ΝΟΜΙΖΟΥΝ οτι ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ...

...ή ότι βρίσκονται σε γήπεδο Paintball.

Μίλησαν για νέο ΕΑΜ παραχαράσοντας την ιστορία με τρόπο απαράδεκτο, βέβηλο και τελικά ξεδιάντροπο. Γιατί υποσχέθηκαν «απελευθέρωση» και «λύτρωση» και «αξιοπρέπεια» και «υπερηφάνεια» εύκολα κι απλά. Χωρίς αγώνα, χωρίς θυσίες.

Μίλησαν για «πόλεμο» με τους δανειστές. Υποσχέθηκαν ένα πόλεμο αναίμακτο, ένα πόλεμο όπου θύματα θα έχει μόνο ο εχθρός στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό.

Κάλεσαν τον λαό να στρατευτεί σε έναν αγώνα απελευθέρωσης όπου δεν έχει τίποτα να χάσει από το σημερινό επίπεδο της ζωής του.

Κάλεσαν τον λαό σε μια μάχη που αρχίζει και τελειώνει στην πεντάλεπτη διαδικασία που χρειάζεται κάποιος για να ψηφίσει. Χωρίς συγκρούσεις, χωρίς απώλειες, χωρίς προετοιμασία.

Αδυνατώ να δεχτώ ότι δεν ήξεραν και δεν ξέρουν ότι οι απελευθερωτικοί αγώνες προϋποθέτουν παλλαϊκή συστράτευση και πολίτες έτοιμους να θυσιαστούν, έτοιμους να χάσουν τα πάντα σε έναν αγώνα άνισο.

Αδυνατώ να δεχτώ ότι για «Πρώτη Φορά Αριστερά» σημαίνει να κοπιάρουν με καρμπόν τους πατριδοκάπηλους του 1897. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.

Μας είπαν και μας λένε κάθε 5 ώρες ότι μπορεί και να πάμε σε ρήξη. Χωρίς να προετοιμάζουν το λαό για τις επιπτώσεις και για ότι θα φέρει στην ελληνική κοινωνία μια τέτοια ρήξη. Χωρίς να ετοιμάζουν τον κρατικό μηχανισμό και τις υποδομές του να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο της ρήξης. Χωρίς τελικά, κι αυτό είναι εγκληματική παραπλάνηση, να εξηγούν στους πολίτες ΤΙ θα σημάνει γι΄αυτούς και τις οικογένειές τους και τις επόμενες γενιές μια ρήξη.

Όταν ιδρύθηκε το ΕΑΜ, όταν ο Άρης ξεκίνησε το οδοιπορικό συγκρότησης του απελευθερωτικού στρατού ενάντια στους κατακτητές δεν υποσχέθηκε και δεν εγγυήθηκε ότι θα γυρίσουν όλοι ζωντανοί στα σπίτια τους. Το αντίθετο.

Όταν μιλάς για ρήξη πρέπει να λες στον πολίτη ότι αν συμβεί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ακόμα και αυτό το σημερινό κουτσουρεμένο  επίπεδο της ζωής του. Ότι θα πρέπει να κάνει θυσίες, να χάσει καταθέσεις, να μειωθεί δραματικά η αγοραστική δύναμη του μισθού του, να δείξει αλληλεγγύη και να στηρίξει, μοιράζοντας ότι μπορεί από τα κεκτημένα του, τους συμπολίτες του.

Όταν λες ότι πας σε πόλεμο τότε φροντίζεις να εκπαιδεύεις στοιχειωδώς το στρατό σου, τους πολίτες. Για να μπορέσει να πολεμήσει με τον ανώτερο σε δυνάμεις εχθρό αποτελεσματικά.  Για να μπορέσει κυρίως να προφυλαχθεί και να μην πάει σαν το σκυλί στο αμπέλι.

Αυτή η κυβέρνηση χρεώνεται απολύτως την πιο τυχοδιωκτική πολιτική πρακτική μεταπολεμικά.  Παίζουν με το ενδεχόμενο της ρήξης με τους δανειστές καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση στους πολίτες ότι όλα αυτά αφορούν σε «μαγκιές» επικοινωνιακές των αρχηγών, σε «ουαου» και σε συνεντεύξεις των «ωραίων». Δεν λένε και δεν προετοιμάζουν το λαό για την πραγματικότητα. Δεν λένε  ότι αν πάμε σε ρήξη τη μάχη θα τη δώσουν οι στρατιώτες δηλαδή οι πολίτες. Γιατί  το αίμα στις μάχες δεν το χύνουν τα Γενικά Επιτελεία αλλά οι ανώνυμοι μαχητές. Εκεί θα καταμετρηθούν και τα θύματα.

Αυτή η κυβέρνηση δικαιούται να επιλέξει τη ρήξη, είναι δημοκρατικά εκλεγμένη. Πρέπει όμως πρώτα να πει την αλήθεια στους πολίτες, να τους προετοιμάσει και να προετοιμαστεί και η ίδια.

Γιατί ο οικονομικός πόλεμος και οι απελευθερωτικές ρήξεις με τους δανειστές σου είναι πραγματικός πόλεμος με θύματα και αίμα. ΔΕΝ είναι πόλεμος σε γήπεδο Paintball, ΔΕΝ είναι επιτραπέζιο παιχνίδι.

Αυτή η κυβέρνηση με την μέχρι σήμερα συμπεριφορά της ΕΝΑ δεν μπορεί να κάνει. Να παριστάνει ότι λειτουργεί στο όνομα της Αριστεράς και να την ευτελίζει για τα πολλά χρόνια που έρχονται.