι χαμένοι και το ξέρουν.  Και τα  συμφέροντα που διακυβεύονται είναι τεράστια.

Συμπέρασμα προσωπικό μετά από όλα αυτά και απόφαση.

Ουδόλως με ενδιαφέρει τι θα κάνει ο Βενιζέλος και η κλίκα του και οι ελιές του και ασφαλώς ΔΕΝ τους ψηφίζω γιατί η ψήφος έχει, πρέπει να έχει, πέραν των άλλων  και στοιχεία αξιοπρέπειας,

Ουδόλως με απασχολούν οι ίντριγκες και τα κολητιλίκια του Σκανδαλίδη που μαζεύει την παρέα του, (Κασσήδες, Κουτσούκους κλπ) για να γίνει μόνιμος προσωρινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μετά τις 26 Μαΐου και μέχρι την διάλυσή του που εξήγγειλε με το κείμενο που αυτός έγραψε και διάβασε ο Βαγγέλης,  μόλις χθες στη σύναξη της Ελιάς.

Δεν με αγγίζουν και δεν με αφορούν οι απόψεις της Τρέμη, του Πρετεντέρη και των διαφόρων Ευαγγελάτων.

Αντιθέτως με αφορά απολύτως η αληθινή, ουσιαστική ανασυγκρότηση της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης. Επομένως με αφορά απολύτως το περιεχόμενο και η ουσία του πολιτικού λόγου του Γιώργου Παπανδρέου. Γιατί είμαι πεισμένος ότι αποτελεί την βάση συζήτησης για  όποιον και όποια επιθυμεί μια καινούργια αφετηρία.

Γιατί τελικά με έπεισαν οι Πρετεντέρηδες και οι νταβατζήδες του συστήματος ότι πρέπει να αναδείξω περισσότερο και να συνταχθώ με αυτό που φοβούνται και ξορκίζουν περισσότερο και από τον ίδιο τον Παπανδρέου. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο απο παρα αυτά που λέει ο Παπανδρέου. 

ΟΙ "ΠΕΝΤΑΔΕΣ" ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ...

Τη μισή του εφημερίδα, ΤΑ ΝΕΑ,  έχει αφιερώσει και σήμερα ο Ψυχάρης σε υβρεολόγια εναντίον του Γιώργου  Παπανδρέου. Με αποκορύφωμα το «σαλόνι»  της εφημερίδας όπου παίζουν τα ρέστα τους. Με όρους κόστους, ακριβοπληρωμένο προσωπικό και ανθρωποώρες απασχόλησης, χαρτί, εκτύπωση  και διανομή αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο ακριβά εγχειρήματα. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τις ώρες τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου με θέμα «Παπανδρέου»  σε ώρες υψηλής ακροαματικότητας και τηλεθέασης αντιλαμβανόμαστε ότι στην  επιχείρηση «αποδομούμε και βρίζουμε τον Παπανδρέου» κάποιοι ξοδεύουν τεράστια ποσά κάθε μέρα. Και αν είχαν αποτέλεσμα θα έλεγε ίσως κάποιος  «δεν πειράζει ας πάει και το παλιάμπελο». Δεν έχουν όμως κι αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνουμε όλοι καθημερινά.

Το καινούργιο εφεύρημα που απειλεί υποτίθεται την σταθερότητα της χώρας είναι οι «πεντάδες» και ο Ξυνίδης. Μας λένε ότι με  τις πεντάδες που συναντάει ο Παπανδρέου στο γραφείο του οργανώνεται ώστε να ανατρέψει τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά, την κυβέρνηση. Και αυτές οι πεντάδες δεν είναι βεβαίως βουλευτές. Γιατί αυτοί όπως μας πληροφορεί ο Ψυχάρης σε άλλο σημείο είναι εναντίον του Παπανδρέου γιατί τους «άδειασε» στην τροπολογία για τις τράπεζες, δεν θέλουν να τον βλέπουν.  Δεν είναι βεβαίως τραπεζίτες και μεγαλοεργολάβοι γιατί αυτοί ειδικά θέλουν να τον εξαερώσουν, είναι αυτοί που σκορπάνε δεκάδες χιλιάδες ευρώ καθημερινά στα υβρεολόγια εναντίον του. Ποιοι αποτελούν λοιπόν αυτές τις πεντάδες;

 Αν πιστέψουμε τα ΜΜΕ στις πεντάδες δεν μπορεί παρά να συμμετέχουν κάποιοι γραφικοί και βαρεμένοι τύποι και τύπισσες που για λόγους με ψυχιατρικό υπόβαθρο εξακολουθούν να πιστεύουν στον Παπανδρέου. Γιατί μας λένε επίσης οι «έγκυροι» ότι κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν υπάρχει που να υπολογίζει τον και στον Παπανδρέου. Πού τις βλέπει τις πεντάδες; Στο γραφείο του. Πότε τις βλέπει; Όταν είναι στο γραφείο του. Πότε είναι στο γραφείο του; Σχεδόν ποτέ μας λένε οι ίδιοι «έγκυροι» γιατί συνήθως ασχολείται με ομιλίες εδώ και στο εξωτερικό. Άρα;

Αν υποθέσουμε ωστόσο ότι οι Ψυχάρηδες έχουν δίκιο ως προς τις συναντήσεις των μηδαμινών τύπων με τον ανύπαρκτο πολιτικά Παπανδρέου και θεωρήσουμε ότι κάνει τέσσερα τέτοια ραντεβού την εβδομάδα, τότε βλέπει 80 τον μήνα. Δώδεκα οι μήνες, με εντολή Σαμαρά βεβαίως, και η δική μου αριθμητική λέει ότι με αυτούς τους ρυθμούς 960 γραφικοί θα μπορέσουν να συναντήσουν τον Παπανδρέου σε ένα χρόνο. Βάζω μέσα γιορτές και αργίες. Μπορούν αυτοί οι 1000-1100, (μερικοί μπορεί να πάρουν και τις γκόμενες, γκόμενους, ανίψια κλπ μαζί), να κάνουν απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων και να ανατρέψουν τον Βαγγέλα ή τον Σαμαρά ή και τους δύο μαζί;

Θα μου πείτε ότι κι ο Κάστρο με 70 έκανε την γνωστή απόβαση. Σωστά αλλά τους 70 δεν τους είχε σε πεντάδες ανά εβδομάδα, τους είχε όλους μαζεμένους στην ίδια βάρκα, την ίδια στιγμή. Άσε που στην περίπτωση του Κάστρο ο οργανωτικός ήταν μαζί του την ώρα της επίθεσης. Εδώ ο οργανωτικός εγκέφαλος  του Παπανδρέου ο Ξυνίδης βγάζει μεροκάματο στην πόλη του βορειοανατολικά της χώρας 1000 χλμ μακριά...

Μυστήριο λοιπόν αυτές οι διεργασίες με τις πεντάδες και ομολογώ ότι αν τελικά ανατραπεί το καθεστώς και η σταθερότητα από την συνομωσία των «πεντάδων» ο Λένιν και ο Μάο και ο Κάστρο θα τρώνε την ιστορική σκόνη του Γιώργου Παπανδρέου στον αιώνα τον άπαντα..

Να ομολογήσω επίσης ότι προσωπικά δεν έχω συμμετάσχει σε κάποια από τις πεντάδες και ούτε προβλέπω να γίνει. Γιατί μισή ώρα  σε συνάντηση χωρίς να καπνίσω δεν παίζει...

Υπάρχει όμως κι ένας ακόμα λόγος, σοβαρότερος. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να κάνει κάποιος απόβαση ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ. Προτιμώ να τον αφήσω να κυλιέται στη λάσπη του και να ασχοληθώ με τα σοβαρά και τα επείγοντα για την πατρίδα και τους συμπολίτες μας. Έχω την διαίσθηση ότι κάπως έτσι το βλέπει και ο Γιώργος Παπανδρέου.