ΕΠΕΙΔΗ...ΝΟΜΙΖΩ...

Επειδή βαρέθηκα να βλέπω και να ξαναβλέπω το ίδιο έργο. Επειδή έχω μάθει στη ζωή μου ότι υπάρχουν φορές που χρειάζεται να πας κόντρα στο ρεύμα. Επειδή στη χώρα αυτή δεν ζούμε ο καθένας μόνος του αλλά όλοι μαζί αναπνέουμε τον ίδιο αέρα και πίνουμε το ίδιο νερό. Επειδή οι φωνές που επιμένουν να απαξιώνουν κάθε μορφή συλλογικότητας και συμμετοχής είναι οι φωνές των κάθε είδους μαφιόζων που προτιμάνε να  μας βρίσκουν τον καθένα μας μόνο του και αδύναμο.

Σας παρακαλώ και σας καλώ να ξαναθυμηθούμε:

ότι η ισοπέδωση και η απαξίωση των θεσμών στο όνομα της κρίσης  δεν μπορεί να έχει ως απάντηση την αδιαφορία και την ιδιώτευση.

ότι  αυτοί που βρίζουν καθημερινά το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα, το κοινοβούλιο και παριστάνουν τους αρχάγγελους της κάθαρσης και τους τιμητές είναι αυτοί ακριβώς που έκαναν ότι μπορούσαν για να έχει το πολιτικό σύστημα τα προβλήματα που έχει. Και το έκαναν ασφαλώς με το αζημίωτο… Όλοι γνωριζόμαστε στη μικρή μας χώρα.

Ότι μοναδικός τρόπος για να επηρεάσουμε, να βελτιώσουμε, να ελέγξουμε και να αλλάξουμε τη ζωή μας είναι η συμμετοχή και η σύγκρουση με τις αρνητικές πλευρές.

Ότι έχουμε όλοι μας την υποχρέωση να αφιερώσουμε χρόνο και σκέψη και κομμάτι της ψυχής μας για να συμμετάσχουμε στις διαδικασίες του πολιτικού χώρου που μας ταιριάζει και μας εκπροσωπεί. Κι αν οι διαδικασίες  δεν είναι πλήρεις, κι αν είναι βαρετές, κι αν είναι χωρίς ορατό και άμεσο αποτέλεσμα τότε είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη να συμμετάσχουμε για να το αλλάξουμε.

Ότι η ψήφος κάθε 4 χρόνια δεν αρκεί. Η υποχρέωσή μας απέναντι στη δημοκρατία και τις επόμενες γενιές είναι συνεχής, χωρίς διακοπές.

Ότι αν νοιαζόμαστε για το πολιτικό σύστημα πρέπει να κάνουμε την παρέμβασή μας, ο καθένας στο χώρο του, αισθητή.

Ότι αν μας ενοχλεί η παράπλευρη και αδιαφανής χρηματοδότηση των κομμάτων πρέπει να συμμετάσχουμε και να ελέγξουμε την λειτουργία τους. Ότι αν είναι γνήσια η ενόχλησή μας αυτή τότε θα πρέπει πρώτα ο καθένας μας να ενισχύει από το υστέρημά του το κόμμα που υποστηρίζει. Διαφορετικά περισσεύει η υποκρισία.

Με δύο λόγια: Ας κλείσουμε τα πρετεντεροκάναλα  που προφητεύουν  το τέλος της πολιτικής και  των κομμάτων, που ετοιμάζουν τους  «σωτήρες»  τύπου  σερ Μαρκεζίνη. Ας ανοίξουμε την περπατησιά της συμμετοχής μας, ο καθένας μας εκεί που πιστεύει, εκεί που μπορεί, στο κόμμα του, στο σωματείο του, στη γειτονιά του.

Στο τέλος τέλος η αδιαφορία μας είναι εν πολλοίς η αιτία όλων όσων αρνητικών συμβαίνουν γύρω μας. Αν συμμετείχαμε όλοι μας περισσότερο ίσως τα πράγματα να ήταν λίγο διαφορετικά.

ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ...

και επειδή οι "ζαρντινιέρες" δεν μπορούν να έχουν "ελευθέρας" ανάλογα με το χρώμα...

Όλες οι ΕΔΕ, με ή χωρίς εισαγγελέα, πρέπει να γίνουν.

Όποιοι υπηρεσιακοί έδωσαν τέτοιες εντολές πρέπει να βρεθούν και να επιβληθούν οι κυρώσεις που προβλέπονται στο έπακρο.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί αν κάποιοι έκαναν ότι έκαναν χωρίς εντολές και με δική τους πρωτοβουλία.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο δύο πράγματα δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβούν:

α) Στο όνομα της αναζήτησης των φυσικών αυτουργών να ξεπεραστούν οι ευθύνες των πολιτικά αρμόδιων για αυτη τη συμπεριφορά των σωμάτων ασφαλείας.
β) Στο όνομα του αναθέματος των πολιτικά υπεύθυνων να πέσουν στα μαλακά και να ξεχαστούν οι φυσικοί αυτουργοί.

Αποφάσεις απαιτούνται σύντομα και στα ΔΥΟ επίπεδα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Ο ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ...

Την Πρωτομαγιά διάλεξαν ο Σαμαράς και οι γνήσιοι εκφραστές του για να ξεπλύνουν τη χούντα και να επαναφέρουν το «ΠΑΤΡΙΣ- ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», για να αναπολήσουν το ναζισμό αλλά και τον αντικομμουνισμό της δεκαετίας του 50.


Διαβάστε τι γράφει σήμερα ο ανεπίσημος προπαγανδιστής του Σαμαρά, Φαήλος, στο ημιεπίσημο "πρακτορείο" της Ν.Δ το ANTINEWS.

“Όλες οι κυβερνήσεις της νεότερης Ιστορίας, μέχρι και τα πρώτα χρόνια της βουτηγμένης στο αίμα της Κύπρου μεταπολίτευσης, (και οι χουνταίοι του Παπαδόπουλου για όποιον δεν κατάλαβε), είχαν μια σταθερά… κάτι σταθερό κι αμετάβλητο διαπερνούσε το Κράτος, την κοινωνία απ’ άκρου εις άκρον: η κυρίαρχη εθνική ιδεολογία στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, στις Ένοπλες Δυνάμεις, στον Τύπο, στον δημόσιο λόγο.”


Επαναφέρει τη ναζιστική θεωρία της άρειας φυλής:

"...Είπαμε: πρότυπο ο γκέϊ αφγανός λαθρομετανάστης εκτροφέας καρέτα – καρέτα..."


Αναπολεί και ευαγγελίζεται την επαναφορά του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» και της ολοκληρωτικής ιδεολογίας της χούντας και του "Παρθενώνα της Μακρονήσου":

"...Κάποτε νήπια, παιδιά, έφηβοι κι ενήλικες, διδάσκονταν την πίστη στην Πατρίδα, μέσα από την Ιστορία της, μέσα από την κρατική Παιδεία, την οικογένεια, μέσα από κάθε συλλογική έκφραση του δημοσίου βίου.Ο τρόπος άλλοτε εμπνευσμένος και ποιητικός, ενίοτε άγαρμπος και πρωτόλειος, αλλά πάντως ένα ελληνοκεντρικό πρότυπο ελευθεροφροσύνης και φλογερού πατριωτισμού σφυρηλάτησε γενιές Ελλήνων. Διασφάλιζε την εθνική και κοινωνική ενότητα. Έθετε τα πρότυπα. Ταυτόχρονα όμως αποτελούσε την αστείρευτη πηγή ενέργειας για κάθε αγώνα, σε κάθε κίνδυνο, απέναντι σε κάθε εχθρό και συμφορά..."



Τολμαέι και πιάνει στο ακροδεξιό στόμα του ακόμα και τον Άρη ισχυριζόμενος λίγο πολύ ότι η στολή του ...ταγματάρχη ήταν αυτή που δημιούργησε  την εποποιία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. ( Για τον Τσολάκογλου με την αυθεντική στολή του στρατηγού κουβέντα δεν λέει ο ποιητής…)


"...Ακόμη κι ο Άρης, όταν βγήκε στο κλαρί, υποδύθηκε τον «Ταγματάρχη» του Πυροβολικού, έβαλε μπροστά την γαλανόλευκη κι έκανε συνέχεια αναφορές στο ΄21 και την κλεφτουριά, από την πρώτη μέρα ως και στην περίφημη ομιλία του στη Λαμία. Μόνο έτσι μπόρεσε να μαζέψει κόσμο γύρω από τη σημαία του..."



Ξεπλένει και διαφημίζει τον Μανιαδάκη ως "δαιμόνιο" και βαφτίζει τις φασιστικές μεθόδους του και τις φυλακίσεις και τις εξορίες «απίστευτες πατέντες». Παρουσιάζει τους Έλληνες κομμουνιστές ως πατριδοκάπηλους:

"...Δεν είναι τυχαίο ότι το ΚΚΕ, που ως τότε είχε μικρή απήχηση κι ήταν μισοδιαλυμένο από την καταστολή αλλά και τις απίστευτες «πατέντες» του δαιμόνιου Μανιαδάκη («μαϊμού» Ριζοσπάστης και Κεντρική Επιτροπή!), μόνο όταν χρησιμοποίησε τον Πατριωτισμό, τα εθνικά σύμβολα και πήρε (ή κατ’ άλλους καπηλεύθηκε) την πρωτοπορία στο Εθνικό Κίνημα, μπόρεσε να αποκτήσει πλατιά επιρροή κι έφτασε ως την πόρτα της εξουσίας..."



Βάζει στο μίξερ της ιστορικής παραχάραξης το έπος της Αλβανίας, τον τυχοδιωκτισμό στην Μικρά Ασία, και τον στρατό του Σκομπυ για να φτιάξει τον πολτό της νέας εθνικοφροσύνης.

"...Οι μαχητές της Στρατιάς στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του Λαού μας στην Μικρά Ασία, οι νικητές της Αλβανίας και οι υπερασπιστές των Οχυρών, οι υπερασπιστές της Δημοκρατίας στο λησμονημένο έπος του 1944-1949, οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ και του 1974, είχαν όλοι τον ίδιο «ηθικό αυτουργό..."



Μας παρουσιάζει την αναγεννημένη από τις στάχτες εμφυλιοπολεμική και χουντικής έμπνευσης «νέα» ιδεολογία της ΝΔ και του αρχηγού της.

"...Αυτή την κυρίαρχη ιδεολογία, βασισμένη φυσικά στην γλώσσα, την θρησκεία, την παράδοση, το κοινό συναίσθημα καταγωγής, την μορφοποιούσε και περνούσε το Κράτος μέσα από τις δομές του σε όλους. Αυτή η εθνική ιδεολογία δεν νομιμοποιούσε απλά στις συνειδήσεις των ανθρώπων την Πατρίδα. Την καθαγίαζε. Συγκροτούσε το ύψιστο κίνητρο..."



Βγάζει στην επιφάνεια το μίσος για τους μη εθνικόφρονες και σαλονάτους, για όλους τους πολίτες β΄κατηγορίας για το μεταπολεμικό δεξιό κράτος και παρακράτος, για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού δηλαδή, επειδή το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ έδωσε την ευκαιρία να μπουν στο προσκήνιο.

"...Δειλά – δειλά από το 1981 και μετά σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι. Όλο το μηδενιστικό, χολερικό σκυλολόϊ της παρακμής, σιγά – σιγά επέδραμε σε όλους τους μηχανισμούς, που ήταν οι φορείς και τροφοδότες της εθνικής ιδεολογίας..."


Και εις ανώτερα κ. Σαμαρά. Τον Γεωργαλά σου μας τον παρουσίασες...
Τον Μπαλόπουλο και τον Ασλανίδη πότε με το καλό;


ΥΓ. 1) Τα εντός παρενθέσεων δικά μου.
       2) Διαβάστε και τα σχόλια των εθνικοφρόνων οπαδών στο τέλος του πονήματος του Φαήλου. Είναι αποκαλυπτικά των ιδεών και των αντιλήψεων...