Ο δρόμος για τις εκλογές, εφόσον η 6η Μαΐου είναι η ημερομηνία, φαίνεται και είναι σύντομος. Είναι επίσης χρόνος ιδιαίτερα συμπυκνωμένος πολιτικά. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και την πρωτοφανή αστάθεια, την ρευστότητα και την ανασφάλεια που διαπερνά την κοινωνία τότε είναι σίγουρο πως ένα είναι το δεδομένο. Δεν υπάρχουν δεδομένα. Οποιαδήποτε εξέλιξη έστω και τυχαία μπορεί να ανατρέψει τις όποιες πολιτικές ισορροπίες φαίνεται να επικρατούν.
Μία ακόμα σημαντική παράμετρος είναι η οργή των πολιτών που είναι έντονη και παρούσα για όποιον θέλει και μπορεί να την διαβάζει στις πραγματικές και όχι στις επιφανειακές δημοσκοπικές της διαστάσεις. Κι αυτό για τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ είναι στοιχείο κρίσιμο.
Ακούμε συνεχώς από τα ΜΜΕ να τονίζεται ο ιδιαίτερα υψηλός δείκτης ευφυΐας του Ευάγγελου Βενιζέλου που μαζί με την ρητορική του δεινότητα υποτίθεται θα λειτουργήσουν καταλυτικά συσπειρώνοντας το ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς τις κάλπες.
Ωστόσο τα πρώτα δείγματα λειτουργίας του Βενιζέλου ως Προέδρου αλλά και του επιτελείου του διαψεύδουν και ανατρέπουν με τρόπο απροσδόκητα γρήγορο τις παραδοχές αυτές. Ο κ. Βενιζέλος θα αποδειχτεί υπερτιμημένη πολιτική αξία πολύ γρηγορότερα από ότι μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν ξέρω ποια είναι τα μέτρα αξιολόγησης της εικαζόμενης ευφυΐας του κ. Βενιζέλου και σε ποιο πεδίο αναφέρονται αλλά σίγουρα ΔΕΝ πρέπει να έχουν να κάνουν με την πολιτική. Γιατί ο κ. Βενιζέλος δείχνει αδύναμος, θυμωμένος και έκπληκτος μπροστά στην αντίφαση. Η σκέψη του είναι γραμμική, τυπολατρικά νομικίστικη, ιδιαίτερα απολιτική. Γιατί δεν δείχνει να καταλαβαίνει το βασικό, ότι στο πυρήνα της πολιτικής διεργασίας κύριο χαρακτηριστικό είναι η αντίφαση. Η αντίφαση στην πολιτική και στις κοινωνικές διεργασίες δεν είναι καλή ή κακή, είναι συστατικό στοιχείο τους και ανάλογα με τη χρήση της μπορεί να λειτουργήσει είτε δημιουργικά είτε διαλυτικά.
Δεν ξέρω επίσης ποιο είναι το μέτρο οριοθέτησης της ρητορικής δεινότητας του αλλά κανείς, ούτε ο ίδιος ο Βενιζέλος, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι στην επικοινωνία με τους πολίτες δεν έχει ιδιαίτερη αξία το πόσο γρήγορα βάζεις τις λέξεις στη σειρά και τις εκφέρεις ή η συντακτική επάρκεια της πρότασης σου. Δεν καταλαβαίνουν ότι αντιθέτως, αυτό που θεωρούν προτέρημα μπορεί πολύ γρήγορα να μεταβληθεί σε καθοριστικό μειονέκτημα. Η προσομοίωση της κοινωνίας αλλά και των πολιτικών διεργασιών με αίθουσες πρωτοδικείων όπου ο ικανότερος ρητορικά συνήγορος κερδίζει την υπόθεση δεν είναι μια κακή παραδοχή, είναι μια καταστροφική παραδοχή. Πολύ περισσότερο όταν δεν ισχύει ούτε στα ειρηνοδικεία…
Το ΠΑΣΟΚ έχει να αντιμετωπίσει την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών αλλά και των ίδιων των ψηφοφόρων του. Ο Βενιζέλος και το νεόκοπο επιτελείο του διαβάζουν αυτή την οργή με τρόπο πρόχειρο, επιφανειακό, λανθασμένο και αλαζονικό. Θεωρούν ότι οι πολίτες είναι θυμωμένοι μόνο επειδή ανατρέπεται ή και ισοπεδώνεται το εισόδημά τους και το επίπεδο ζωής τους. Αυτό είναι αλήθεια αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή αλήθεια κρύβεται στην ανθρώπινη φύση και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτό το δεύτερο μισό είναι πεδίο που ως φαίνεται βρίσκεται έξω από το οπτικό πεδίο της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Πιο συγκεκριμένα δεν έχει γίνει αντιληπτό από τους νεόκοπους μάγους ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται και ξέρουν πολλά περισσότερα για την κατάσταση της χώρας από όσα τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί ταγοί νομίζουν. Έχουν πλήρη αντίληψη των παθογενειών, των στρεβλώσεων, της διαφθοράς στην ελληνική κοινωνία. Έχουν ζυγίσει πλήρως και γνωρίζουν το βαθμό συμμετοχής και της όποιας συνευθύνης τους σε αυτή την διαδικασία. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που παρά την οργή και την αγανάκτηση για το γεγονός ότι ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο κοινωνικά αδύναμος πλήρωσε και πάλι το μάρμαρο, έδειξαν έτοιμοι και στην πράξη στήριξαν μια εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση και τον κίνδυνο άμεσης χρεοκοπίας.
Με δύο λόγια οι πολίτες ανέχτηκαν μέτρα και έκαναν θυσίες επειδή ξέρουν τι συμβαίνει. Ο Βενιζέλος και το «νέοΠΑΣΟΚ» όπως το αποκαλεί δεν αναγνωρίζουν στους πολίτες την συνεισφορά, την υπευθυνότητά και την βούλησή τους, τους θεωρεί ΑΜΕΑ που είναι θύματα της πολιτικής των «προηγούμενων» που έκαναν λάθος.
Λένε δηλαδή στους πολίτες ότι τζάμπα πήγαν οι θυσίες σας, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είμαστε ΕΜΕΙΣ οι αρχηγοί. Αποκαλούν ευθέως και με θράσος τους πολίτες ΚΑΙ κερατάδες ΚΑΙ γαμημένους… Πιστεύουν ότι με κάποιο μαγικό τρόπο οι πολίτες, διαθέτοντας μάλλον μνήμη χρυσόψαρου, έχουν ξεχάσει ότι η «νέα» ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν στον πυρήνα και στα σημαντικότερα υπουργεία της κυβέρνησης Παπανδρέου… Και ότι τα όποια λάθη καταλογίζουν τώρα, τα μελέτησαν, τα ψήφισαν και τα υπερασπίστηκαν δημοσίως αυτοί οι ίδιοι πριν μόλις λίγους μήνες και μάλιστα κάποιες φορές με φανατισμό πρωτοφανή…
Ο κ. Βενιζέλος και το επιτελείο του επιδιώκουν την συσπείρωση της δημοκρατικής παράταξης και του ΠΑΣΟΚ μπροστά στις εκλογές. Φοβάμαι ότι και πάλι κάνουν ότι μπορούν για να φέρουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί παρότι πτυχιούχοι και καθηγητάδες και πολυπράγμονες, πολλοί από αυτούς αποδεικνύονται με σοβαρότατο έλλειμμα στην βασικότερη παράμετρο που απαιτείται σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Είναι ανιστόρητοι ή ίσως συμβαίνει κάτι χειρότερο, αδιαφορούν και προσπερνούν την ιστορία, τα βιώματα και τα συναισθήματα των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται.
Θεωρούν τα μέλη, τους φίλους, τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ένα άθροισμα υποκειμένων που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την διαδικασία και τα πρόσωπα εκείνα που μπορούν να εγγυηθούν τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα και άρα τη νίκη και άρα την εξουσία και τα οφέλη της. Στην χειρότερη και χυδαιότερη εκδοχή της αυτή η λογική εκφράζεται υπαινικτικά με την θεωρία ότι η συσπείρωση και η νίκη θα επιτρέψει την διατήρηση των όποιων κεκτημένων και προσβάσεων στους μηχανισμούς του γκουβέρνου. Δηλαδή ΟΛΟΙ και ΟΛΑ εξαγοράζονται. Νομίζουν...
Πιστεύουν στο μόνο που ΔΕΝ συμβαίνει. Ότι δηλαδή τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν αγωνίες, αγώνες, μνήμες, συναισθήματα, όνειρα, σύμβολα, ότι όλοι αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να δεχτούν την προσβολή, το τσαλάκωμα, την ισοπέδωση συμβόλων, προσώπων, της ίδιας της ζωής τους, της προσωπικής και συλλογικής προσφοράς τους , στο όνομα μιας εκλογικής νίκης χωρίς πλαίσιο και αρχές.
Η ομιλία Βενιζέλου στο χθεσινό Εθνικό Συμβούλιο είναι άκρως αποκαλυπτική. Ο ναρκισσισμός έχει καταγραφεί διαχρονικά ως ελάττωμα. Η αυτοκολακεία όμως και η υπέρμετρη αυταρέσκεια έχει επίσης καταγραφεί ως ηλιθιότητα. Η αντίληψη που διατυπώνεται ολοένα και πιο συχνά ότι το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ως θετικός παράγοντας στην ιστορία της χώρας από τις 18/3/2012 που εκλέχτηκε ο Βαγγέλης και μετά θα ήταν ύβρις αν δεν ήταν γελοία. Και με γνώμονα τις εκλογές που έρχονται είναι η μόνη σίγουρη συνταγή για την οριστική και πλήρη διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Θα πουν κάποιοι ότι αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του κ. Βενιζέλου και ότι κάνει ότι μπορεί προκειμένου να τον επιτύχει. Δεν νομίζω. Το πρόβλημα του κ. Βενιζέλου είναι ο εαυτός του. Δεν τον παλεύει και δεν τον ελέγχει.
Η αυτοκολακεία και η υπέρμετρη αυταρέσκεια έχει καταγραφεί ως ηλιθιότητα. Και φοβάμαι ότι στο πολιτικό γίγνεσθαι θα καταγραφεί μια νέα κατηγορία πολιτικού. Αυτή του ευφυούς ηλίθιου. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά πρόκειται να αποδειχθεί το πιο επικίνδυνο είδος…